بحران کمبود پرستار در کانادا

به گزارش شیمیشی، افزایش کنونی تقاضا برای خدمات پرستاری در کانادا بسیار بیشتر از عرضه فعلی است.

آمار کانادا گزارش داده است که در سال 2021-2022، پرستاری بیش از هر حرفه دیگری در این کشور جای خالی داشته است و پرستاران بیش از 26 میلیون ساعت اضافه کاری داشته اند.

نظام سلامت با کمبود پرستار دست و پنجه نرم می کند

مدل‌های پیش‌بینی همچنین کمبود 60000 پرستار در سراسر کانادا را تا سال 2022 پیش‌بینی می‌کنند و تخمین می‌زنند که این تعداد تا سال 2030 تقریباً دو برابر خواهد شد و به بیش از 117000 پرستار خواهد رسید.

تعداد پرستاران کاهش چشمگیری داشته و لازم است با آموزش و تخصص لازم از پرستاران موجود حمایت شود.

در سال 2024، فدراسیون اتحادیه های پرستاران کانادا (CFNU) نظرسنجی را از 5595 پرستار انجام داد که 30 درصد از آنها از شرایط کاری خود ناراضی بودند و 40 درصد از آنها قصد ترک پرستاری یا بازنشستگی داشتند.

کار زیاد و تعداد کم کارمند

در همین حال، اکثر پاسخ دهندگان به نظرسنجی CFNU این ناامیدی را به حجم کار و کمبود کارکنان نسبت دادند. یکی از دلایل افزایش حجم کار این است که مراقبت از بیمار بیش از ظرفیت تخت است. 70 درصد از پرستاران در این کشور گزارش می دهند که محل کار آنها به طور مرتب از ظرفیت آنها فراتر می رود.

حتی زمانی که واحدهای مراقبتی با کاهش تعداد پرستاران مواجه می شوند، نیازهای بیماران تغییر نمی کند و تعداد کمتری از پرستاران باید این نیازها را برآورده کنند. پرستاران نیز در سایر بخش‌های بهداشتی مانند فیزیوتراپی تحت تأثیر کمبود قرار می‌گیرند و باید وظایف دیگری را برای رفع نیازهای بیماران انجام دهند.

پرسنل ناکافی بار کاری پرستار را فراتر از نیازهای عادی افزایش می دهد و می تواند ایمنی بیمار را به خطر بیندازد. وقتی پرسنل کافی وجود نداشته باشد، پرستاران بخش‌های دیگر ممکن است برای پر کردن این شکاف بار بیش از حد را تحمل کنند. به عنوان مثال، پرستاری که در بخش ارتوپدی کار می کند، می تواند به بخش مغز و اعصاب منتقل شود.

42 درصد از پرستارانی که در سال گذشته توسط CFNU مورد بررسی قرار گرفتند، مجبور شدند به وظایف دیگری بروند و 40 درصد اعتراف کردند که آموزش کافی برای واحد مراقبتی که در آن منصوب شده‌اند را دریافت نکرده‌اند.

کمبود کارکنان قطعا می تواند منجر به کاهش مراقبت از بیمار در مواردی که نیازهای بیمار برآورده نمی شود، شود. مثال‌های رایج عبارتند از تأخیر یا پاسخ ندادن به تماس‌های بیمار یا کمک‌های مراقبت شخصی.

در همین حال، نگرانی پرستاران در مورد ارائه مراقبت های غیر استاندارد، بر حفظ شغل آنها تأثیر می گذارد زیرا ممکن است ناراحتی اخلاقی را تجربه کنند. پریشانی اخلاقی به شدت با افزایش تمایل به ترک شغل یا حرفه مرتبط است.

اضافه کاری اجباری و فقدان زمان کافی بین شیفت های کاری برای بهبودی یکی دیگر از چالش های پیش روی حرفه پرستاری در کانادا است.

پیامدهای کمبود پرستاری

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، عوامل مرتبط با ساعات کاری پرستاران بر ایمنی بیمار تأثیر می گذارد. مطالعه CFNU نشان داد که شیفت‌های طولانی منجر به نقص در مراقبت از بیمار می‌شود و پرستاران کاهش قدرت بدنی، تمرکز و توانایی دلسوز بودن را گزارش کردند. خستگی همچنین می تواند باعث اشتباهات دارویی شود.

خستگی با خواب آلودگی و مشکل در بیدار ماندن هم در طول شیفت و هم زمانی که پرستاران بعد از شیفت در حال رانندگی به خانه هستند، همراه است. این وضعیت یک تهدید جدی برای بیماران، پرستاران و همه کانادایی‌هایی است که در جاده‌ها هستند.

مشخص شده است که خستگی مزمن بر سلامت پرستاران تأثیر می گذارد. این وضعیت بر سر کار رفتن تاثیر می گذارد که بیکاری را افزایش می دهد.

کارشناسان می گویند که همه کانادایی ها باید نگران کمبود پرستار باشند و بدون تلاش برای رسیدگی به این بحران وحشتناک در سیستم مراقبت های بهداشتی این کشور، توانایی کانادایی ها برای دسترسی به مراقبت ایمن و دلسوزانه در خطر خواهد بود.

این مقاله از The Conversation تحت مجوز Creative Commons بازنشر شده است.

انتهای پیام