راز محبوبیت سریال «یوسف پیامبر» چیست؟

به گزارش شیمیشی، ایرنا نوشت:

یکی از دوستانم به شوخی گفت پس از مدت ها کار برای تغییر آب و هوا برای چند روز به ترکیه رفتیم. وقتی به هتل رسیدیم تلویزیون را روشن کردیم و دیدیم که شبکه 7 ترکیه در حال پخش دوبله ترکی سریال Yusif Pêxember است. این سریال که 15 سال پیش برای اولین بار پخش شد، تاکنون ده ها بار از شبکه ها و تلویزیون های داخلی نزدیک به 60 کشور جهان پخش شده است.

نکته جالبی که در هر بازنشر این سریال به چشم می خورد این است که تمامی این بازپخش ها به تعداد بالای بینندگان و رضایت آنها بستگی دارد. به این ترتیب یوسف پیامبر رکورددار بیشترین تعداد تکرار در بین تمامی سریال های ایرانی است که سیمافیلم آمار آنها را منتشر نکرده است.

اما این چه سریالی است که حتی امروز که سیاست سریال نویسی در کل دنیا تا حد زیادی تغییر کرده و به سمت مصرف کنندگان انبوه رفته است، همچنان با اقبال فراوان توسط شبکه های داخلی و خارجی و مخاطبان جهانی دنبال می شود.

بدون شک مهمترین دلیلی که باعث شده این سریال با موفقیت چشمگیری همراه شده باشد، تم داستانی غلیظ سریال است. یوسف پیامبر از محوریت داستانی قوی برخوردار است و در هر فصل داستان های زیادی بسته به داستان در قسمت اصلی روایت و بر وزن داستان وجود دارد. در چنین رویکردی است که داستان به درستی مهندسی شده است، پیچش داستان به خوبی مدیریت شده است تا مخاطب بدون گیرکردن و مسدود شدن شاهد روایتی شفاف و دقیق باشد.

البته در این روند مدیریتی، بهره گیری از یکی از جذاب ترین داستان های قرآن نیز هوشمندی تیم سیاسی سریال را ثابت می کند. فرج الله سلحشور و تیم مدیریتی سریال داستان خود را از قرآن که مورد اعتقاد همه مکاتب اسلامی است گرفته و سعی کردند با چنان پشتوانه ای داستان را خلق کنند که این سیاست در سطح کلان خوب دیده شود. هنوز جذابیت های زیادی برای مخاطبان وجود دارد.

استفاده هوشمندانه از چنین سیاستی باعث شد تا در زمانی که اکثر سریال ها سعی در پیمودن مسیر مصرف گرایی انبوه و در نتیجه بهره مندی از معیارهایی مانند داستان های داغ داشتند، آن را جریانی فکری در جریان سریال سازی تلقی کرد. خورشید و استفاده از ستارگان و باید آن را درس خوبی برای فرآیند تولید مستند دانست.

سریالی که طی 15 سال ده ها بار در شبکه های داخلی و خارجی پخش شده است، مطمئناً می تواند الگوی خوبی برای تیم سازنده سریال باشد تا در سایه یک سیاست گذاری مناسب به رتبه ای پایدار دست یابند. این دیدگاه درست برعکس جریان فکری است که به بهانه استانداردهای رتبه بندی امروزی جهان مصرف گرایی را پذیرفته و جز در موارد معدودی نمی تواند طول عمر را ببیند.

انتهای پیام