سخنی از سوز دل ! 

بار دیگر به ساحت مقدس رحمت خداوند متعال و انبیاء و مجالس حوزوی و مراجع عظام و پیروان آن منصب بزرگ تسلیت باد.

وقتی این بزرگان آنجا هستند، احساس دلگرمی می‌کنیم و حامیان قوی داریم، اما وقتی این حمایت‌های بزرگ را از دست می‌دهیم، متوجه می‌شویم که در میان چیزهای دیگر، شخصیت‌های قوی و حامیان خانواده و حوزه نیز وجود دارند. گمش کردیم!

حضورم در مراسم ختم و دعا و تدفین و تسلیت، همه با خاطراتی که حقیر و خانواده انصاری بیش از نیم قرن با خانواده روحانی داشتند و دارند، مثل پرده فیلم از جلوی چشمانم گذشت و لحظه ها را به یاد آوردم. با پدرم شهيد را در خدمت اين مرد بزرگ گذراندم، هنگامي كه از تبعيد به شهر خود يعني قم بازگشتند، سخنان ايشان درباره مدرسه فيضي و ياد شهداي آن و منبر مرحوم عمويمان. . حاج انصاری و حمله دژایمان شاه و … همه از این مرجع بزرگ یک کتاب خاطره در ذهن من ثبت کرده اند.

از دوران کودکی به مرحوم آیت الله حاج سید محمد روحانی علاقه وصف ناپذیری داشتم، تا جایی که روزهای جمعه سعی می کردم به زیارت مرحوم پدرم در مسجد ایشان و چای خالی میهمانان دسته یک می رفتم. سمینارهای خارج از آن حضور داشت و این عبادت و محبت ادامه داشت تا اینکه به داماد ایشان احترام گذاشتم و بعد از آن بیشتر به آیت الله آیت الله حاج سید محمدصادق روحانی و خانواده دلبستگی پیدا کردم. به ایشان (عمو جون) داده شد، تلفظ و زبان ما که به این بزرگوار گفته شد رایج شده است.

جلساتی که به آن جلسات حوضی این دو عالم و برادر بزرگتر گفته می شد، شهرت خاص و عام داشت.
در این دیدارها تصور نمی کردید که در مقابل کوهی از علم و تقوا و … نشسته اید!
کانوا فینا کاهدنا!
و این به خاطر بزرگی و فروتنی آنها بود!

‏

این دو برادر مرجع اساتید زیادی داشتند که هر یک از آنها در رشته و عصر خود ستاره‌ای مشهور به شمار می‌رفتند و بسیاری احساس غرور و اقبال می‌کردند که تنها شاگرد یکی دو نفر از ستارگان فوق‌الذکر بودند که بر سر میز نشستند. پایین. مردان بزرگ و آنها کمیک چینی ساختند! چه برسه به این دو برادر بزرگ مرجع که از آیات شیخ کاظم شیرازی، محمد حسین اصفهانی معروف به شیرکته، سید ابوالحسن اصفهانی و مرحوم آیت الله اعظمی خویی بهره برده و از ایشان فراگرفته اند. میز دانشگاهی.. بعد از این هر کدام استاد علم و اصول و فقه و غیره شدند و دهها ستاره در حوزه نجف و قم تربیت کردند، اما متأسفانه هزاران قم و مدافعان جدید آن! ! آنان نه تنها ارزشی برای این دارایی ها قائل نبودند، بلکه با این دو مرجع عالیقدر رفتاری ناسپاس و ناسپاس داشتند.
بزرگواران از یک سو و طلاب و طلاب شورا از سوی دیگر از تحصیل علمی این دو بزرگوار محروم مانده اند!!

بی شک باید یک قرن بگذرد و از میان صدها ستاره فرقه ای، خورشید در هر عصری ظهور کند، شیخ طوسی، شیخ انصاری، مقدس اردبیلی، صاحب جواهر، بحرالعلوم، میرزای شیرازی، آخوند خراسانی و میرزای نائینی و میرزا. عبدالهادی شیرازی و سید محسن حکیم و سید ابوقاسم خویی و سید محمود شاهرودی و سید عبدالله سبزواری و سید روح الله خمینی و سید محمد باقر صدر و میرزا جواد تبریزی و میرزا هاشم. ، سید کاظم شریعتمداری، سید احمد خوانساری، سید محمدرضا گلپایگانی، سید شهابدین مرعشی، لطف الله صافی، سید محمد سعید حکیم و چندین ستاره و مرجع در مناطق نجف اشرف و قم. میدان ها و در میان صدها ستاره کارگر بود و هست! و چنین دارایی ها و دارایی های ارزشمندی را به راحتی و با اتهامات دروغ و تهمت از دست خواهیم داد و مجالس و حوزه های علمیه را از این درختان تنومند از گروه چینی محروم خواهیم کرد!!؟؟؟

پاسخ شما به چنین اقداماتی برای نسل فعلی و آینده چیست؟
باغداران و باغداران با تلاش مستمر خود سالهاست که به کاشت درختان میوه می پردازند و وقتی میوه و بار آن را می گیرند ناخودآگاه با تبر به جان این درخت یا درختان حمله می کنند و آن را از تنه می برند. .اهالی علم و دانش و فرزانه با ترس آهی که در دست دارند لب هایشان را می بندند و انگشتان حسرت را بر دهان و چشم می گذارند!!
حیف و هزار افسوس که چنین بزرگانی را از دست دادیم و حالا طبق معمول در نگرانی و حسرت زانو زده اند!
تا وقتی هستن و زندگی هست یا نمیفهمن یا نمیذارن ما از برکت وجودشون بدونیم و بفهمیم!!
اما پس از مرگ اشک کسانی را که او را در سوگ دیدند ریختیم.

‏

شکی نداریم که ایشان در مقام عالی و درجات عالی قرار دارند و نیاکانی پاک و پاکیزه دارند و از چندین دهه عمرشان در عرصه کسب علم و دانش و خودسازی و اعتلای دانش آموزان استفاده کامل شده است. تا حد امکان.
غم و اندوه و حسرت ما از دست دادن این بزرگان و ستارگان عصری است که نمی شناختیم و پس از مرگشان از شنیدن صفات و ویژگی هایشان پشیمان می شویم.

و به شاکی

تسلیم علی رب کریم
نام آنها مانا است
یادشان گرامی باد.

دکتر هادی انصاری
عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران
چهارشنبه 30 دسامبر 1401
26 جمادی اول 1444
تهران