همه چیز درباره بازی “مافیا”/چرا بازی مافیا در ایران ترند شد؟

شیمیشی پلاس: “مافیا” از دیرباز در فرهنگ سرگرمی واژه ای آشنا بوده است. روز به روز بر تعداد بازیکنان «مافیا» افزوده می شود و در کافه های تهران یا مجالس دوستانه و خانوادگی همدیگر را ملاقات می کنند. این بازی طوفان فکری به حدی رسیده است که بسته آموزشی و کارگاه آموزشی نیز برای آن منتشر می شود.

محمدرضا موذن زاده نامی شناخته شده در بین مافیایی‌بازان است که مدت‌هاست به عنوان خالق ایده، مربی و مدیر «مافیا» فعالیت می‌کند و بنیان‌گذار سبک «پدرخوانده» نیز محسوب می‌شود. اما حالا گروه مافیایی آقای موذن زاده آنقدر بزرگ شده است که تصمیم «NJ او دیده است. ما در مورد مافیا و مافیاها با او صحبت کردیم و هر چه دوست دارید بخوانید.

آقای موذن زاده شاید اول کجا از مافیا صحبت کنیم؟ قیمت این بازی در ایران چقدر است؟

«مافیا» ایرانی نیست و اصل این بازی روسیه است. گفته می شود سازنده و سازنده این بازی شخصی به نام «دیمیتری داویدوف» بوده است. “مافیا” برای اولین بار در بهار سال 1986 در بخش روانشناسی دانشگاه دولتی مسکو پخش شد و هدف آن درک زبان بدن و واکنش های مشتریان بود، اما بعدها در کلاس ها، خوابگاه ها و کمپ های تابستانی پخش شد. . دانشگاه مسکو. این بازی قدمتی چند ساله دارد و پس از روسیه، شهرت بازی «مافیا» به آمریکا و اروپا رسید و جای خود را به صورت گروهی باز کرد.

«مافیا» در واقع زیرمجموعه ای از بازی های نقش آفرینی پنهان است و از آنجایی که چیزی در بازی پنهان است و بازیکن از کاوش در «مافیا» لذت می برد، این بازی جذاب به نظر می رسد. در واقع همین لذت کشفی که در آدم ها وجود دارد، باعث می شود خیلی ها 2 یا 3 ساعت وقت بگذارند تا بتوانند حقیقت را از باطل و دروغ را از راست تشخیص دهند.

در سال‌های اخیر، «مافیا» در ایران به یک جریان تبدیل شده است. فکر می کنید چه اتفاقی افتاد که مافیا را در ایران اینقدر محبوب کرد؟

من دانشجوی جدیدالورود دانشگاه امیرکبیر در سال 1360 هستم و باید بگویم که از سال های آخر دبیرستان و شروع دوران دانشجویی در «مافیا» بازی می کنم. من از سال 1979 با جمعی از دوستان این بازی را انجام می دهم. می خواهم بگویم این بازی در ایران سابقه دارد، اما درست است، گلزنی و روند بودن به سال های اخیر برمی گردد که مستقیماً تحت تأثیر رسانه ها است. شبکه تلویزیونی «سلمت» برای اولین بار برنامه «شهروندان و مافیا» را پخش کرد و به هر ترتیب تلویزیون در حوزه های تندرو نفوذ دارد و از سوی دیگر برنامه «شب های مافیا» پخش شد. از طریق یکی از پلتفرم ها در معرفی این بازی به مردم تاثیرگذار بود.

بعدها برنامه هایی مانند «دوج» و سبک های مختلف ارائه شد و از طرفی برنامه ای که با حضور شخصیت ها و بازیگران سرشناس ساخته شد، تأثیر بسزایی داشت. اما جامعه ما شهرت را دوست دارد و به دنبال آن است و این باعث ایجاد یک میل اجتماعی در برابر “مافیا” شده است.

البته قبل از اینکه این بازی در چند سال اخیر تا این حد محبوب شود، در بین جوانان چه در کافی شاپ ها و چه در جمع دوستان طرفداران زیادی داشت. ما چند سال قبل از برنامه تلویزیونی “مافیا” اجرا می کردیم و در آن زمان “بازی های تخته ای” در کافه ها و مکان های دوستانه بسیار محبوب بود. در واقع بازی «مافیا» 3 سال قبل از پخش تلویزیونی زیر پوست شهر رواج داشت.

بازی به صورت حرفه ای در کافه ها انجام می شد؟

قبلاً وقتی «مافیا» در کافه ها پخش می شد، بازیکنان سبک کلاسیک این بازی را دنبال می کردند، حالا ما آن را یک کلاسیک ناب می نامیم و این گونه بود که یک سوم مردم مافیا شدند و یک سوم آنها شهروند شدند. . دیگر اینطور نبود که هر کدام از افراد نقش ها و توانایی های متفاوتی داشته باشند و روال بازی طوری بود که فقط اقلیت آگاه که مافیا بودند با شهروندان بازی می کردند و شب و روز را پشت سر هم می گذراندند. مافیای کلاسیک چیز زیادی نداشت، اما شاید یک «ورزشکار» و یک «دکتر» را در بین بازیکنان قرار می دادند.

این روند نقش آفرینی در «مافیا» کم کم شروع شد و یک سری نقش پیدا شد و کم کم به مافیای مدرن تری رسیدیم. به حدی که یک شرکت بسته ای به نام “شب مافیا” را با دفترچه راهنما در کافه ها توزیع می کرد و هر بار این دفترچه راهنما را تمدید می کرد و مثلاً نقشی را اضافه می کرد و به نوعی بازی را در 7 سال گذشته کامل می کرد. .

«شب مافیا» در واقع پایه و اساس «شب های مافیا» منتشر شده از طریق پلتفرم بود که در قالب یک بازی 12 نفره انجام می شد.

سبک «شب مافیا» به محبوبیت این بازی کمک کرد و هنوز هم «مافیاهای» در حال بازی در کشور طرفداران پر و پا قرص این سبک هستند و البته برخی هم طرفدار مافیای کلاسیک هستند. با این حال، مافیای کلاسیک نیز تغییر کرده است. از آنجایی که مافیای کلاسیک مرجع رسمی ندارد، مدیران این سبک با خلاقیت شخصی بازی را اجرا کرده اند و هر مدیری می تواند به سبک و سیاق خود بازی را اجرا کند. مافیایی که از شبکه «سلام» پخش می شد و همچنان از شبکه «نسیم» پخش می شود، به سبک کلاسیک مافیایی وفادار است. همه این عوامل در کنار هم باعث شد که «مافیا» جای خود را در حلقه دوستان و خانواده پیدا کند.

از آنجایی که اکنون کارگاه های آموزشی برای بازی مافیا برگزار می شود، به نظر شما چقدر در این بازی بر اساس آموزش حرفه ای است و چقدر تجربه؟

عموماً در همه مقوله ها این تجربه است که منجر به متخصص شدن می شود. در حوزه پزشکی هم همینطور است. تجربه ما را هر روز حرفه ای تر می کند و باعث می شود تصمیمات بهتر و واکنش های بهتری بگیریم. از آنجایی که بازی “مافیا” یک بازی ماجراجویی است و خط داستانی خاصی ندارد که توسط یک بازی ساز تعریف شده باشد، بستگی به خود افراد دارد. چه یک شهروند یا یک مافیا نیاز به تجربه دارد، اما در این بین در دنیای حرفه ای امروز، همه چیز می تواند منتشر شود و دستاوردهای علمی داشته باشد و باید حقایق و آموزش در مورد آن وجود داشته باشد.

در هر صورت، بازی یک بازی انسانی است، فراز و نشیب هایی دارد، اما قابل برنامه ریزی و تنظیم است. بنابراین می توان بسته آموزشی را متصور شد که در آن سبک ها و ویژگی های مختلف نقش ها در آموزش آورده شده است. البته در بین مافیای حرفه ای یک سری مفاهیم و فرهنگ اصطلاح مافیا به تدریج جا افتاده است که در واقع می تواند بخشی از یک برنامه آموزشی باشد تا یک جوان در بین مافیایان احساس بیگانگی نکند.

آیا می توان برای مافیا محدودیت سنی تعیین کرد یا این بازی برای همه سنین مناسب است؟

قدرت تفکر، درک و گفتار را باید در آدمی پرورش داد تا بتواند وارد بازی شود، اما «مافیا» را می توان از 10 سال به بالا در نظر گرفت. مهم این است که بازیکنان هم سن و سال هستند، به این ترتیب بازی برای آنها جذاب تر است. چون مردم در این بازی باید حرف یکدیگر را بفهمند. بنابراین باید شرایط یکدیگر را درک کنند و شکاف نسلی نباید مانع گفتگو شود. بدون این مشکل می توانند از 17 تا 30 سالگی به راحتی با هم بازی کنند.

آیا بازی گروهی دیگری را می شناسید که در سال های اخیر اینقدر محبوب شده باشد؟

آره؛ «پانتومیم» و «ادبازی» با کمک برنامه های «خندوانه» و «رامبد جوان» پخش شد و همه اینها را پخش می کنند. مردم برای مدت طولانی مشغول بازی هستند. از طرفی در چند سال اخیر با شعبه‌های زنجیره‌ای از «کافه‌های بازی» روبه‌رو هستیم که صدها «بازی‌های تخته‌ای» معروف را در دنیا جمع‌آوری کرده‌اند و در این کافه‌ها افرادی که مسئولیت آموزش بازی و بازی را بر عهده دارند، وجود دارد. آنها وقت خود را صرف آموزش نحوه بازی به مشتریان می کنند. در جمع های خانوادگی بازی جا افتاده و افراد زیادی به بازی های خانوادگی علاقه مند هستند. اکنون بازی های رومیزی برای گروه های کوچک تا 7 نفر مناسب است و گروه های بزرگ می توانند «پانتومیم» یا «جاسوسی» و … بازی کنند.

برای هواداران جالب است که خودتان مربی «مافیا» هستید و این بازی را آموزش می دهید، در این مورد کمی بیشتر توضیح می دهید؟

هم بسته آموزشی داشتم و هم کارگاه «مافیا» که با استقبال خوبی مواجه شد. برخی هنوز پیام می فرستند و درخواست کارگاه حضوری می کنند. خوب، برخی از مردم دوست دارند چیز جدیدی را با قوانین امتحان کنند. یک کارگاه یک روزه به مدت 7 ساعت برای علاقه مندان داشتیم و اعتراض آنها را پذیرفتیم. در مورد سبک ها و واقعیت های بازی صحبت کردیم و از آنجایی که رشته تحصیلی من IT است، با استفاده از ابزارهای مدرن و اسلایدهای پیشرفته به مخاطبان آموزش می دهم و فکر می کنم به بچه ها خیلی خوش گذشت.

مثلاً در چارچوب این کارگاه یک کارشناس را آوردیم که فقط در مورد زبان بدن یا در مورد تله های ذهنی که گرفتار شدیم صحبت کند و این خیلی جالب بود. موضوع دیگر بحث خطاهای ذهنی بود که ذهن ما برای تایید به بیرون از خود نگاه می کند. یا مثلا به بچه ها می گوییم در بازی مافیا به چه کسانی بیشتر مشکوک باشیم؟ پاسخ صحیح به این سوال «خودمان» است. تا آخرین لحظه نباید به هیچ نتیجه ای اعتقاد داشت.

ما بازی را از جنبه های مختلف آموزش می دهیم و از آنجایی که خودم «استارتاپ» دارم، برگزاری کارگاه «مافیا» برای مدیران استارتاپ یکی از برنامه های من است. یعنی با پرسنل یک شرکت بازی می کنیم و در انتها یک گزارش تحلیلی از افرادی که به مدیر قند تحویل داده اند می دهیم که مثلا کدام یک از پرسنل او برای فروش مفید است یا چه کسانی می توانند باشند. استاد سیستم؟

چون به «مافیا» علاقه داشتم و در حوزه «آی تی» فنون یاد گرفتم، اپلیکیشنی را روانه بازار کردم و سپس به برنامه «شب های مافیا» سعید ابوطالب پیوستم و هم دستیار کارگردان بودم و هم خودم. یک بازیگر فنی به آنها یاد می دادم که یک بازی خوب داشته باشند. در آنجا به عنوان مربی «مافیا» شناخته شدم و سپس فعالیت هایم را سازماندهی کردم.

به نظر می رسد رویدادهایی که برگزار می کنید بسیار فراتر از بازی کردن و در نهایت فعالیت های خیریه است.

گروهی که ما با آنها بازی می کنیم 6 ساله هستند و هر چهارشنبه در کافه خود همدیگر را می بینیم و بازی می کنیم و بچه ها با تجربه هستند. ما چند سالی است که چهارشنبه های مافیایی داریم و گروه همچنان قوی است. البته در زمان شیوع کرونا کافه را بستم اما گروه مافیایی ما هنوز آنجا هستند. اکنون ما یک گروه بزرگ 300 نفری داریم که همه یکدیگر را می شناسند و هر کدام در حرفه خود بهترین هستند. از کارگردانان، شاعران و نویسندگان گرفته تا روانشناسان، مدیران عامل و غیره، گروهی از افراد باهوش که به آنها افتخار می کنم دور هم جمع شده اند.

گروه ما یک گروه واقعی از افراد با شخصیت است که با هم بازی می کنند. اکنون این گروه کم کم به «ان. ج- با هم سفر می کنیم و فعالیت های گروهی انجام می دهیم. مثلا یکی از فعالیت های اخیر ما برای زلزله بود که با بازیگر بزرگمان آقای ایمان صفا یک مراسم خیریه راه اندازی کردیم و با همت جمعی چندین جلسه مافیایی با هواداران برگزار کردیم و بعد تصمیم گرفتیم که خیریه کنیم. . با هزینه های انباشته از آنجایی که این پول از یک بازی جمع آوری شده بود و از طرفی پتو و اجاق به اندازه کافی در اختیار زلزله زدگان قرار گرفت و در این زمان نیازهای عاطفی و روحی برطرف شد، تصمیم گرفتیم برای بچه ها اسباب بازی بخریم و هدیه دهیم. آنها عید

خدا را شکر بچه ها خوشحال شدند و خندیدند. شاید من تنها کسی بودم که در این روند دیده می‌شد، اما افراد زیادی در پشت صحنه کمک کردند و امیدوارم بتوانیم این اتفاقات را تکرار کنیم. گروه ما در مقایسه با دیگر گروه های مافیایی یک سری ویژگی های منحصر به فرد دارد، یعنی اعضای گروه همگی منحصر به فرد هستند و با اخلاق بازی می کنند. آنها می دانند که در طول بازی بر سر یکدیگر فریاد نزنند یا طرف مقابل را نابود نکنند. در فضای نخبگانی، مافیای آرام و معقولی داریم و کارهای انسان دوستانه از بازی ما بیرون می آید.

انتهای پیام