پایان یک کاپیتان – شیمیشی
اشکان دژاگه نیز به بازیکنان تیم ملی ملحق شد که رسماً خداحافظی نکردند اما در روند جوانان رها شده اند. »دژاگه در هفت سال حضور خود در تیم ملی ایران 59 بازی انجام داد و 11 گل به ثمر رساند.
به گزارش شیمیشی ، این روزنامه دنیای اقتصاد او نوشت: “ما می توانیم میراث دوران کارلوس کی روش در فوتبال ایران را که یکی از آنها حضور اشکان دژاگه در اردوی تیم ملی است ، برشماریم. او یکی از اولین ستاره های ترکیبی بود که تحت تأثیر فوتبال ایران بازی کرد. نام و صدای کی روش. د ، موافقت کرد که در تیم ملی ایران بازی کند.
شاید فکر کنید خیلی زود است ، اما اولین بازی دژاگه برای تیم ملی ایران تقریباً به یک دهه پیش برمی گردد. او وقتی در بازی جام جهانی 2014 در 8 مارس 1990 در ورزشگاه آزادی مقابل قطر بازی کرد و با زدن دو گل ، تماشاگران زیادی را خوشحال کرد. اشکان با چهره منحصر به فرد و بی نظیر خود یک فوتبالیست قلبی و دلچسب بود و به همین دلیل در بین فوتبالدوستان ایرانی از محبوبیت بالایی برخوردار بود. با این حال ، شانس او در فوتبال در طول این سالها کاهش یافته است ، و در حال حاضر انتخاب اخیر بازیکن برای ادامه بازی این روند را تسریع کرده است. خبرها این است که اشکان دژاگه برای فصل آینده با باشگاه الحنهانیه قطر به توافق رسیده است. تیمی که حتی در لیگ ستارگان قطر حضور ندارد و در سطح پایین تری کار می کند. در این مدت شایعات زیادی درباره احتمال حضور دژاگه در تیم لیگ برتر ایران به ویژه استقلال به گوش می رسید اما انتخاب غیرمنتظره او در فوتبال قطر همه چیز را به پایان رساند. این شاید پایان کار ستاره 35 ساله و دوست داشتنی فوتبال ایران باشد.
باشگاه فوتبال؛ انتخاب های اشتباه
شاید اگر اشکان دژاگه به یکی از پیشنهادات ایرانی خود پاسخ مثبت می داد ، حداقل در زمینه دید بیشتر فعالیت می کرد و سال های آخر دوران بازیگری اش اینقدر احمق و کور نبود. گفته می شود مهمترین عامل اختلاف دژاگه با مشتریان ایرانی اصرار وی بر معامله دلار بود. در نهایت ، انتخاب الشحانیه تأیید کرد که نگرانی های مالی اشکان قابل توجه است و او به راحتی امکان افزایش درآمد را رد نمی کند. آنچه مسلم است این است که باشگاه الحنهانی در لیگ دوم قطر چیزی به فوتبال دژاگه نخواهد افزود. شاید با بازی در لیگ ایران بتواند در لیگ قهرمانان آسیا بازی کند اما در نهایت تصمیم دیگری گرفت. البته این اولین بار نیست که دژاگه در بحث انتخاب تیم اولویت را به پول می دهد. احتمالا بزرگترین اشتباه او در طول بازی این بود که فولام را ترک کرد و بعد از جام جهانی 2014 به العربی قطر پیوست.گفته می شود اشکان سالانه 4 میلیون برای پیوستن به العربی درآمد داشت. این رقم قابل توجهی بود ، اما باعث شد دژاگه دوران جوانی خود را در یک لیگ بسیار کم بسوزاند. اشکان سپس با آمدن ولفسبورگ و ناتینگهامفارست سعی کرد به بالاترین سطح فوتبال اروپا بازگردد ، اما دیگر دیر شده بود. فعالیت های او در آلمان و انگلیس موفقیت آمیز نبود ، بنابراین بعداً تصمیم گرفت سالانه 700000 تا 800000 دلار به تراکتور کمک کند (بر اساس شایعات غیر رسمی) و نام خود را بخشی از پروژه تحریم محمدرضا زنوزی قرار دهد. با این حال ، همانطور که می دانید ، این پروژه موفقیت چشمگیری نداشت ، تا اینجای کار نوبت به دژاگه می رسد که به لیگ دسته دوم فوتبال قطر برود.
فوتبال ملی ؛ بازنشستگی غیر منتظره
در بخش ملی ، داستان برای دژاگه بسیار تلخ بود. اشکان تا جام جهانی 2018 و جام ملت های آسیا 2019 با تیم ملی بود ، اما پس از تغییرات در تیم ملی به اردو دعوت نشد. زمانی که نام دژاگه در اولین فهرستی که دراگان اسکوچیچ اعلام کرد نیامد ، این بازیکن به شدت به عدم حضور وی واکنش نشان داد اما سرمربی کروات تصمیم خود را گرفت و دیگر یکی از کاپیتان های تیم ملی را برکنار نکرد. هرچه جلوتر می رفتیم ، صحت این تصمیم روشن تر می شد. به خصوص که تردد عناصر تهاجمی تیم ملی از اشکان انجام نمی شود. با این حال ، او همچنین به بازیکنان تیم ملی ملحق شد که رسماً خداحافظی نکردند اما در روند جوانان کنار گذاشته شدند. دژاگه در 7 سال حضورش در تیم ملی ایران 59 بازی انجام داده و 11 گل به ثمر رسانده است. “
انتهای پیام