نحوه سند زدن ودیعه اجاره

قبل از اینکه به توضیح کامل پیش پرداخت در حسابداری بپردازیم باید بدانیم پیش پرداخت با ودیعه چه تفاوتی دارد تا زمان ثبت حسابداری آن بتوانیم این دو حساب را از هم تشخیص دهیم. پیش‌ پرداخت همان مبلغ ابتدایی برای شروع کار یا شروع معامله است که از طرف دریافت کننده خدمات و کالا به ارائه کننده آن برای پایبند بودن به تعهدات پرداخت می‌شود. اما در مقابل سپرده یا ودیعه در قراردادهای مختلف به‌عنوان امانت در اختیار فرد قرار می‌گیرد. متأسفانه برخی افراد تصور می‌کنند که ودیعه و پیش‌ پرداخت یکسان بوده و هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.

اما باید بگوییم درست است که این ۲ مقوله به یکدیگر شباهت دارند. اما تفاوت ودیعه‌ با پیش‌ پرداخت به‌طور کامل با در نظر گرفتن یکسری خصوصیات قابل‌ درک است. به‌طور کلی پیش‌ پرداخت مبلغی است که از سوی شخص در ازای انجام کار یا خرید یک محصول به فروشنده یا انجام دهنده آن پرداخت می‌شود، اما ودیعه در حالت کلی امانتی است که این امانت به‌صورت رایگان (مانند قرض الحسنه) نگهداری شده و در زمان مناسب به صاحب آن برگردانده می‌شود.

اشخاصی که در زمینه حسابداری مهارت و اطلاعات کافی دارند، قطعا به تفاوت ودیعه با پیش‌ پرداخت پی برده‌اند. چون این دو مقوله کاملاً از هم مجزا بوده و هیچ کدام دیگری را کامل نمی‌کند. برای آشنایی با این دو اصطلاح و درک تفاوت میان آن‌ها به شما توصیه می‌کنیم تا انتهای مقاله همراه ما باشید. یکی از عقودی که در قراردادهای مختلف از آن استفاده می‌شود، اجاره سند است. این نوع عقد قواعد و ویژگی‌های خاصی داشته که در قانون مدنی به آن پرداخته می‌شود. برای تنظیم قراردادها و ثبت آن یک‌سری تبعات و اثرات وجود دارد که به‌عنوان ضمانت باید برای شخص پذیرنده اجرا گردد.

اگر بخواهیم از لحاظ قانون مدنی بررسی کنیم، طبق ماده ۶۰۷ ودیعه عقد یا تعهدی هست که در آن شخص به واگذاری مال و وسیله‌ی با ارزش خود می‌پردازد. این نگهداری و محافظت کاملاً رایگان بوده و در ازای آن پولی دریافت نمی‌شود. ودیعه گذار می تواند هر زمان که اراده کند مال و ثروت خود را که به امانت به شخص دیگر داده بود دریافت کند.

از لحاظ قانون مدنی دو طرفی که در این اقدام به معامله یا توافق می‌رسند، مودع و مستودع نام دارند. درحقیقت کسی که مال و اموال خود را به شخص دیگر می‌دهد، مودع است و مستودع شخصی است که از مال مودع به‌صورت کاملاً دقیق مراقبت می‌کند. درحقیقت امانت‌داری و امین بودن در این معامله به مستودع تعلق می‌گیرد.

در معنای دیگر به شخص مودع، ودیعه گذار و به شخص مستودع، ودیعه‌گیر نیز می‌گویند. این دو شخص برای انعقاد این عقد باید اهلیت قانونی داشته باشند و به‌خوبی با قانون‌های مدنی آشنا باشند. فسخ این عقد بر اساس توافق هر دو طرف قرارداد صورت می گیرد. نمونه ثبت رویداد مالی برای ودیعه اجاره محل دفتر کار در حسابداری  :

ودیعه اجاره محل   ۱،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

بانک   ۱،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

اما برای اینکه بدانیم پیش پرداخت در حسابداری چیست توصیه می کنم این ویدئو را تا انتها مشاهده کنید.

این ویدئو بخشی از آموزش صفر تا صد حسابداری بازار کار، سرفصل پیش پرداخت می‌باشد.

• پیش پرداخت چیست و چه اهمیتی دارد؟

پیش پرداخت حسابی است با ماهیت بدهکار و زمانی که مبلغی را قبل از دریافت خدمات یا خرید کالا به اشخاص حقیقی و حقوقی پرداخت می کنیم این مبالغ را تا تعیین تکلیف نهایی در این حساب نگهداری می کنیم و پس از دریافت کالا یا خدمات این مبالغ را یکجا یا در چند مرحله از این حساب به حساب مورد نظر انتقال خواهیم داد که چگونگی آن در ادامه مقاله بصورت کامل توضیح داده خواهد شد.

در مؤسسات و شرکت‌های مختلف گاهاً پیش‌ از شروع کار یا انجام یک خرید، باید وجهی بعنوان پرداخت اولیه صورت بگیرد که در حسابداری به این مبلغ پیش‌ پرداخت گفته می‌شود که برحسب یک سری درصد بندی های توافق شده مبلغ پیش پرداخت باید از سوی خریدار به فروشنده یا ارائه دهنده خدمات پرداخت شود.

پیش پرداخت یا تبدیل به هزینه خواهد شد یا خرید و همیشه مانده‌ی آن بر روی ماهیت بدهکار مانور می دهد. در حقیقت افزایش این پرداخت برای شخص بدهکار بوده کاهش پرداختی را برای فرد بستانکار به همراه دارد. آشنایی با نکات و موضوعات مربوط به پیش پرداخت کار سختی نبوده و شما به راحتی می توانید بر اساس منابع معتبر اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

نمونه ثبت پیش پرداخت خرید کالا قبل از خرید و دریافت فاکتور :

پیش پرداخت خرید کالا   ۵۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

بانک    ۵۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

نمونه ثبت انتقال پیش پرداخت به حساب فروشنده :

خرید    ۷۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

بستانکاران تجاری ۷۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

——————————————

بستانکاران تجاری ۷۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

پیش پرداخت خرید کالا   ۵۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

بانک                              ۲۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

• انواع پیش پرداخت در حسابداری

پیش پرداخت در حسابداری به انواع مختلفی طبقه بندی می شود. برخی از حساب‌های پیش پرداخت عبارتند از: پیش‌ پرداخت خرید کالا، پیش پرداخت دارایی ثابت، پیش‌ پرداخت هزینه ، پیش پرداخت مالیات، پیش‌ پرداخت حقوق (مساعده) و …

در اینجا قصد داریم به رایج‌ترین پیش پرداخت در حسابداری اشاره کنیم یعنی پیش پرداخت مالیات. در حقیقت پیش پرداخت مالیات مبلغی است که تحت عنوان علی الحساب به فروشنده کالا یا ارائه دهنده خدمات پرداخت می کنیم تا از طرف ما به سازمان امور مالیاتی پرداخت نماید این در صورتی است که هنوز به موعد رسیدگی و تعیین مالیات قطعی برای ما نرسیده است.

مثال بارز آن مبالغی است که در هنگام خرید کالا بابت ارزش افزوده پرداخت می کنیم‌. این مبلغ در واقع پیش پرداخت مالیات بر ارزش افزوده است که بعداً با حساب مالیات پرداختنی بر ارزش افزوده تهاتر شده و از جمع مالیات پرداختنی ما کسر خواهد شد.

نمونه ثبت رویداد مالی برای خرید با مالیات بر ارزش افزوده :

خرید  ۲۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

پیش پرداخت مالیات بر ارزش افزوده   ۱،۸۰۰،۰۰۰   ریال

بستانکاران تجاری ۲۱،۸۰۰،۰۰۰ ریال

ودیعه به عنوان یک امانت بین شخص مودع و مستودع صورت گرفته است. اما پیش پرداخت برای ثبت قرارداد، خرید و فروش، استخدام مورد استفاده قرار می گیرد. برای آگاهی و دریافت مطالب بیشتر به شما توصیه می کنیم به پکیج جامع صفر تا صد حسابداری مراجعه کرده و در این زمینه اطلاعات دقیق و کارشناسی شده را دریافت کنید.

اگر قصد یادگیری حسابداری از پایه تا پیشرفته را دارید با انتخاب پکیج جامع تمام تکنیک‌ها و مهارت‌های کلیدی که لازم است برای ورود به این حرفه بیاموزید را بصورت یکجا در اختیار شما قرار خواهیم داد.

اگر خرید و فروش ملک با مستاجر صورت گیرد و در اثنای مدت اجاره، مالک (موجر) ملک خود را بفروشد، در این صورت :

• در پایان مدت اجاره، مستاجر مبلغ ودیعه یا قرض الحسنه خود را باید از مالک قبلی مطالبه نماید و یا مالک جدید؟
• آیا بعد از فروش ملک، مستاجر باید اجاره بها را به مالک جدید پرداخت کند و یا همچنان به مالک قبلی؟

بررسی وضعیت ودیعه و اجاره بها بین مستاجر و خریدار

طبق ماده ۴۹۸ قانون مدنی، موجر می تواند در مدت اجاره، ملک خود را بفروشد (خرید و فروش ملک با مستاجر غیر قانونی نیست) و نیازی به رضایت مستاجر نیست که در این صورت اجاره به قوت خود باقی است. فلذا خریدار جدید، قائم مقام مالک قبلی می گردد و طرف قرارداد اجاره با مستاجر قرار می گیرد.

البته قائم مقامی خریدار جدید در حدود حقوق و تعهدات عینی و دینی مربوط به خود عین مستاجره است مثل تعهد به تعمیرات و خسارت تاخیر در تحویل عین مستاجره ولکن در سایر شرایط اجاره نامه قائم مقام نیست مثل این که در شروط ضمن عقد اجاره، شرط فعل شده باشد که موجر ویزای آلمان را برای مستاجر بگیرد که در این صورت خریدار جدید قائم مقام در اجرای این شرط نمی شود چرا که ارتباط مستقیم به مال موضوع اجاره ندارد.

اجاره بها و مبلغ ودیعه (قرض الحسنه) که در عرف با اجاره بها عجین شده است، از جمله حقوق و تعهدات دینی مربوط به خود مال موضوع اجاره است و در قلمروی قائم مقامی خریدار واقع می شود. اما در خصوص قائم مقامی خریدار از مالک قبلی نسبت به دریافت اجاره بها و خصوصاً استرداد ودیعه مستاجر نکات و تردیدهایی هست که باید بررسی نمود.