زایشگاه عظیم ستارگان با جزئیات باورنکردنی / عکس
یک تصویر جدید خیره کننده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) یک کارخانه ستاره سازی عظیم در کهکشان همسایه را با رنگ های زنده و جزئیات باورنکردنی نشان می دهد.
تصویر نارنجی، زرد و آبی از این تلسکوپ فضایی قدرتمند، سحابی هیدروژنی بین ستاره‌ای N97 با پهنای 1630 سال نوری را نشان می‌دهد که در ابر ماژلانی بزرگ، کهکشانی نزدیک کهکشان راه شیری قرار دارد. این منطقه به طور فعال در حال تولید ستاره است و تقریباً برای ستاره شناسان ناشناخته باقی مانده است.
N97 خواهر کوچکتر یکی از اهداف نهایی جیمز وب در ابر ماژلانی بزرگ است که به سحابی رتیل نیز معروف است، که 161000 سال نوری از زمین فاصله دارد.
علیرغم شباهت هایشان، دانشمندان فکر می کنند که در طول 500000 سال گذشته، N97 ستاره هایی با سرعت دو برابر سحابی رتیل تولید کرده است.
مطالعه مناطق ستاره‌زایی مانند N97، با کمک جیمز وب، به دانشمندان اجازه می‌دهد تا درباره ترکیب ابرهای گازی و غباری که ستاره‌ها را در کیهان اولیه تشکیل می‌دادند، بیشتر بیاموزند، زمانی که ستاره در شدیدترین حالت خود قرار داشت.
رصد تشکیل ستاره با وضوح بیشتر توسط جیمز وب
تصویر جدید جیمز وب بر روی سه خوشه غول پیکر گاز اتمی خنک به نام ابرهای مولکولی تمرکز دارد که ستاره شناسان آن را N97South یا S1 می نامند.
یکی از جالب ترین عناصر این تصویر، الگوی “ستاره تیرانداز” است که قلب درخشان N97 را احاطه کرده است. این اثر توسط پرتوهای پراش ایجاد شده توسط 18 قطعه آینه اصلی جیمز وب هنگام جمع آوری نور ایجاد می شود. این آینه ها به صورت شش ضلعی لانه زنبوری چیده شده اند.
این پرتوهای پراکنده زمانی اتفاق می‌افتند که جیمز وب اجسام روشن و فشرده را مطالعه می‌کند که نور آنها از یک منطقه متمرکز ساطع می‌شود. بنابراین وقتی این تلسکوپ 10 میلیارد دلاری به کهکشان‌ها، حتی آنهایی که بسیار کوچک به نظر می‌رسند، نگاه می‌کند، نور منابع به شکلی پراکنده‌تر به سمت آن هدایت می‌شود.
جیمز وب این تصویر جدید از N97 را با استفاده از ابزار مادون قرمز میانی خود (MIRI) گرفته است. نور مرئی به راحتی توسط چنین ابرهای غباری جذب می شود، اما نور مادون قرمز به راحتی از آنها عبور می کند. بنابراین تصویربرداری مادون قرمز به اخترشناسان اجازه می دهد تا عمیق تر به این منطقه ستاره ساز نگاه کنند.
در نتیجه، جیمز وب می تواند اجرام ستاره های جوان را که هنوز در ابر گاز و غبار پنهان هستند، ببیند. این به‌اصطلاح «پروتستارها» هنوز به اندازه‌ای از این ابر موادی را جمع‌آوری نکرده‌اند که به اندازه‌ای عظیم باشند که بتوانند هیدروژن را به هلیوم در هسته‌های خود جوش دهند.
در تصویر جیمز وب از N97، ستاره تازه متولد شده ای که به تازگی این فرآیند را آغاز کرده است به عنوان درخشان ترین نقطه در ابرهای نارنجی گاز و غبار دیده می شود.
مشاهدات جیمز وب از N97 بخشی از ماموریت این تلسکوپ قدرتمند است که شامل مطالعه تکامل دیسک‌ها و گوشته‌های مادی اطراف ستاره‌ها در مراحل مختلف توسعه آنها می‌شود.
5858