آدم فضایی ها چه شکلی هستند؟
تلاش برای یافتن موجودات فضایی را می توان یکی از بزرگترین ماموریت های بشر دانست. هرچند همیشه این سوال مهم مطرح می شود که آدم فضایی ها چه شکلی هستند. آیا فرازمینی ها به انسان شباهت دارند؟
به گزارش شیمیشی، به نقل از گجت نیوز، کم پیش می آید که دانشمندان و نویسندگان داستان های تخیلی رویکرد مشابهی در مورد یک موضوع داشته باشند؛ اما در مورد موجودات فضایی اینگونه است. بشر هنوز نتوانسته در تلاش برای یافتن موجودات فضایی موفق شود و البته هیچ نشانه ای نیز از آنها دریافت نکرده است. به همین خاطر دانشمندان و نویسندگان آثار تخیلی در پاسخ به اینکه آدم فضایی ها چه شکلی هستند راهی جز حدس زدن ندارند. البته ناگفته نماند که حدس های این دو گروه فوق العاده با هم تفاوت دارند.
آدم فضایی ها چه شکلی هستند؛ سوالی با پاسخ های متفاوت
در فیلم های مختلف معمولا موجودات فضایی را به صورت کوتوله هایی با صورت سبز و چشمانی بزرگ می بینیم. برخی از آنها نیز شکارچیانی وحشتناک هستند که برای نابودی زمین آمده اند. هرچند به باور دانشمندان قیافه موجودات فضایی به محیط و شرایط سیاره ای بستگی دارد که آن را خانه می نامند. در واقع شرایط خاص سیاره ای دیگر می تواند سبب شود که آنها ساختار و ظاهری کاملا متفاوت با انسان ها داشته باشند.
آدام فرانک، استاد اخترفیزیک دانشگاه روچستر دیدگاه جالبی در مورد اینکه آدم فضایی ها چه شکلی هستند، دارد. به باور وی اگر موجودات فضایی در سیاره ای با اتمسفر بسیار قوی تکامل یابند، ممکن است فقط توانایی پرواز در آسمان سیاره خود را داشته باشند. هرچند اگر آنها در سیاره ای با گرانش قوی باشند، بیشتر شبیه موجوداتی با ساختار قوی همچون فیل خواهند بود.
ولنتینا اریستووا، استاد شیمی دانشگاه ادینبرو پاسخ دیگری برای اینکه آدم فضایی ها چه شکلی هستند، ارائه می دهد. به باور وی اگر اتمسفر یک سیاره نتواند تشعشعات خطرناک ستاره اصلی را جذب کند، احتمالا موجودات فضایی زیر زمین تکامل می یابند. در این حالت فرازمینی ها از خاک به عنوان لایه حفاظتی بهره خواهند برد. البته در این حالت دیگر نباید انتظار مشاهده یوفو و موجودات فضایی پیشرفته را داشته باشید؛ زیرا فرازمینی های مدنظر بیشتر به قارچ شباهت خواهند داشت.
فراموش نکنید که حتی در کره زمین نیز زیر خاک اشکال بسیار بیشتری از حیات وجود دارند؛ بنابراین پیدا کردن شبکه گسترده ای از ریشه ها در سیاره ای دیگر عجیب نیست. البته اگر سیاره ای در معرض تابش شدید امواج فرابنفش باشد، آدم فضایی های حاضر در آن شکلی جالب خواهند داشت. پوست آنها احتمالا به رنگ قرمز، آبی و یا سبز خواهد بود تا بتواند همچون سپری حفاظتی عمق کند.
همچنین ممکن است این مدل از آدم فضایی ها پروتئین های خاصی برای جذب بخشی از انرژی فرابنفش داشته باشند. در کنار این موارد می توان احتمال های دیگری را هم در نظر گرفت. دمای سطح بسیاری از سیاره های فراخورشیدی نسبت به زمین پایین تر است.
در این حالت احتمال دارد که آدم فضایی ها موجوداتی با سوخت وساز بسیار آهسته باشند. یکی از جانوران با سوخت وساز بسیار آهسته تنبل است. متابولیسم این جانور تنها 40 تا 45 درصد جانورانی با اندازه مشابه است. بنابراین احتمال وجود این دسته از موجودات فضایی را نیز نمی توان نادیده گرفت.
طبیعتا اگر روزی در اخبار نجوم عنوان پیدا شدن موجودات فضایی پیشرفته را مشاهده کنیم، هیجان زده خواهیم شد. ولی در واقعیت انتظار می رود که دانشمندان در بهترین حالت حیات میکروبی را در سیاره های فراخورشیدی پیدا کنند. فراموش نکنید که ما تنها 200 هزار سال قدمت داریم و زمین برای بخش زیادی از عمر 4.5 میلیارد ساله خود تنها میزبان حیات میکروبی بوده است.
با وجود همه اینها نمی توان احتمال کشف موجودات فضایی پیشرفته و یا سفر آنها به کره زمین را رد کرد. اینجا باید پرسید که آدم فضایی های پیشرفته چه شکلی هستند. سارا رویمر، استاد اخترفیزیک دانشگاه یورک تورنتو احتمال شباهت زیاد موجودات فضایی پیشرفته به انسان را بسیار پایین می داند.
فیزیولوژی خاص انسان در نتیجه تکامل در محیط سیاره زمین و البته میزان زیادی شانس شکل گرفته است. بنابراین تمدن های بیگانه نیز باید با توجه به محیط خاص خودشان ویژگی ها و اعضای کاملا متفاوتی داشته باشند. البته ممکن است برخی ویژگی های حیوانی مشترک را در نتیجه تکامل هم گرا در آنها دید.
از این ویژگی ها می توان به چشم هایی برای دیدن محیط اطراف و پاها و یا بال هایی برای حرکت اشاره کرد. هرچند که شباهت ما با موجودات فضایی پیشرفته همین جا به پایان می رسد. البته همه پاسخ ها به سوال آدم فضایی ها چه شکلی هستند، بر یک فرض بسیار مهم بنا شده است.
ما همیشه تصور می کنیم که موجودات فضایی نیز همچون ما به آب، نور خورشید و اکسیژن برای زنده ماندن نیاز دارند. هرچند این احتمال وجود دارد که آنها در سیاره ای دیگر به گونه ای کاملا متفاوت تکامل یافته باشند. حتی ممکن است آنها از ساختار پایه ای کاملا متفاوتی بهره ببرند.
به عنوان مثال در کره زمین حیات بر پایه کربن شکل گرفته است؛ اما در بسیاری از آثار تخیلی موجودات فضایی بر پایه سیلیکون هستند. طبیعتا سیلیکون گزینه ای بسیار نامحتمل است؛ زیرا به فراوانی کربن در طبیعت یافت نمی شود و نمی توان همچون کربن ترکیبات پیچیده زیادی را بسازد. هرچند ایده کلی این مسئله کاملا ممکن است. شاید بتوان در آینده موجوداتی را بر پایه عناصری دیگر مشاهده کرد.
انسان در مدت حضور خود روی کره زمین همیشه با شگفتی های گوناگون از طبیعت مواجه شده است. آیا نمی توان انتظار داشت که جهانی با 2 ترلیون کهکشان یک بار دیگر انسان را شگفت زده کند؟
با وجود همه احتمالاتی که در مورد فرازمینی ها وجود دارند، به نظر شما موجودات فضایی چه شکلی هستند؟
انتهای پیام