همسرت را بدون قضاوت درک کن!

رفتار ما در زندگی روزمره باید مبتنی بر ذهن آگاهی و آگاهی باشد.

به گزارش شیمیشی ، روزنامه “جوان” می نویسد: “خودشناسی به معنای دانشی است که افراد درباره خود دارند ، یعنی آگاهی از ویژگی ها ، نقاط ضعف و قوت ، خواسته ها ، ترس ها ، نفرت و … این دانش به دو صورت به دست می آید.” مقایسه ای است که افراد بین خود و اطرافیان خود انجام می دهند و دیگری با بیان و واکنش های مثبت و منفی که اطرافیان به مردم نشان می دهند ، است.

نمونه هایی از خودشناسی

خودآگاهی دارای مثالها و عناصر متفاوتی است و به عنوان آگاهی از نقاط قوت و ضعف متنوع است ، دارای تصویری واقعی از نقص یا خودشیفتگی ، خودنمایی بالا و توانایی بیان ارزشها و باورهای شخصی برای خود و دیگران است ، انگیزه برای شناخت ، خواندن و تفکر مستمر و جدی به خودی خود ، با منطق واقع بینانه و انسانی و مطابق با اصول و ارزش های آن ، اعتماد به نفس و عزت نفس مثبت و عزت نفس ، با توانایی مقابله با شکست ها و شکست ها و روحیه سرسخت و سرسختی دارد ، اگرچه از همه سختی ها و مشکلات زندگی برخوردار است ، اما اقدامات و رفتارهای خود را مثبت و م evaluateثر ارزیابی می کند و احساس شایستگی و شایستگی می کند ، نیازها و خواسته های بدن ، از نظر روحی ، روانی و علایق را می شناسد و درک می کند و ارضا می کند. اینها به طور منظم نیاز به رعایت اصول اخلاقی و انسانی ، پایبندی به اصول و ارزشهای شخصی و نه در قالب فرد و همه چیز ، کنترل خود ، کنترل احساسات ، داشتن نظم فکری ، مدیریت احساسات ، وسعت بینایی ، واقع گرایی ، عقلانیت و دستیابی به r فکری و احساسی و غیره حال بیایید ببینیم که چگونه این مهارت می تواند در رابطه ما با همسرمان به ما کمک کند.

این روش وضعیت را بدتر می کند

همه ما خواسته یا ناخواسته مسیر زندگی خود را در پیش می گیریم و سعی می کنیم درس های خود را به خوبی یاد بگیریم. این زندگی فرصتی است برای ما تا ماهیت واقعی خود را درک کنیم! در زندگی روزمره ، گاهی رفتارهایی را از طرف شریک خود می بینیم که ما را بسیار عصبانی و آزرده می کند. رفتارهایی مانند تنبیه کودکان ، ناله ، شکایت ، ابراز نارضایتی ، عصبانیت و سرسختی و سایر رفتارهای مخرب.

در برابر این حرکات آزاردهنده ، ما دو برخورد را مشاهده می کنیم: یک برخورد واکنشی و استفاده از کلماتی مانند: “صبر کن ، من را اذیت کردی ، از خانه بیرون برو ، من را اذیت نکردی ، ما باید جدا شویم ، شما قبلاً قیام به راه انداخته اید … … »این روش نه تنها وضعیت را بدتر می کند بلکه باعث می شود به راحتی از یکدیگر دور شویم.

90 تا 120 ثانیه صبر کنید

گزینه دیگر استفاده از هنر آگاهی است. همانطور که تحقیقات نشان داده است ، وقتی هیجان ما بالا می رود ، کافی است 90 تا 120 دقیقه صبر کرده و سپس اقدام کنید. زیرا عمر حواس اولیه کوتاه است. اگرچه توقف این 2 دقیقه کار ساده ای نیست ، اما بسیاری از احساسات را کاهش می دهد و به ما کمک می کند تا از هیجان و عصبانیت خود و طرف مقابل آگاه باشیم.

برای تمرین هنر خودشناسی ، بهتر است همسرمان را در همان لحظه در آغوش بگیریم تا شاهد دو چیز باشیم: ما درد پشت دریای او را دیدیم ، به او آرامش دادیم ، فقط می فهمیم از چه مشکلی رنج می برد! ما به عنوان والدین فراموش نمی کنیم که وقتی نوزادمان را در آغوش گرفتیم متوجه شدیم که گرسنه است ، درد دارد یا باید لباسش را عوض کند و در نهایت درد ، مشکل یا نیاز او را درک کردیم. تا زمانی که با تهدید ، تمسخر ، تمسخر و تحقیر به همسرمان حمله کنیم. تا زمانی که از او شکایت کنیم یا به او توصیه کنیم ، نه تنها از رفتار مخرب او کاسته نمی شود ، بلکه او حتی جدی تر می شود.

بیایید بدون قضاوت در آغوش بگیریم

هنر نظم و انضباط این است که به روشهای خاصی توجه کنید و فوراً بدون قضاوت عمل کنید. خودآگاهی به این معنی است که ما دست خود را برای پذیرش همسرمان باز می کنیم تا بفهمیم چه چیزی به او آسیب می رساند ، چه خاطراتی او را آزار می دهد و در آن لحظه به چه چیزی نیاز دارد. وقتی با همسرمان اینگونه رفتار کنیم ، مطمئناً او احساس مهم بودن ، ارزش و محبوبیت خواهد کرد.

از سر ناامیدی ، علاوه بر در آغوش گرفتن ، اقدامات زیر ما را به او نزدیک می کند: مراقب باشید در دام آزار همسرمان نیفتید. بگذارید او را همیشه در کنار خود ببینیم نه در مقابل خود. حرکتهای مخرب کنترل خارج از کنترل را رها کرده و آنها را با حرکات عاشقانه درگیر کنید. اجازه ندهید ارتباط چشمی با همسرمان را کاهش دهیم ، زیرا این اولین بار است که او را می بینیم.

وقتی به حرف او گوش می دهیم ، برای لحظه ای آماده هستیم. هنر گوش دادن را بدون قضاوت با او تجربه کنید. اجازه دهید خودمان را با همسرمان متحد کنیم. کل خانه ما را با مهربانی و سخاوت بپوشانید تا بتوانیم در همه تجربیات گرانبهای زندگی بذر مهربانی را برای خود و همسرمان بکاریم.

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا