اقتصادیترندهای کسب و کار

خرید ارز دیجیتال ترون در ایران

ترون چیست و چگونه کار می‌کند؟

Tronix که با نام TRX نیز شناخته می‌شود، ارز دیجیتال بومی Tron است. ترون یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین با دو عملکرد اصلی، به عنوان یک پلتفرم جهانی به اشتراک‌گذاری محتوای آنلاین و امکان ایجاد برنامه‌های کاربری توسط توسعه دهندگان بدون نیاز به واسطه، می‌باشد. Tron یکی از پروژه‌های ارزهای دیجیتال است که برای تمرکززدایی اینترنت با فناوری بلاک چین فعالیت می‌کند.

در واقع پلتفرمی است که برای به اشتراک‌گذاری فایل به صورت همتا به همتا با هدف رقابت و یک چالش مستقیم برای صنعت رسانه با غول‌های فناوری رسانه متمرکز مانند یوتیوب، آمازون و نتفلیکس ساخته شده است که به افراد اجازه می‌دهد کنترل کاملی بر داده‌های خود داشته باشد. هدف Tron میزبانی یک سیستم سرگرمی جهانی برای به اشتراک‌گذاری مقرون به صرفه محتوای دیجیتال است و شعار آن «تمرکززدایی وب» بوده و هدف آن بیرون راندن واسطه‌های شرکتی از رسانه‌ها است.

ویژگی‌های ارز دیجیتال ترون

  • Tron یک پلتفرم دیجیتال مبتنی بر بلاک چین است که در درجه اول میزبان برنامه‌های سرگرمی است.
  • این پلتفرم ارز دیجیتال داخلی خود را دارد که Tronix یا TRX نام دارد.
  • TRX رتبه ۱۷ را در بین ارزهای دیجیتال از نظر ارزش بازار دارد.
  • ترون از بلاک چین و فناوری شبکه همتا به همتا (P2P) استفاده می‌کند تا واسطه‌ها را حذف کند و به سازندگان محتوا اجازه دهد کارهای خود را مستقیماً به مصرف‌کنندگان بفروشند.
  • توسعه دهندگان نرم‌افزار از زبان برنامه‌نویسی Solidity برای ایجاد برنامه‌هایی که بر روی پلتفرم Tron میزبانی می‌شوند استفاده می‌کنند.
  • کاربران شبکه از TRX برای پرداخت مستقیم به سازندگان محتوا برای دسترسی به برنامه‌های خود استفاده می‌کنند. سازندگان محتوا کارمزد تراکنش به Tron نمی‌پردازند. (تراکنش‌های TRX نیز در پلتفرم رایگان است.)
  • کاربران می‌توانند دارایی‌های رمزنگاری شده خود را در کیف پول دسکتاپ، موبایل یا سخت‌افزار ذخیره کنند.

شبکه ترون بر بستر trx20

TRX در ابتدا بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شد اما با راه اندازی شبکه اصلی در سال ۲۰۱۸ به ترون منتقل شد. کاربرانی که با شبکه تراکنش می‌کنند از کارمزدهای فوق العاده پایین و همچنین چندین تراکنش رایگان هنگام خرید ترون برخوردار می‌شوند.

مانند دیگر شبکه‌های بلاک چین مانند اتریوم، ترون به کاربران اجازه می‌دهد تا توکن‌هایی ایجاد یا صادر کنند. این توکن‌ها را می‌توان به عنوان ارز dApp استفاده کرد. شبکه Tron ظرفیت پردازش حدود ۲۰۰۰ تراکنش را در یک ثانیه دارد، به این معنی که شما هرگز در هنگام واریز یا برداشت وجوه خود با تاخیر مواجه نخواهید شد. ضمن اینکه مانند اتریوم دارای دارای توکن‌های TRC10 و TRC20 است.

(TRC10 یک استاندارد توکن و TRC20 یک استاندارد فنی است که برای قراردادهای هوشمند در بلاک چین TRON استفاده می‌شود.)

امنیت شبکه ترون چگونه است؟

درست مانند هر دارایی دیجیتال دیگر، ترون نیز می تواند مورد سوء استفاده قرار گیرد و امنیت آن به خطر افتد. ولی نکته‌ای که باید دقت کنید این است که امنیت این شبکه بالاست و از طرفی می توانید برای امنیت بیشتر از کیف پول های سخت افزاری استفاده کنید.

ارز دیجیتال ترون با نماد TRX

ارز دیجیتال ترون که با واحد اختصاری TRX نمایش داده می شود در واقع ارز داخلی بلاکچین ترون بوده و همواره در میان برترین ارزهای دیجیتال دنیا قرار داشته است. این توکن در سپتامبر سال 2017 و پس از اولین ICO موفق ترون ساخته و طی عرضه اولیه توانست 70 میلیون دلار سرمایه جذب کند. در ابتدا TRX توکنی روی شبکه اتریوم یا همان پروتکل ERC-20 بود و پس از فعال شدن بلاکچین ترون در ماه ژوئن سال 2018 میلادی روی شبکه اصلی آمد.

رمزارز ترون برخلاف اغلب ارزهای دیجیتال دیگر، قابل استخراج نبوده و تایید تراکنش‌ ها در آن از طریق الگوریتم اثبات سهام نمایندگی شده (یا همان DPoS) انجام می ‌شود. درباره تعداد کل توکن ‌های ترون نیز می توان گفت تاکنون حدود 100 میلیارد واحد تهیه شده و حدود 66.6 میلیارد واحد از آن در گردش می باشد. این آمارها نشان از قدرت بالای سرمایه گذاران در این ارز دیجیتال می باشد.

ساختار و معماری اصلی ترون

ساختار و معماری اصلی ترون بسیار پیچیده و جنجال برانگیز است. ویتالیک بوترین که خالق اتریوم می باشد ساختار ترون را خلاف اصل تمرکز زدایی دانسته و به تازگی نیز یکی از اعضای سابق بنیاد ترون ادعا کرده که این شبکه دیگر غیرمتمرکز نیست. ترون در واقع از یک معماری سه لایه در شبکه خود بهره می ‌برد. این سه لایه عبارتند از: لایه ذخیره‌سازی (یا همان Storage layer)، لایه هسته (یا همان Core layer) و لایه برنامه کاربردی (یا همان Application layer)

لایه ذخیره سازی: پروتکل ذخیره ‌سازی توزیع شده ترون برای ذخیره سازی بلاک و ذخیره ‌سازی حالت طراحی شده است. بنابر گفته تیم ترون، نظریه دیتابیس گراف در طراحی لایه ذخیره سازی گنجانده شده است تا گوناگونی‌ ذخیره داده به معنای واقعی ممکن شود.

لایه هسته: ماژول قرارداد هوشمند، ماژول مدیریت حساب و ماژول اجماع در داخل لایه هسته قرار دارند. زبان برنامه نویسی قراردادهای هوشمند ترون جاوا بوده و قرار است که زبان‌ های برنامه نویسی دیگر هم به این پلت فرم اضافه شوند. همچنین نوع اجماع در ترون، اثبات سهام نمایندگی شده (یا همان DPOS) است.

لایه برنامه کاربردی: توسعه دهندگان می‌ توانند از واسط‌ های کاربری که به اینترفیس‌ معروفند، برای ساخت برنامه‌ های غیرمتمرکز و سفارشی ‌سازی کیف پول‌ ها کمک بگیرند.

تولید بلاک در ترون چگونه صورت می گیرد؟

ارز دیجیتال ترون tron بر خلاف بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر مثل بیت کوین و اتریوم، مبتنی بر ماینینگ و اثبات کار نمی باشد. همان طور که می ‌دانید در فرایند ماینینگ داوطلبان می ‌توانند سخت افزارهای کامپیوتری خود را برای انجام محاسبات در اختیار شبکه قرار داده و از این طریق کسب درآمد خوبی هم داشته باشند. با استفاده از این روش، حملات از شبکه دفع شده و امنیت آن به خوبی حفظ می شود.

با این حال یکی از مشکلات اساسی ماینینگ به این شکل، مصرف برق بسیار بالای آن می باشد. همچنین نیاز به خرید دستگاه های استخراج نیز یکی دیگر از مسائل و مشکلاتی است که در ماینینگ به شیوه های سنتی در نظر گرفته می ‌شود. از سوی دیگر به عقیده تیم ترون امکان انحصاری شدن ماینینگ در آینده وجود داشته و کسانی که هیچ اعتقادی به یک ارز دیجیتال ندارند هم می‌ توانند بخش بزرگی از عملیات ماینینگ این ارز دیجیتال را در دست گرفته تا درآمد کسب کنند.

یکی از راهکارهای خلاقانه ای که برای جلوگیری از هدر رفت انرژی و انحصاری شدن ماینینگ پیشنهاد شده، الگوریتم اثبات سهم (یا همان POS) می باشد. در فرایند اثبات سهام، دارندگان واحدهای یک ارز دیجیتال می‌ توانند با اختصاص دارایی های خود به یک شبکه، در عمل تولید و تایید بلاک ها مشارکت و کسب درآمد خوبی داشته باشند. با این روش فوق العاده جذاب، دیگر نیازی به مصرف برق و خرید سخت افزار و البته صرف زمان نبوده و تنها کسانی مشارکت خواهند کرد که واحدهای یک ارز دیجیتال را به صورت کامل بخرند.

دکمه بازگشت به بالا