۵۰ درصد جمعیت ایران باید به سمت سواحل بروند!

آفتاب نیوز:

هشدار خشکسالی در کشور صادر شد. احمد واحدی وزیر کشور از یک سو گفت: امسال نسبت به سال های گذشته میزان بارندگی کاهش یافته است بنابراین سدها وضعیت خوبی ندارند. سخنگوی صنعت آب کشور از سوی دیگر به ورود برخی شهرها به طرح آب اضطراری اشاره کرد. عیسی بزرگ زاده با بیان اینکه در تهران شاهد خشکسالی و شرایط خاص تامین آب هستیم، گفت:

50 درصد مردم ایران باید به ساحل بروند!

بررسی آمار اداره اطلاعات و آب کشور نیز نشان می دهد که از ابتدای سال آبی جاری تا سوم آذرماه، میزان کل پر شدن سدهای پنج گانه تهران تنها 14 درصد بوده است. به عبارت دیگر سدهای تهران در وضعیت خطرناکی قرار دارند، به خصوص که پیش بینی هواشناسی خبر خوبی برای بارندگی نیست. شرایطی که می تواند هشداری جدی برای شدت زمین لغزش باشد.

مهدی زارع، مدرس پژوهشکده بین المللی لرزه نگاری به سایت تجارت نیوز گفت: در مجموع گزارش مهندسان مشاور سایتیران نشان می دهد که توسعه خشکی در دشت ایران غیرمنطقی و بیشتر است. 50 نفر از جمعیت به سواحل می روند. دولت می خواهد شهرها و شهرک های جدیدی بسازد. اولین مشکل این شهرک های جدید آب است.

زلزله در تهران

مدرس پژوهشکده بین المللی زمین شناسی درباره وضعیت تهران می گوید: تهران در سال های اخیر به دلیل برداشت بی رویه آب های زیرزمینی و مدیریت ضعیف آب با فرونشست مواجه است. آخرین بررسی ها نشان می دهد که منطقه فرونشست به مناطق جنوب و جنوب غرب تهران رسیده است.

وی ادامه می دهد: بر اساس بررسی های سازمان نقشه برداری کشور، رانش زمین در منطقه جنوب غرب تهران از آزادراه تهران – ساوه تا اتوبان تهران – قم و همچنین در منطقه ری و نازی آباد و بخشی از بستان ولایت رخ داده است. در مناطق 9، 10، 11، 18، 19، 20 و 21 شهرداری تهران به ویژه در مناطق جنوبی بزرگراه تهران – قم.

مدرس پژوهشگاه بین المللی لرزه نگاری می گوید: تهران با مشکل کم آبی مواجه است. تامین منابع آب مورد نیاز شهر تهران از محدوده وسیع تری نسبت به شهر انجام می شود.

تخریب منابع آب زیرزمینی در منطقه تهران

وی در ادامه سخنان خود می گوید: آب شرب تهران حدود سه میلیون مترمکعب در روز است. آب استان تهران با جمعیتی حدود 13.5 میلیون نفر از آب های سطحی و همچنین از آب های زیرزمینی تامین می شود. سالانه بیش از 2.7 میلیارد متر مکعب از منابع آب زیرزمینی دشت های این استان جمع آوری می شود.

استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی توضیح می‌دهد: آب‌های دشت تهران به‌ویژه در محدوده رودخانه کن، 30 درصد آب شرب تهران را در سال‌های عادی و 60 تا 70 درصد در سال‌های خشک تامین می‌کند. “

زارع می گوید: شرکت آب منطقه ای تهران دارای دشتی به مساحت 4583 کیلومتر مربع است که شامل دشت های تهران- کرج، ورمین، هومند-ابسرد، فیروزکوه، شموند، چار، مبارکیه و بخشی از ایوانکی می شود.

این مدرس پژوهشکده بین المللی زمین شناسی توضیح می دهد: پارامترهایی مانند جمعیت، شهرنشینی، مناطق سبز و صنعتی و همچنین استفاده ناکارآمد از آب، کمبود بارندگی و تبخیر از منابع کاهش آب های زیرزمینی شهر تهران است.

قطره 13 تا 36 سانتی متر

زارع به «تاجارت نیوز» گفت: برداشت و برداشت سالانه 2.7 میلیارد مترمکعب منابع آب زیرزمینی از این دشت ها موجب کاهش 156 میلیون مترمکعبی حجم ذخیره سالانه و افت مستمر سطح زیرزمین شده است. آب در آب و هوای تمام دشت های استان تهران است.

وی ادامه می دهد: این افت سطح آب زیرزمینی در غرب تهران به حدود 16 متر و فرونشست زمین در منطقه ملارد و شهریار به حداکثر رسیده و به حدود 10 متر رسیده است.

استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی می گوید: با کاهش سالانه حدود 150 میلیون مترمکعب مخازن در دشت های استان تهران، بیشترین میزان فرونشست در دشت ورامین با 13 سانتی متر در دشت های تهران ثبت شد. استان، دشت ری، 14 سانتی متر در دشت تهران و 36 سانتی متر در فلات شهریار.

کاهش بارندگی و نفوذ به خاک و برداشت بیش از حد آب های زیرزمینی باعث فرونشست می شود. پدیده ای که با شکاف ها و شکاف های عمیق در دل زمین و ساختمان های مختلف از جمله خانه ها خود را نشان می دهد.

زارع درباره غرق شدن در دشت ورامین توضیح می دهد: فرو رفتن در این دشت باعث ایجاد شکاف های عمیق و در نتیجه بیرون آمدن درختان چاه های آب از زمین شده است. این وضعیت زیرساخت های شهرها و روستاها را تهدید می کند».

وی درباره وضعیت برداشت چاه نیز می گوید: از کل چاه های استان تهران بیشترین برداشت آب در دو تا سه هزار حلقه چاه غیرمجاز انجام می شود.

در شبکه توزیع آب تهران آب وجود داشت

مدرس موسسه بین المللی زلزله شناسی توضیح می دهد: مشکل نشت آب در تهران نیز وجود دارد. «از آنجایی که قدمت برخی از بخش‌های شبکه توزیع آب تهران به اوایل دهه 1930 (حدود 70 سال پیش) برمی‌گردد، بین 10 تا بیش از 40 درصد از آب جاری تهران جریان دارد.

وی ادامه می دهد: به گفته کارشناسان شهری، لرزش و ارتعاش مداوم تونل های حفر شده در عمق زمین برای گسترش شبکه مترو از دیگر عوامل افزایش احتمال فرونشست زمین است. چنین روندی منجر به توسعه تخریب آب های زیرزمینی در تهران، آلودگی و فرونشست آن در مناطق بیشتری از تهران و به میزان بیشتری نسبت به قبل می شود که منجر به تخریب تدریجی زیرزمین ها و ساختمان های تهران می شود.

مشکل کم آبی تهران چگونه حل می شود؟

هرچند مسئولان دولتی نسبت به بی آبی تهران هشدار می دهند اما می گویند تابستان امسال تهران آب نخواهد گرفت. البته سال گذشته نیز چنین ادعاهایی مطرح شد اما شهروندان برخی از مناطق تهران با قطعی آب مواجه شدند. تا جایی که برخی مناطق با تانکر آبرسانی می شد و برخی دیگر برای رفع نیاز خود از آب معدنی استفاده می کردند.

زارع به تاجارت نیوز می گوید: کمبود آب شرق استان تهران با حفر چاه های جدید، نوسازی چاه های قدیمی، افزایش برداشت آب از سد لتیان و استفاده از نیروگاه های اضطراری موقتاً برطرف می شود.

وی ادامه می دهد: در غرب استان تهران در شهرهای پرند، نسیم شهر و اسلامشهر برای رفع مشکل کم آبی علاوه بر افزایش تولید 600 لیتری به دلیل بهسازی چاه های آب، حفر چاه های جدید در آن انجام شد. . منطقه و با اجاره چاه های جدید حدود هزار لیتر آب در ثانیه از تهران به این شهرها می رسد.

افزایش سالانه 2.5 درصدی آب تهران

افزایش جمعیت تهران نیز نیاز به آب را افزایش می دهد. زارع در این رابطه به «تجارت نیوز» گفت: تعداد ساکنان تهران در سال 1410 دو میلیون نفر افزایش می یابد. پیش بینی ها نشان می دهد تا سال 1410، 580 هزار نفر به جمعیت پردیس، یک میلیون نفر به منطقه 22 تهران و 500 هزار نفر به مناطق حاشیه شهر تهران اضافه می شود. این نیز بحران آب را تشدید می کند.»

وی توضیح می دهد: میزان کاربری فعلی شهر تهران یک میلیارد و 50 میلیون متر مکعب در سال است. میزان مصرف آب در تهران هر سال بین 2 تا 2.5 درصد افزایش می یابد. بر اساس آخرین آمار، این استان در حال حاضر بیشترین میزان تولید آب را به خود اختصاص داده که حدود 43 هزار لیتر در ثانیه است.

زارع می‌گوید: «بسیاری از سفره‌های آب زیرزمینی محلی در حال حاضر سریع‌تر از آن‌چه بتوان آن‌ها را دوباره پر کرد، در حال تخلیه شدن هستند. سیستم‌های درگیر شامل نهرها یا تالاب‌های مجاور، اکوسیستم‌های مرتبط، بارندگی و همچنین شوری و فشارهای آلودگی بر آب‌های زیرزمینی است.