عابدزاده امروز چقدر می‏‌ارزید؟ – شیمیشی

به گزارش شیمیشی دنیای اقتصاد وی نوشت: علی فتح الله زاده، سرمربی سابق استقلال در مورد رسوایی نقل و انتقالات حرف جالبی زد. وی گفت: این بازیکنانی که الان با صدای بلند بازی می کنند آتش بازی نیستند چه برسد به بمب، اگر اینها بمب است انتقال مهدی هاشمی نسب از استقلال به پیرسپولیس باید بمب هیدروژنی باشد.

حاجی درست میگه او از انتقالی می گوید که خودش در آن حضور داشت و به جرات می توان گفت یک ماه فوتبال ایران را شوکه کرد. حشمین نسب به عنوان مدافع مستحکم پرسپولیس به حساب می آمد که البته با گل های متوالی در دربی تهران رای غافلگیرانه ای را به دست آورد. آنها با پیراهن پرسپولیس 4 گل به استقلال زدند و در تیم ملی هم جایگاه خوبی داشتند. در چنین شرایطی استقلالی ها به سراغ او رفتند و این بازیکن را در یکی از بزرگ ترین نقل و انتقالات تاریخ فوتبال بردند. هاشمی ناسب 100 میلیون تومان از استقلال دریافت کرد و اولین بازیکن 9 رقمی ایران شد. شرایط حمل و نقل او برای مدت طولانی ادامه یافت. در 18 دی ماه 1357، 100 هزار تماشاگر از صبح زود ورزشگاه آزادی را برای تماشای دربی تهران اشغال کردند. در آن روز منصور پورحیدری با اشتباه بی نظیری، هاشمی ناسب را در خط حمله تیمش به میدان فرستاد. این بازیکن در دقایق پایانی یک گل به ثمر رساند و در اولین دیدار با لباس آبی از حال رفت. هرچند در ثانیه های پایانی گل تساوی علی کریمی با ضربه چکش جشن عزاداری را نیمه کاره گذاشت.

آنچه در پاراگراف بالا خواندید امروز برای بسیاری از بازیکنان یک افسانه است، یک کارتون است! لیگ ایران با تعادل فعلی دیگر نمی تواند با یک دهم آن حساسیت تغییری را تجربه کند. قصد ادب نداریم اما آخرین افرادی که انتقال مستقیم پرسپولیس و استقلال را تجربه کردند محمد قاضی، محمد نادری و آرمان رمضانی بودند. کیفیت این نقل و انتقالات را با آنچه در مورد مهدی هاشمی نسب گفتیم مقایسه کنید یا حداقل در مورد انتقال مستقیم نیکبخت واحدی یا علی انصاریان بین مگاران در اواسط دهه 80. موضوع روشن است؛ سهام فوتبال ایران کاهش یافته و البته افزایش لژیون بازیکنان هم بی تاثیر از سرد شدن بازار نقل و انتقالات نیست. شاید امروز اگر مهدی طارمی برای پیرسپولیس بازی می کرد و به خیزش می پیوست، شاهد همین فضا بودیم، اما نقل و انتقالاتی که این روزها در نقل و انتقالات به آن «بمب» می گویند، به گفته حاجی ترگاه اینطور نیست.

دوئل دوئل پرسپولیس و مس رفسنجان بر سر جذب گادوین را تصور کنید. بازیکنی که نه تنها در پیرسپولیس، بلکه در استقلال هم فصل ناموفقی را سپری کرد و در لیگ امارات قهرمان نشد. بله، او در سال گذشته بهترین گلزن لیگ ایران بود اما تنها با 14 گل که 7 گل آن از ضربات پنالتی بود. آیا واقعا «جنگ» برای جذب این بازیکن وجود دارد؟ پرسپولیس مهاجمی می خواست که چهار سال کوچکتر از او توسط برونکو به لیست اضافه اضافه شد! حد رویاهای ما به طرز شگفت انگیزی کاهش یافته است. همین امسال پرسپولیس و استقلال برای سعید صادقی می جنگیدند که قرمزپوش بود و با بنز و بادیگارد قرارداد بست! شایان ذکر است که این بازیکن 29 ساله در دوران حرفه ای خود حتی یک بازی ملی انجام نداده است. پارسال بر سر امین قاسمی نژاد دعوا شد. این را می بینیم و امروز با خود فکر می کنیم، اگر فردی مثل احمدرضا عابدزاده 30 ساله بود و باید با پرسپولیس یا استقلال قرارداد می بستند، چقدر باید پول می گرفت؟ عابدزاده را باید با هلیکوپتر به محل توافق رساند! صحبت از گلری است که قدرت رهبری فوق العاده ای داشت، 13 بازی انجام داد و هرگز شکست نخورد! همان که در جهنم ملبورن در 20 ثانیه بازی برگشت ایران و استرالیا را یکی یکی برد. امروز چقدر می ارزد؟

اهدا: قراردادهای نجومی بازیکنان و مربیان صدای همه را درآورده است. با این حال این گروه همچنان مدافعان وفادار خود را دارد. چند روز پیش علی دایی گفته بود: «یک خانه 100 متری در منطقه یک تهران 35 میلیارد تومان است» و امیر خلانویی در دفاع از این قراردادها گفت: «هیج جا نمی شود خانه 15 میلیاردی خرید. امروز. حقایق عجیبی که هیچ ربطی به واقعیت ندارد سوال مهمتر این است که وقتی یک فوتبالیست در عمرش به اردوی تیم ملی دعوت نشده است چرا باید در منطقه یک تهران زندگی کند و چرا باید پول قراردادش را خرج کند. از خرید چنین خانه ای برای مدتی؟ با چه منطق و دلیلی؟ انصاف این ماجرا کجاست؟ اگر چنین است، افرادی مانند عابدزاده، علی کریمی و کریم باقری باید امروز در مریخ زندگی کنند.”

انتهای پیام