زبان فارسی میانجی چند زبان مادری در ایران

در مورد اهمیت زبان مادری نمی توان گفت، ما با این زبان خود و دنیا و دیگران را می فهمیم. زبان مادری زبانی است که از بدو تولد با ما صحبت می شود، زیرا ممکن است افراد چندین زبان مادری داشته باشند.

این روز پر از بحث درباره اختاپوس انحصاری در فضای مجازی بوده است. «از آنجایی که در ایران چندین زبان مادری وجود دارد و زبان فارسی واسطه این زبان هاست، بد نیست به چند نکته در این زمینه اشاره کنیم.

1. آنچه بیش از همه به چشم می خورد کاهش تعداد افرادی است که به یک لهجه صحبت می کنند، قبلاً شهروندانی که به تهران می آمدند از گویش خود صرف نظر می کردند، زیرا شرایط ورود به تهران در حال حاضر این لهجه در شهرستان ها نیز کاهش یافته است.

2. تنوع زبانی، تنوع گویش و تنوع گویش، همگی ظرفیت های فرهنگی غنی و ارزشمندی هستند که دریچه های جدیدی را به روی زندگی و تجربه زندگی می گشایند. منظور از وحدت یک می تواند استفاده از همه ظرفیت های زبانی در یک جغرافیا باشد.

3. چندزبانگی هم ارزشمند است و هم می تواند زیبایی به ارمغان بیاورد. حالا چرا یادگیری زبان فارسی باعث شرمساری و درد مردم ساکن ایران شده است، احتمالاً به این دلیل که خود زبان فارسی یافت نمی شود. این زبان هویت فرهنگی ایران است و محدود به جغرافیا نیست. علاوه بر والدین دوزبانه اش در ایران، دو زبان مادری او کردی و فارسی، ترکی و فارسی و … بود.

4. هدف از زبان مشترک و زبان رسمی ظلم به دیگران نیست، ممکن است گاهی موجب ظلم شود، اما اولین هدف آن برقراری ارتباط و ارتباط و ایجاد فضای فرهنگی است که با حفاظت، غنی و رنگارنگ می شود. گویش ها و زبان های دیگر در جغرافیای رایج.. فکر نمی کنم فردی که مهاجرت می کند آزار و اذیت یادگیری زبان مادری خود را شرط یادگیری زبان خارجی نداند. آنها هم کاربردی و هم ارزشمند هستند.