ایران، جهان و ایماژسازی – شیمیشی

در سال 2023، او کم کم کیف بزرگش را برمی دارد و می رود. اگرچه تقویم ما هجری قمری است، اما به هر حال روزها و شب های پایانی سال برای همه کشورهای جهان از دو جهت مهم است: اول اینکه زمان محاسبات است و دولت ها باید جمع و تفریق کنند و بدانند تا یک تصویر خوب کشور خود را به دنیا و جهان معرفی کنید که چقدر در رسیدن به اهداف خود موفق بوده اند و شکست ها و اشتباهات کجاست. دوم اینکه با توجه به شرایط موجود داخلی و خارجی برای سال آینده برنامه ریزی می کنند.

اگر از سیاست خارجی جمهوری اسلامی در سالی که به پایان می رسد صحبت کنیم، به اتفاقات جدیدی نخواهیم رسید و تقریباً درها روی همان پای قبل خواهند چرخید. یعنی هیچ گشایشی در موضوع هسته ای وجود نداشت و ایران از آمریکا و اروپا دور بود و به روسیه و چین نزدیک بود. از سوی دیگر، علیرغم تاکید مکرر بر اهمیت سیاست همسایگی، هیچ اتفاق شگفت‌انگیزی در توسعه روابط ایران و کشورهای منطقه رخ نداده است و نویسنده معتقد است مهم‌ترین رویداد مرتبط با منافع ایران در 2023. توافق ترکیه و عراق بر سر پروژه ای است که می خواهد بندر بصره را از طریق بندر مرسین ترکیه به دریای مدیترانه و غرب متصل کند و در این بین بازرپاش و همکارانش از اتصال ریلی شلمچه هیجان زده بودند. و گفت ما نزدیک دریا هستیم. عراقی ها گفتند: نه به خدا! این راه آهن فقط برای جابجایی مسافر است نه بار. ادامه دهید… سوال اینجاست: اگر نگاه یک محقق خارجی به سیاست خارجی جمهوری اسلامی را داشته باشیم و انواع پیش بینی ها و دیدگاه های او را بدانیم، چه چیزی به دست می آید؟ بسم الله برویم ببینیم بیگانگان جامعه از سیاست جمهوری اسلامی چه می فهمند و شاید چه نگاهی به سیاست کشور ما در قبال منطقه و جهان دارند.

برای ارزیابی و تحلیل سیاست خارجی یک کشور باید به سراغ رویدادهای دیپلماتیک و سفرهای رسمی برویم؟ آره. این یکی از راه هاست. در یک سال گذشته مقامات دیپلماتیک جمهوری اسلامی میهمان یا میزبان مقامات کدام کشورها بودند، چه اجلاس هایی برگزار کردند، چه اجلاس هایی مهمان چه اجلاس هایی بودند، چه ابتکارات خاصی در سازمان ملل ارائه کردند. در مجامع جهانی که صحبت و سیاست راه جدیدی برای غلبه بر مشکلات ریز و درشت نشان داد، چه توانستند میانجی شوند و چه نه، فعالان ماهری در راه حفظ صلح و ثبات جهانی و منطقه ای بودند، چرا عقب نشینی کردند. . قوت و شانه و پشت چه کسانی بود، با چه کسانی جنگیدند و با چه کسانی موافق بودند و با کدام طرف بیشتر دوست بودند؟ این سریال ها رویدادهای مهمی در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی هستند که معمولا با چند جست و جوی خبری اینترنتی یا کاغذی به راحتی پیدا می شوند. در چنین مطالعه ای ممکن است به اشتباهات و زمزمه هایی برسیم که بسته به دیدگاه می توان آن را با نمک گرفت یا خیر. به عنوان مثال رئیس سازمان اجرایی ایران چه پاسخی به خبرنگاران می دهد یا مثلا تسلط وزیر امور خارجه در زبان انگلیسی و عربی چیست و چه واکنش هایی را به همراه دارد. چنین چیزهایی گاهی مهم است و گاهی نه. اصولاً اگر نتیجه نهایی کار درست و قابل قبول باشد، می توان باگ های بسیار بسیار بد و عجیب را نادیده گرفت. اما خب… در ادامه این بحث با یک «اما» و یک اما بزرگ روبرو هستیم. مشکل اینجاست که محقق خارجی که می خواهد به درک سیستماتیک، طبقه بندی شده و هدفمند از سیاست های مختلف خارجی دست یابد و اعتبار و «تصویر» ایران را بسنجد، هرگز به این نمونه های آشکار خارجی بسنده نخواهد کرد.

نمی توان سیاست خارجی یک کشور را تنها بر اساس اعلامیه ها و مسائل روشن و یافتن راه های رسمی و دیپلماتیک قضاوت کرد و حضور، حرف و موضع نمایندگان یک کشور در محافل نظام بین الملل قطعی است. اندازه گرفتن نه “درون” خیلی مهم است. همین قاعده نه تنها در حوزه سیاست و امور بین الملل، بلکه در زمینه زندگی فردی و شهروندی نیز صادق است. اگر در خانه بر سر زن و فرزندانتان داد و بیداد می کنید و آنها را در فقر و ناامیدی برای آینده رها می کنید، اما در خیابان، با لباس های اتوکشیده و کفش های براق و تمیز، لبخند بر لبانتان به همه اهالی محل سلام کنید و حتی بفرستید. به برخی از خانه ها و مغازه های خود گل و شیرینی بدهید و در نهایت وضعیت داخل خانه و خانواده نیز در قضاوت نهایی مورد توجه قرار می گیرد. وقتی همسایه ای از بزرگی و عظمت تو تعریف می کند با عصبانیت می گوید: بله خوب… اما خانواده و دوستانش حالشان خراب است و از او شاکی هستند.

هر کس فکر می کند در دنیای پرشتاب امروز تنها رویدادهای مهم دیپلماتیک و مواضع مقامات سیاسی و نظامی کشورها توجه جهانیان را به خود جلب می کند و نتیجه اعتماد و اعتماد کشور به این اخبار حاصل می شود، اشتباه بزرگی است. . در دنیای امروز که کوچکترین و کم اهمیت ترین اخبار در چند لحظه به زبان های مختلف دنیا ترجمه و منتشر می شود، نمی توان با روش ها و تاکتیک های شوروی تصویری جهانی ساخت. دنیا بدجوری تغییر کرده است. مثال می خواهید؟ چشم من چند مثال می زنم و هدفم از ذکر این مثال ها جلب توجه به این نکته است که اگر یک محقق یا یک خارجی معمولی اما کنجکاو این مباحث را به زبان کشور خود بخواند و بخواهد کمی در مورد پارامترها فکر کند. برداشت و ارزیابی نهایی وی از ایران و ایران و سیاست خارجی جمهوری اسلامی چه خواهد بود:

وزیر آموزش و پرورش: توزیع رایگان شیر در مدارس هدیه رئیس جمهور به دانش آموزان است. (بینندگان خارجی هم ممکن است در ابتدا بگویند: وای… چه رئیس جمهور پولدار و سخاوتمندی! حالا که به گفته وزیر، رئیس جمهور چنین هدیه ای از جیبش می دهد، البته شفافیت مالی در بالاترین سطح است!)

دیوان عدالت اداری که یکی از قدرتمندترین نهادهای قضایی ایران است، برای دومین بار حکم رئیس جمهور را باطل و باطل اعلام کرد و شکایت شخص صادقی مبنی بر انتصاب رئیس سازمان روانشناسی و روانی را پذیرفت. سیستم مشاوره (آیا بینندگان خارجی می دانند که مصوبه ریاست جمهوری در مورد انتصاب رئیس سازمان اداری کشور لغو شده است. این خارجی متکبر فوراً می رود و متوجه می شود که آیا معاون حقوقی رئیس جمهور ایران است و چرا؟ اخطار لازم را نده، افسوس دکتر دهقان، همان وکیلی که همچنان پیگیر استرداد اموال شاه به ایران است و چند تن از سیاستمداران آمریکایی را به پلیس میدان نعمت آباد دعوت می کند!

دادسرای تهران یک روزنامه را به دلیل انتشار غیرقانونی سند محرمانه اعلام جرم کرد و برای تشکیل پرونده در دادگاه تشکیل شد. این روزنامه بخشنامه فوق محرمانه وزارت کشور مبنی بر لزوم بکارگیری افراد با حجاب را منتشر کرد. (محقق خارجی کلمه حجاب ممنوع را بررسی می کند و معادل آن را پیدا نمی کند. سپس به نتایج جستجوی تصاویر می رسد و متوجه می شود که این شغل چیست! (البته شغل نیست! بگذریم. !) بعد متوجه می‌شود که وزیر کشور برعکس است و وقتی دروغش ثابت شد، به جای عذرخواهی و استعفا، علیه روزنامه‌نگار شکایت کرد!)

سازمان پزشکی قانونی ایران: در نیمه نخست امسال 10 هزار و 720 نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست دادند که نسبت به مدت مشابه سال قبل 8.2 درصد افزایش داشته است. (محقق مغرور متوجه می شود که ایران بزرگترین تولید کننده خودرو در خاورمیانه است که سالانه 1.4 میلیون خودرو تولید می کند! سپس دوباره جستجو می کند و اینجا و آنجا متوجه می شود که ایران صنعت خودروسازی بی رقیب و بسیار گران قیمتی دارد. فایده ای ندارد! به پیشانی اش می زند و می گوید: چی…؟ محال است!)

شهردار پیاتاخ: شهرداری تهران در بازسازی غزه همکاری خواهد کرد. (یک محقق مغرور اطلاعات شگفت انگیزی از وضعیت بودجه و وام شهرداری، وضعیت راه ها، زباله ها، باندهای متکدیان، آلودگی هوا، آلودگی صوتی، پیاده روها و سایر مشکلات تهران پیدا می کند و با شدت بیشتری سرش را تکان می دهد. (اگر این کار را انجام دهد، دود فسفر رنگی از گوشش خارج می شود.)

در چند استان ایران برای اولین بار مدارس به دلیل آلودگی هوا تعطیل شد و اعلام شد ده منطقه تهران در وضعیت قرمز قرار دارند. (آن محقق مغرور خارجی باید به بررسی علل آلودگی و مسئله بنزین و کیفیت خودرو و استانداردها و آلایندگی و سیاست کربن کشور بپردازد. خداوند اینترنت را سریع و بدون فیلتر قرار دهد که با استفاده از آن تا چند دقیقه دیگر. World at اطلاعاتی درباره ما جمع آوری می کند.)

خوب… اینها نمونه های واضحی هستند، این یک عکس بین المللی است! می دانی این مصادیق تلخ و متضاد را تا کی می شمرد؟ بودجه بندی و چاپ پول، کمبود معلم از یک سو و هزاران معلم در آموزش و پرورش از سوی دیگر، اخراج معلمان دانشگاه و خشونت علیه دانشجویان، وضعیت فیلترینگ اینترنت و سود چند هزار میلیارد تومانی از فروش فیلتر. ، تورم و بیکاری، رکود آبی – کشاورزی کشور، وضعیت نامناسب مسکن، بیش از نیمی از ظرفیت ناوگان هوایی، وضعیت بد و وحشتناک جاده ها، فساد و اختلاس در بسیاری از شهرداری ها و شوراهای شهر، رانت های وارداتی بالا و ورشکستگی صنایع داخلی، بحران تامین دارو، دسترسی سخت و گران به خدمات بهداشتی و بسیاری موارد دیگر. اگر مردم فکر می کنند که فقط با سخنرانی های آتشین و دوریشم های مکرر می توانند تصویر حماسی و غرور آفرین بسازند، بدانند که این جاده تمام می شود و حتی اگر پرده ها را بکشند، آنچه باید دیده شود، دیده می شود.

311311