از «سازمان امور اراضی» چرا و چگونه حمایت کنیم؟

در مجموعه وظایف سازمان امور اراضی ، جلوگیری از ساخت و ساز در زمین های کشاورزی و باغات جایگاه برجسته و چالش برانگیزی دارد. این مناطق چه از نظر تأمین مواد غذایی کشور و چه از نظر حفظ امنیت ملی بسیار مهم هستند. از نظر زیست محیطی ، حفاظت از زمین های کشاورزی نیز بسیار مهم است. جدا از اینکه باغ ها و مزارع برای انسان و تعدادی دیگر از موجودات زنده زیست محیطی است و بنابراین تخریب آن باعث آسیب به زندگی انسان و بخشی از طبیعت می شود ، از طرف دیگر ، هرجا مزارع و باغ ها تخریب شود ، در سایر مناطق بخشی از محیط های طبیعی است. باید به زمین کشاورزی تبدیل شود. بنابراین ، حفاظت از اراضی کشاورزی نه تنها به اقتصاد و امنیت کشور کمک می کند ، بلکه در حفاظت از محیط زیست نیز بسیار مثر است.

در تاریخ نهم اکتبر ، “جلسه تخصصی بررسی چالش ها و ارائه راهکارهایی در زمینه حفاظت از کاربری اراضی کشاورزی” با حضور رئیس سازمان امور اراضی (مهندس اورنگی) ، چند مدیر کل و چندین فعال محیط زیست برگزار شد. در این جلسه ، دکتر نیازی معاون استفاده از زمین و یکپارچگی وزارت امور خارجه ، با چندین اسلاید نشان داد که در کشورهای مختلف (از کشورهای فقیر یا در حال توسعه مانند مصر و سوماترا تا کشورهای پیشرفته مانند آلمان) مرزهای زمین های کشاورزی و شهرها و روستاها کاملاً مشخص و غیرقابل تخریب است. اما در همان سری اسلایدها ، بدشکلی شهرها و روستاهای ایران ، ساخت و ساز در مزارع کشاورزی و تغییر گسترده و وحشتناک چشم انداز ایران با ساختارهای پراکنده ، به ویژه در دو یا سه دهه اخیر ، نشان داده شد.

در این چند دهه ، در ایران ، شاهد یک شلختگی گسترده در برخورد با زمین بوده ایم. ما شاهد جلوه ای برجسته از این شلختگی در شهرها و روستاها هستیم ، گویی هیچ مرزی ندارند و از شهری به شهر دیگر و از روستایی به روستای دیگر ، تعداد بیشماری خانه ، مغازه و سایر امکانات چشم و محلی برای دیدن مناظر طبیعی یا حتی مزارع آزار دهنده است. و هیچ باغی را نگذاشته اند که ساخته نشده باشد. این وضعیت در سه استان شمالی بسیار بارزتر است ، زیرا به نظر می رسد شهرها و روستاها توسط فروشگاه های بزرگ ، ویلا و شهرها به هم متصل شده اند.

در جلسه ، آمار و اطلاعات جالب ارائه شد ، از جمله این واقعیت که منطقه شهرها در شرایط فعلی برای یک صد و بیست میلیون نفر کافی است ، و شامل “حریم خصوصی” برای یکصد و هفتاد میلیون نفر … و با این حال ، دوباره زمین برای برنامه ریزی شهری و مسکن از زمین های کشاورزی منتقل می شود! همچنین سرانه زمین کشاورزی برای هر ایرانی که در سال 1335 حدود پنج هزار متر مربع بود ، اکنون به هزار و چهارصد متر مربع رسیده است. دیگر اینکه متوسط ​​سطح هر قطعه زمین کشاورزی در ایران 1.1 هکتار است (و در گیلان ، سیزدهم هکتار) که رقم بسیار کمی است.

رئیس سازمان امور اراضی و سایر مدیران حاضر در جلسه خواستار همکاری سازمان های مردم نهاد شدند و خاطرنشان کردند: با داشتن هشتصد نیروی انسانی و بودجه ای که در مقایسه با قیمت ویلا و سایر ساختمان ها ناچیز است ، نمی توانند به درستی با تغییر کاربری مبارزه کنند. آنها هم می توانند اطلاعات بهتری در مورد تغییر کاربری اراضی بدست آورند و هم بتوانند در مقابل جو ایجاد شده توسط مخالفان عملیات سازمان که آن را به تخریب “خانه های مردم” متهم می کنند ، مقاومت کنند. توضیح اینکه در “قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی و باغهای کشاورزی” ، سازمان امور اراضی می تواند ساختمانهای غیرمجاز را “مستحکم” کند. طبق قانون ، این سازمان تاکنون تعداد بیشماری ویلاها ، خانه ها و دیوار کشی های غیرمجاز باغ را تخریب کرده است.

اما این قانون چندین مورد تغییر کاربری اراضی کشاورزی را اجازه داده است ، به عنوان مثال برای “محل سکونت شخصی صاحبان ضعیف” یا حداکثر پانصد متر مربع برای استفاده مالک ، یا ساخت مرغ و دام ، احداث کانال و سد و تأسیسات گردشگری و غیره. آگاهانه (و این یکی از نقاط ضعفی است که باید اصلاح شود) ، قانون خوبی است ، با این حال ، اگر به خوبی اجرا شود ، می تواند تا حد زیادی از تخریب زمین های کشاورزی جلوگیری کند.

نکته مهمی که از آن جلسه دریافت کردم این بود که کارشناسان کشاورزی ما (و البته کارشناسان محیط زیست و بسیاری دیگر) درک خوبی از مشکلات مربوط به زمین و راه حل های درست و عملی برای حل آنها دارند. آنها ارائه می دهند ، اما در حوزه کلان کشور است که بر خلاف منافع آب و خاک تصمیم گیری می شود ، یا این منافع قربانی منافع زودگذر می شوند. با این وجود ، حمایت فعال مردم از قوانین ، احکام ، و نهادهای دولتی و کارشناسان که وظیفه خود را به درستی انجام می دهند ، راهی بسیار م effectiveثر در محافظت از سرمایه های ملی است.

من به دوستداران امنیت غذایی و محیط زیست ایران پیشنهاد می کنم نسبت به ساخت و ساز در باغها و زمین های کشاورزی ، دیوار کشی باغ ها و خرد کردن زمین های کشاورزی بی تفاوت نباشند و موارد این چنینی را به سیستم تلفن 131 گزارش و پیگیری کنند. همچنین به وب سایت سازمان امور زمین مراجعه کنید (www.laoi.ir) در کارشان.

* فعال محیط زیست ، کارشناس کشاورزی

47232