یک سقف؛ تنها آرزوی سوگند و ساغر

آنها از ویرانه های دهدشت نقل مکان کرده اند و در یک خانه بسیار فرسوده زندگی کرده اند. کودک چهار ماهه با آب سرد غسل می شود زیرا آب ، برق و گاز خانه به دلیل بدهی قطع شده است و نوزادان بیمار فقط به دلیل بی پولی تحت درمان قرار نمی گیرند.

این خانواده فقط یک آرزو دارند. داشتن یک اتاق تمیز با کمترین وسایل زندگی و زندگی که پدر معتادش می خواهد خوب باشد و زیارت خانه امام رضا (ع) … بله ، اینها همه حداقل شرایط زندگی خانواده است ، زندگی در منطقه قدیمی دهدشت در کهگیلویه و آنها بویراحمد ندارند و به دنبال کارگزارانی هستند که آنها را از این وضعیت اسفناک نجات دهند.

سیکنه ناظر 38 ساله ، مادر و نان آور خانواده است ، اما صورت شکسته خود را نمی خورد. اومی می گوید که وی 12 سال با همسرش “امید علی معرفتخواه” ازدواج کرده است که متاسفانه معتاد است و یک سال در زندان به سر می برد و نتیجه این زندگی سه فرزند است.

او 5 سال اول زندگی خود را در خرابه های شهر گذراند و اکنون 7 سال است که در یک خانه قدیمی زندگی می کند ، خانه ای که آنها مالک آن نیستند و به طور موقت به خاطر خدا به آنها داده شده است. شوهر سکینه بیکار است و فرزندانش بیمار هستند.

آنها حتی اجاق گاز برای پخت و پز ندارند و از پیک نیک استفاده می کنند. آنها وسایل گرمایشی ندارند و در واقع می توان گفت که این خانه چیزی نیست جز یخچال قدیمی و تلویزیون قدیمی. کودکان را در آب سرد غسل می دهند زیرا به دلیل بدهی آب ، برق و گاز خود را از دست داده اند. در واقع آنها هیچ درآمدی برای اجاره خانه و پس انداز خرید خانه ندارند.

آنها یک سال تحت پوشش کمیته امداد دهدشت بوده و ماهیانه حقوق بازنشستگی دریافت می کنند اما قادر به تأمین هزینه های زندگی خود با سه فرزند و هزینه های درمان خود نیستند.

آنها توسط کمیته امداد تحت تعقیب قرار گرفتند تا شاید بتوانند خانه ای برای آنها تهیه کنند اما به آنها گفته شد که تنها در صورتی می توان برای آنها خانه ساخت که آنها خود زمین را خریداری کرده باشند و در نتیجه ساخت خانه برای این خانواده تاکنون موفقیت آمیز نبوده است.

عبدالخالق آرامش دوست ، رئیس کمیته امداد دهدشت ، به شیمیشی توضیح داد که به دلیل زندانی شدن مرد خانه ، یک سال این خانواده تحت پوشش این نهاد بوده اند و ماهانه حقوق بازنشستگی به آنها پرداخت می شود ؛ آنها به آنچه نیاز داشتند تأمین شد ، اما برای رهن خانه یا زمینی که باید ساخته شود مسکن به آنها پیشنهاد شد ، اما از طرف خانواده به آنها اطلاع داده نشد.

ساغر ، دختر بزرگ خانواده ، 12 ساله و در کلاس سوم است و هیچ وسیله و امکاناتی برای آموزش مجازی در کرونا ندارد. او برای تحصیل تبلت یا تلفن همراه می خواهد و البته چندین سال است که به دلیل مشکلات پا به مدرسه نرفته است. آرزوی او این است که یک پزشک شود تا بتواند مانند همه خودش و همه مردم و حتی کودکان را معالجه کند.

او از اعتیاد پدرش خسته شده و آرزوی ترک اعتیاد پدر را دارد و از دیدن رنگ قرمز چشم پدر هنگام مصرف مواد مخدر رنج می برد. او می خواهد یکی خوب پیدا کند و پدرش را ترک کند. لباس های زیبا بپوشید تا کسی خانواده اش را مسخره نکند و البته او خانه ای برای زندگی در او داشته باشد.

وی در حالی که اشکهایش را پاک می کرد ، می گوید: “کاش می توانستم به میخانه بروم و به دیدار امام رضا (ع) بروم. شاید این بزرگترین آرزوی من باشد.”

دختر 9 ساله ، دختر دیگر خانواده ، آرزوهای خود را به سختی و با لکنت می گوید. دوست دارد خانه داشته باشد. برنج و گوشت بخورید و یک لباس گرد داشته باشید.

مادر خانواده به شیمیشی می گوید: من در خانه های مردم کار می کنم ، لباس ها و خانه های آنها را می شویم و تمیز می کنیم و حتی روزهایی بود که پول خرید نان را نداشتم و فرزندانم گرسنه می خوابیدند.

وی با اشاره به پرونده پزشکی روستایی آنها در مورد بیماری های فرزندانش ادامه داد: دختر بزرگ من از ناحیه پا مشکل دارد. هر دو دخترم دارای مشکلات روحی هستند و دختر 9 ساله من علاوه بر تیروئید ، دارای مشکل گفتار و لکنت است که باید درمان شود ، اما حتی توانایی پرداخت آن را نداریم.

وی در پاسخ به این سال که آیا به دلیل مشکلات فرزندانشان تحت پوشش بهزیستی هستند یا خیر ، پاسخ داد: با توجه به پیگیری هایی که ما برای آخرین بار از یک سال قبل انجام دادیم ، ما قادر به تحت پوشش قرار نگرفتیم و دلیل آن این بود که قرار بود از کمیسیون مطلع شویم. اما هیچ خبری از این موسسه برای فرزندانم نبود.

جهانگیر افسنده ، رئیس اداره بهزیستی شهرستان کهگیلویه نیز به شیمیشی گفت: افرادی که مشکلاتی مانند لکنت ، معلولیت های جسمی ، شنوایی و بینایی دارند تحت پوشش این نهاد قرار می گیرند ؛ مشکلات این خانواده باید بررسی شود ، دلیل عدم پوشش این خانواده چیست و همچنین این خانواده باید مراجعه کنند و اگر وضعیت آنها بسیار حاد باشد ، در اسرع وقت و در اولین فرصت و اگر که سیستم اجازه ثبت آنها را می دهد و حقوق بازنشستگی برقرار می شود.

وی افزود: در صورت تأیید این خانواده در کمیسیون و با توجه به نوع و شدت معلولیت ، مستمری برای آنها تعیین می شود که هزینه های درمان ، مسکن ، وام اشتغال و سایر خدمات تأمین می شود.

رئیس کمیته امداد دهدشت همچنین افزود: اقدامات لازم برای اتصال مجدد برق ، گاز و آب مشترک این خانواده انجام شده است اما به دلیل بافت فرسوده این خانه ، شرایطی برای ارائه این خدمات وجود ندارد.

مادر این خانواده با اشک و بغض صحبت می کند و از مردم ، خیرین ، مسئولان و همه کسانی که او را می شنوند می خواهد تا به او و فرزندانش کمک کنند و او فقط آرزوی خود را تکرار می کند. سقف و سرپناهی برای خودش و فرزندانش.

انتهای پیام