سیل، بدحجاب‌ها و گشت ارشاد را برد؟!
اما همه دیدیم که به سرعت موج افکار عمومی را سوار کرد، رگ های جامعه را به هم ریخت، تحقیر ایجاد کرد، خشونت آورد، مقاله و سخنانی در این باره انجام شد و… در این میان شاید نفهمیده باشیم که سیل چه نابود؛ سیلق نه تنها با حجاب مخالف بود که با حجاب هم مخالف بود… یکی می گفت حجاب خلاف شرع است، یکی می گفت حجاب اجباری است و سومی برای آرام شدن خود نوشته بود که حجاب قانون است. و مانند پلیس چون نبستن کمربند ایمنی باعث ایمنی می شود، باید با خشونت برخورد کند. فکر دیگری که باید اضافه کرد که نام مناسب گشت رهبری، گشت امنیت اخلاقی است، غافل از اینکه هر دو فقط علوفه هستند.
ما به سیل عادت کرده ایم. در هر انتخاباتی سیل می آید. گاهی کاندیدایی تمام گذشته را ویران می داند و گاهی کاندیدای دیگر سیل وعده ها را به جامعه می فرستد. گاه سیل اصلاحات می خواهد ارزش های دینی را بشوید و گاه سیل ارزش ها بر سر مردم و خواسته های آنان می گذرد. زمانی که این سیل شروع به فلج کردن زندگی دلالان تحریم کرد، دفعه بعد کارگزاران تحریم سیل را راه انداخته و برجام را خفه خواهند کرد. گاهی سیل به سفارتخانه های عربستان و انگلیس می رسد و گاهی مردم را به پای صندوق های رای می کشاند و فردی از پای صندوق های رای بیرون می آید که عده ای خوششان نمی آید. برگردیم به حجاب… اگر سخنان رهبری در جماعت ائمه جمعه نبود و اگر رویکرد منطقی و قانع کننده ای به موضوع حجاب نمی داد، معلوم نبود کجا می رفت. شده است. سیل که شروع شده بود می آمد بدجاب شانس آورد! که سیل خشم طبیعت تا کنون مانع تیراندازی آنها شده است، اما تجربه به ما می گوید که این سیل ها پایانی ندارند. مدتی می گذرد و سازندگان سیل از جای دیگری می آیند و یک تم جدید ایجاد می کنند و یک بازی جدید را شروع می کنند.
تا زمانی که زیرساخت‌های فکری و سیاستی راه‌اندازی نشود، کمترین میزان بارش سیل آغاز می‌شود. سیل های آینده مخرب ترند. زیرا نسل هایی که از انقلاب جان سالم به در برده اند، جای پای محکمی دارند، اما نسل های جدید چنین قدرتی دارند. اینکه تعداد افراد باحجاب زیاد شده و تعداد کسانی که برای نماز جمعه و جماعت ارزش قائل هستند و نماز جماعت می خوانند کم شده است نشان از خطر سیل دارد. اما رفتن به مراسم خاصی مانند ضیافت قربانی و محرم از نشانه های مثبت تلقی می شود.
راه حلی برای سیلاب های طبیعی وجود دارد. راه حل هایی برای کاهش آسیب در صورتی که نمی توان آن را به صفر رساند. اگر زیرساخت هایی مانند سدسازی، جلوگیری از سیل، حفاظت از گیاهان و … وجود داشته باشد از شدت سیل می کاهد. در سیل سیاسی هم همینطور است. اگر پایه‌های اندیشه مستحکم نشود، پایه‌های اخلاق متزلزل نشود، مخالفت‌ها تحمل نشود، عشق برقرار نشود و بغض مهار نشود، سیل‌ها با کم‌سرعت و با کم‌هجومی گریبان ما را خواهند گرفت.
* چاپ شده در روزنامه شرق/ یکشنبه 18 مرداد 1401