سخنی با رئیس صداوسیما درباره فاجعه کرونا

حضور محترم جناب آقای عبدالعلی علی عسکری مدیر محترم صدا و سیما
سلام و عرض ادب

امروز ، فوریه 2018 را تصور کنید و به شما اطلاع داده شده است که ویروس کرونا وارد کشور شده است و می تواند طی یک سال 250 هزار نفر از هموطنان ما را به شهادت برساند ، یعنی به اندازه شهدای جنگ تحمیلی و همین آسیب را به اقتصاد کشور وارد کند. بهترین اقدام چیست؟ بسیج ملی کلیه امکانات کشور برای پیشگیری یا سرپوش گذاشتن؟

یکی از دلایل تشدید تاج در ایران و چشم اندازهای نامشخص آن ، صرف نظر از خطرناک بودن بیماری همه گیر ، عدم دانش اولیه مقامات درباره ابعاد واقعی خطر و سپس تسلط بر سیاست توجیه و پوششی بر رفتار حرفه ای بود. مسئولیت آن نیز تأثیر منفی بر مردم داشته و با غفلت از گروه های مردم ، مرزهای فاجعه را تا حدی گسترش داده است. در واقع ، همان رویکرد انکار ، که در ابتدا در مقامات مشاهده شد ، در بخشهای زیادی از مردم تأثیر گذاشته ، ایجاد و ادامه یافته است. با وضعیت موجود ، امیدی به بهبود م effectiveثر و کم هزینه نیست. زیرا متأسفانه مردم هنوز تصویر روشنی از پیامدهای آن در سطح فردی و ملی ندارند. طبیعت انسان نیازها و علایق صمیمی و نامحسوس خود را بر خطرات ناملموس مقدم می دارد. از دیدگاه علوم ارتباطات ، هنگامی که بزرگی چنین خطرات و ابعاد گسترده پیامدهای آن به روشنی توضیح داده نشود و عمق و نزدیکی خطر احساس نشود ، طبیعتاً اولویت بسیاری از افراد انکار خطر و اولویت بندی نیاز فوری و ملموس خواهد بود. علاوه بر این ، ما می دانیم که با اطلاعات ناقص و تدریجی ، مردم نسبت به خطراتی که سعی می کنند از آن جلوگیری کنند ، بیشتر عادت می کنند.

در حالی که اقدامات دارویی م workedثر واقع نشده و واكسن هنوز در دسترس نیست ، اما تنها سیاست موثر این است كه دولت و مردم اقدامات كنترلی و پیشگیرانه را انجام دهند. این تنها راه مدیریت این فاجعه است. با این حال ، به نظر می رسد که اجرای حداکثر بسیاری از سیاست های کنترلی به دلایل اقتصادی یا سیاسی در سطح ملی عملاً امكان پذیر نبوده و یا مصلحت تلقی نشده است. بعلاوه ، این سیستم در اجرای سیاستهای سختگیرانه به دلیل مشکلات اقتصادی ضعیف است و مردم محدودیتهای زندگی خود را دارند. راه حل در چنین شرایطی چیست؟

از نظر نویسنده ، در چنین شرایطی ، بهترین راه برای بسیج عمومی پیشگیری و مراقبت حداکثری در سطح فردی است. و در این میان ، کلید داستان اطلاعات خلاقانه و علمی است. ما بسیاری از کشورهای فقیر را می شناسیم که با اقدامات به موقع از وقوع فاجعه کرونا در کشور خود جلوگیری کرده اند.

ممکن است گفته شود مردم مطلع شده اند. همانطور که گفته شد ، در این بحران ، موارد غیر علمی ، موجه ، ناقص و تسکین دهنده بسیاری در جریان اصلی اطلاعات وجود داشته است. نوعی اطلاعات تدریجی و مخدر که بیشتر برای تسلیت و مونتاژ بسته شدن مناسب است و نه برای جلوگیری و هشدار! به عبارت دیگر ، آنچه در هنگام شیوع تاج رخ داد بی شباهت به سناریوی معروف یک قورباغه آب پز نبود. قورباغه ای که می میرد و نمی داند دارد می میرد.

من نمی خواهم به گذشته برگردم و سلیقه ها را تلخ کنم ، اما برای توضیح بهتر موضوع ، یادآوری می کنم اگر از ماه فوریه که خطر بزرگ بیماری عروق کرونا قلب هشدار داده می شد ، موضوع با توجیه و حجاب بایگانی نشده بود. با قرنطینه مناسب مانند ووهان ، برای جلوگیری از شیوع ویروس از مراکز اولیه آلوده به سایر مناطق کشور ، امروزه این مورد وجود نداشت. در چنین مواردی در بالای سر چشمه ، شاید گرفتن بیل ، چو پر شد ، شاید گرفتن پیل!

متأسفانه ، به دلیل تأخیرهای اولیه و سهل انگاری ثانویه از سوی مسئولان و مردم ، اکنون در مرحله ای هستیم که سرعت ویروس بیش از سرعت مدیریت و کنترل ماست و مقیاس مشکل فراتر از آنچه می گوییم است. بودن. بنابراین ، ما نیاز به استفاده از راه حل های جدید ، کم هزینه و ممکن داریم که یکی از مهمترین آنها تغییر در رسانه ها است:

رسانه و رهبری جنبش ملی کنترل و پیشگیری از تاج: ما باید زمینه های همکاری ملی را در سطح یک فاجعه ملی باز کنیم و در این مسیر ، شناخت نقش استراتژیک رسانه ها ، به ویژه در چنین بحران هایی ، ضروری است. رسانه ها به جای ظاهر شدن در نقش روابط عمومی و توجیه ارگان ها ، باید بخشی از سیاست های بهداشت و بحران باشند و بازوی تأثیرگذار و وزن آگاهی ، مراقبت و اعتماد افکار عمومی باشند.

استراتژی احساس: فاجعه باید در حد فاجعه نشان داده شود. این تخلیه قلبها نیست ، بلکه تخلیه خیابانها و قانونی کردن روابط و جلوگیری از سهل انگاری است. اگر اعتقاد داریم که حمایت از مردم یک الزام است ، باید صدمات انسانی و ملی را که به کشور وارد می شود و عواقب آینده را به طور صریح و نه تلویحی با مردم در میان بگذاریم! سپس از مردم می خواهیم که همکاری کنند. مطمئناً ارائه آمار کتبی و شفاهی به تنهایی کافی نیست ، ما به مردم و مسئولان نیاز داریم تا عمق و برهنگی فاجعه را از طریق لنز تلویزیون با چشمان خود ببینند ، به عنوان ابعاد سقوط هواپیما ، لحظات اضطراب آور و صدها قربانی و خسارت. آنها در جایی مطلع می شوند. پدران و مادرانی که طی یک چشم به هم زدن در طی چند روز ، کودکان یتیم ، جوانان و نخبگان و پزشکانی که جان خود را در این راه گذاشته اند و دارایی های معنوی و انسانی که از بین می روند ، از دست می دهیم. آنها از انبوهی از مردگان و یک سونامی وحشتناک ساخته شده اند که همه ما و پایتخت کشورمان را می بلعد. این واقعیت که دهها هزار نفر از چشم دور بیمار می شوند ، از چشم می میرند و از چشم دور دفن می شوند ، مانع درک ملموس فاجعه شده است. به یاد دارم که در داستان زلزله بم ، صدا و سیما چنین برنامه هایی را برای بسیج کمک های مردمی از ابعاد ملموس فاجعه آماده کرده بود که بسیاری از مردم با حجاب کامل در شب استراحت می کردند. اتفاقاً تلویزیون مجبور بود مردم را راحت کند و بعداً به آنها یاد دهد که چگونه تقویت کنند ، زیرا دیگر خطر فوری وجود ندارد. در اینجا باید به مردم حقیقت گفته شود و به آنها هشدار داده شود ، زیرا خطر از رگ گردن نزدیکتر است.

رویکرد ، مفاهیم و شعارهای جدید: ما به مفاهیم ، پیام ها و شعارهای جدیدی نیاز داریم. انرژی و نشاط جدید باید به کارزار پیشگیری از کرونا اضافه شود. در سطح ملی ، اقناع عمومی مستلزم مشارکت حداکثری با مفاهیمی مانند “هر شهروند دارای اخطار است و هر خانه ای دارای حصار است” یا موارد دیگر. هر شهروند موظف است ، به عنوان یک سفیر بهداشت ، ضمن رعایت همه قوانین ، حداقل یک خانواده از اقوام یا همسایگان یا افرادی را که هر روز خطرات مهم کرونا را مشاهده نمی کنند ، مطلع کند. این اقدامی خطرناک و غیراخلاقی است و باید هر خانه و خانواده ای را قلعه و حصاری در برابر این ویروس خطرناک قلمداد کرد. با ارتباط غیرمعقول ویروس خطرناک را به خانه راه ندهید و اگر مشکوک یا آلوده هستیم ، بی خیال آن را از بین ببرید و جان دیگران را به خطر بیندازید. بزرگان ما را فراموش نکنید و نیازهای آنها را تأمین کنید. با نیازمندان تماس بگیرید تا مجبور نباشند مسافرت های بی مورد انجام دهند. الگوهای مثبت و شهروندان همراه را برجسته کنید و اشتباهات را یادآوری کنید. همراه با سیاست های کنترل دولت و پشتیبانی پزشکی ، این تنها راه برای شکستن چرخه در جامعه ما است.

چهره های جدید: برای رساندن پیام جدید و دمیدن روح و انرژی جدید ، به چهره های جدید نیز نیاز داریم. بسیاری از چهره هایی که در ابتدا ابعاد بحران را نادرست ارزیابی کردند ، هشدارهای آنها دیگر معتبر و م effectiveثر نیستند. کرونا موضوعی سیاسی و انتخاباتی نیست که برخی جناح ها اجازه ندهند بسیاری از چهره های با نفوذ و محبوب و طیف وسیعی از کارشناسان واقعی با آن صحبت کنند. ما در مورد بسیج ملی و محافظت از جان مردم صحبت می کنیم. انتظار می رود ملاحظات غیر ضروری کنار گذاشته شود ، یک گروه ویژه متناسب با ابعاد فاجعه تشکیل شود و هر کسی با نفوذ کلامی برای انتقال پیام های صحیح جلو بیاید. ما برای ارائه اطلاعات موثرتر و گشودن زمینه های همکاری ملی در سطح یک فاجعه ملی ، به همه گروه ها و شخصیت های مرجع ، برنامه نویسان ، هنرمندان و تأثیرگذاران نیاز داریم.

اطلاعات به موقع و دقیق: اگر تمام اطلاعات لازم بدون حجاب و به موقع به مردم منتقل شود ، مردم همانطور که در دوران دفاع مقدس و در زلزله بم و حادثه سیل تاریخ سازی کردند ، با بسیج ملی در فاجعه کرونا همکاری خواهند کرد. خواهد داشت. این کاری است که صدا وسیما می تواند انجام دهد. خصوصاً اینکه تلویزیون خصوصی نداریم. سایر رسانه ها نیز همکاری خواهند کرد. ما به یک بیداری عمومی و تغییر در رفتار فرهنگی و پایان چرخه ویروس توسط خود مردم نیاز داریم ، به شرطی که واقعیت به مردم گفته شود. تأخیر در این موارد دارو بعد از مرگ سهراب است. قابل قبول نیست که روز اول همه چیز را انکار کرده و سپس آن را کج گفته و سرانجام بعد از نه ماه ، تعداد قربانیان دو و نیم برابر شود! رسانه ها نباید در روند اطلاعات غیرمسئولانه ای که بنیان اعتماد عمومی را از بین می برد دخالت کنند. منکر تلاش های بی بدیل صدا و سیما به ویژه در ماه های اخیر نیست ، اما شما به خوبی می دانید که تا چه اندازه پوشش های غیرضروری ، عدم پوشش صدای منسجم از تریبون های ملی و انتشار دیدگاه های غیر تخصصی وجود دارد. و ابتذال و انتشار تحلیل هایی که باعث می شود مخاطب دچار توهم و تردید شود ، به اقناع عمومی آسیب می رساند و در نهایت به جایی می رسد که هیچ تغییر حداکثر و دلسوزانه ای در رفتار عمومی ایجاد نمی شود.

امید است با پذیرش نقش استراتژیک رسانه ها در کنترل بحران کرونا و اتخاذ یک استراتژی جدید ، مفاهیم جدید و چهره های جدید و بهره گیری از پیام های استراتژیک ، خلاقانه ، جامع ، تخصصی ، منسجم ، موثر ، دقیق ، صریح ، ساده ، قابل اعتماد ، معتبر و ما آگاهی و همدلی نافذ ، م ،ثر ، ملی را افزایش خواهیم داد و شاهد حداکثر ورود هموطنان شریف خود به چرخه حرکت ملی برای جلوگیری از تاج گذاری خواهیم بود. انشا Godالله ، استفاده همزمان از تدبیر ، دانش ، تلاش ، روح جمعی و نماز تحت عنایت خداوند ، افق های عبور از این بحران را گشود.

* منتشر شده در وب سایت انصاف نیوز. ۶ آبان ۱۳۹۹