لبنان پس از انفجار – شیمیشی

تغییرات در لبنان در پایان جنگ داخلی سال 1989 حتی بیشتر پیش خواهد رفت. این پیمان راه را برای ایجاد قانون اساسی جدید هموار كرد ، كه یكی از نكات اساسی آن پایان دادن به سیستم فرقه ای و اصلاح ساختار است كه پایه و اساس دموكراسی متمدن است. اما از آن زمان ، ماده 195 قانون اساسی هرگز در دستور کار نخبگان رسمی لبنان قرار نگرفته است.

عصبانیت مردم لبنان به دلیل انفجار بندر بیروت نیست. اساس آن را باید در سالهای اخیر جستجو کرد ، اما به خصوص آغاز جنبش اعتراضی در اکتبر سال گذشته. در حقیقت ، انفجار اخیر ، که باعث کشته شدن بیش از 200 نفر ، زخمی شدن 7000 نفر و ده ها نفر مفقود شدن آن شد ، موجب یک قیام عمومی بر روی انبار باروت شد. آنچه از اکتبر گذشته مورد اعتراض گسترده در لبنان و عراق بوده است ، پیش از انتخابات نوامبر آمریکا به آرامی اتفاق می افتد. این عادلانه نیست که بگوییم ثمرات اعتراضات اکتبر در لبنان و عراق دوباره برقرار شده است: برقراری نظم جدید در پی ناآرامی ها در مزرعه فعلی گوسفند.

دیدار نخست وزیر لبنان ، حسن دیاب و عواقب شکست دولت لبنان آخرین در یک سری از وقایع اخیر نه تنها در لبنان بلکه در خاورمیانه است. نظم جدید هنوز برقرار نشده است ، اما راه را برای آن هموار می کند. گهواره فرمان جدید تغییر در موقعیت های مسافت طولانی در منطقه است ، به ویژه در کشورهایی که طبق دیدگاه غربی مشغول ناآرامی و ناآرامی هستند. لبنان بخشی از معمایی است که سعی در ایجاد نظم جدید دارد. بنابراین ، علاوه بر توجه به جستجوی علت بمباران بیروت ، امانوئل ماکرون درباره افرادی عصبانی ، مأیوس و ناامید کننده صحبت می کند که در پی ویرانی بیروت به وضعیت لبنان کمک می کنند. وی از سویی متحدان وی در جامعه بین المللی ، بر لزوم تغییر نظام سیاسی کشورش تأکید می کند. وی به عنوان طرفدار یک کشور استعماری ، مدت زمانی را برای مقامات دولت لبنان در نظر می گیرد و تا آغاز ماه سپتامبر به آنها می دهد تا شرایط دریافت کمک های مالی از جامعه بین المللی را تأمین کنند.

سرنگونی دولت حسن دیاب و احتمالاً واگذاری نخست وزیر به نواب سلام ، که موضع متفاوتی از سلف خود دارد ، سرآغاز تحولات در کشوری خواهد بود که پیش بینی می شود مفاهیم قومی-مذهبی که از سیستم 1943 سیاسی نظام لبنان مشخص می شود. ه Smze انجام شد ، تا کنون. خوب یا بد؛ اجباری یا اختیاری. روند روند فعلی لبنان را خواهد پذیرفت. به گفته حسن دیاب ، کشور وی حداقل 30 میلیارد دلار از 30 میلیارد دلار برای حل بسیاری از مشکلات خود نیاز دارد. آخرین حادثه به ضرر مالی افزوده است. بندر بیروت قبل از تخریب 400 میلیون دلار برای کاروان های دولتی هزینه داشت ، اما اکنون حداقل 5 میلیارد دلار خسارت تخمین زده است. این طیف به گونه ای طراحی شده است که گزینه دیگری برای فروش آنچه مدل های خارجی به لبنان تحمیل می کنند وجود ندارد. اعتماد عمومی به سیستم سیاسی ابتکار عمل را از دست مسئولان گرفته و اوضاع به گونه ای است که مقامات برای جلوگیری از جنگ یک به یک استعفا می دهند.

این تقسیم قبل از انتخابات نوامبر در دو سطح قرار خواهد گرفت و پس از آن دولت راه را برای نظم جدید در خاورمیانه هموار خواهد کرد. این فیلم کوتاه خواهد بود که تجزیه و تحلیل را فقط به انتخابات ماه نوامبر در ایالات متحده ، تأثیر آن بر ساختار سیستم های سیاسی منطقه ای و در چارچوب توافق کلی بین قدرت های اصلی پیوند می دهد.

* در روزنامه افتخار منتشر شد