کوچک انگاری یک امر پلشت!

موضوع تحویل خودرو به خارج از کشور با نرخ بسیار پایین آنقدر برای نمایندگان و مسئولان ناخوشایند بود که حامیان مخلص مجلس و دولت نتوانستند آن را عادی جلوه دهند و به بد بودن این موضوع اعتراف کردند. به عنوان مثال مدیر مسئول کیهان گفت: واضح است که تحویل خودرو برای نمایندگان در خارج از صف اقدامی شرم آور است و مستحق پیگیری و تجدیدنظر و مجازات است. با وجود اینکه وی مناسب بودن فراخوان خودروها را عنوان کرد، اما واضح است که فراخوان خودروها کم اثرترین راه برای مقابله با این موضوع است.

ضعف اصلی موضع حامیان بی چون و چرای دولت و مجلس پایه در این شرایط این است که اولاً می خواهند موضوع اصلی را به حداقل برسانند و ثانیاً می خواهند آن را مخلوق جناح اصلاح طلب بدانند. به عنوان مثال برخی از چهره های تندرو هنوز فکر می کنند که هرکس اصولگرا نیست باید اصلاح طلب باشد تا موضوع خودرو را بی اهمیت جلوه دهند و آن را مقایسه کنند که بانک مرکزی در دولت آقای روحانی تا چه اندازه تخلف کرده است. تلاش کرده اند ثابت کنند که این موضوع در مقابل جنایت اصلاح طلبان اصلا مهم نیست. بد نیست این افراد به کوچه و بازار رفتند و متوجه شدند که عموم مردم خواهان مقابله با هر نوع حرفه ای، مزدور، فساد و سوء استفاده هستند و حد و حدود و مناسبتی در این زمینه نمی شناسند.

اتفاقاً تصمیم دادگاه مدیران سابق بانک مرکزی، هرچند بر اساس تحقیقات کارشناسی، دو بارقه امید را در جامعه ایجاد کرد:

• این تصمیم نشان می دهد که دادگاه قضایی در نظر دارد بیش از گذشته به تخلفات مدیران رسیدگی کند و آسیب هایی را که به بیت المال و منافع عمومی به ویژه از تصمیمات مقامات عالیه قوه مجریه وارد می شود در نظر بگیرد. هیئت مدیره . طبیعی است که اگر بتوانیم به پرونده مقامات سابق دولت بسنده کنیم، اولاً به کار و فعالیت دولتمردان فعلی (اعم از اینکه هنوز در مقام هستند یا نه) در حوزه های مختلف به ویژه در حوزه های اقتصادی مانند بورس، قیمت گذاری، عدالت در توزیع خودرو و در نهایت تحقق وعده ها و … به بررسی های کارشناسی سپرده شد و پرونده های قصور و تخلفات احتمالی به صورت قضایی مختومه شد.
• اکنون که مشخص شد فروش ارز خارج از نظام قانونی توسط مسئولان مالی دولت تخلف است، می توان انتظار داشت که این مهم دولت فعلی و قبل به وضوح حل و فصل شود و به صراحت اعلام شود.

آقای شریعتمداری در مطلبی که دیروز نوشت به سخنان رهبری اشاره می کند که در آن توصیه شده مردم و مسئولان به جای مشکلات به مسائل اساسی کشور توجه کنند. برخلاف اشاره پیش گفته، اتفاقاً در این زمینه باید از ایشان پرسید که کدام موضوع مهمتر از باور عمومی جامعه است که سرمایه اجتماعی نظام است و چه چیزی در این سالها بیشتر به معضل تبدیل شده است؟ تحویل خودرو به برخی از نمایندگان و مسئولان دستگاه های اجرایی و … آیا این سرمایه آسیب دیده است؟ آیا پرداختن به یک سوال متعارض و عوامل دخیل آن – حتی اگر به هر تعداد و در هر موقعیت و از هر جهت و جهتی باشد – برای حفظ این سرمایه نظام اهمیت کمتری دارد؟

او ابتدا موضوع خودرو را یک موضوع حاشیه ای می داند که نباید وقف شود و سپس آن را سرابی می داند که به تعبیر ایشان ممکن است برخی عزیزان انقلابی در مجلس و دولت دنبال آن بوده و یا از آن پیروی کرده باشند. . مدیر روزنامه کیهان در پایان مقاله خود بیتی از حافظ آورده است:

سر آب در این بادیه دور است هشداری که غول صحرا به تو حمله نکند.

برای استفاده از این زبان پنهان در زبان شعر، پاسخ مناسب این است:

به نظر شما این یک معجزه است

صد باخت اما به دشت ایمان آوردند

توضیح شما شبیه عادی سازی به نظر می رسد

آسیب منطقی است

در زیر سایه توجیه اگر غول فساد

پر شده و تاپیک آخر افتاده

دیوار شرم تخریب شده است

بدون نگرانی کویی و معبر را زد

مشکل گشا نیز مسئول است

زخم کبد دوباره سوراخ می شود

تنها نه نماینده، که خودرو

حرکت بدی انجام شده است

چون حدود نیمی از محصولاتش

با چرخه تحویل خاص خود کامل است

البته با جادوی قرعه کشی

من فکر می کنم او خودش را وارد آن کرد

از عموم مردم هم سوال کرد

برای اینکه او را متقاعد کند، آن را در مغازه ها و کارخانه ها گذاشت

با این حال بر اساس اعتقادات مردم

کابین بدی است

منبع بیل هنوز بسته است

اگرچه از منبع دیگری است

#حمیدهاجی زاده