درمان بیماری مرگبار «کودک حبابی» با استفاده از ویروس ایدز

به گزارش شیمیشی ، بیماری حبابی کودک نوعی بیماری مادرزادی است که در آن نوزادان بدون سیستم ایمنی طبیعی به دنیا می آیند.

فقدان سیستم ایمنی بدن می تواند باعث از بین رفتن حتی یک سرماخوردگی ساده این نوزادان شود و آنها را از بدو تولد در یک حیاط خلوت رها کند.

نام اصلی این بیماری “حباب کودک” به حالت خود در دهه 70 برمی گردد. در آن زمان ، پسری بی خانمان در تگزاس به مدت 12 سال در محیطی جدا شده در داخل قفس پلاستیکی محافظ زندگی کرد تا از تماس میکروب ها با وی جلوگیری کند.

با پیشرفت های پزشکی ، محققان دریافته اند که این بیماری می تواند ناشی از کمبود 20 ژن باشد و دختران و پسران را نیز تحت تأثیر قرار دهد. از این رو ، نام این بیماری که در ابتدا به “پسر گل” معروف بود ، به “پسر گل” تغییر یافت. تخمین زده می شود که از هر 200000 تولد ، یک کودک دارای تاول حباب است.

محققان پزشکی روش جدیدی برای ایجاد سیستم ایمنی طبیعی در نوزادان و کودکانی که با این بیماری متولد شده اند ، ایجاد کرده اند. برای انجام این کار ، آنها ابتدا ژن هایی را که در آزمایشگاه برای اصلاح متخصصان کودکان مورد نیاز است ، تولید می کنند. این ژنهای سالم سپس به ویروسهای غیرفعال ایدز وارد شده و به بدن بیمار تزریق می شوند.

از آنجا که ویروس HIV ، حتی در صورت غیرفعال بودن ، توانایی تصرف مغز فرد و پخش آن در سراسر بدن را دارد ، بنابراین ژن سالم افزایش می یابد و در نهایت سیستم ایمنی بدن بیمار فعال می شود.

نتایج آزمایش آزمایشی نشان می دهد که بدن 48 نفر از 50 نفری که تحت درمان قرار گرفته اند اکنون می توانند با میکروب ها مبارزه کنند.

دو کودک که ژن درمانی دریافت نکردند تحت پیوند مغز استخوان قرار گرفتند. پزشکان می گویند که گفتن این کودکان کاملاً خوب است خیلی زود است اما تاکنون به نظر نمی رسد که آنها مشکلی دارند.

پیوند مغز استخوان از یک خواهر یا برادر مرتبط با ژنتیک می تواند بیماری را درمان کند ، اما بسیاری از کودکان اهداکننده مناسبی ندارند و پیوند مغز استخوان می تواند خطرناک باشد. پسر بچه تگزاسی در روند این درمان جان خود را از دست داد.

دکتر گفت: “ما در حال درمان بیماری هستیم که به طور معمول مرگ کاملی دارد.” دونالد کوهن از بیمارستان مستقر در لس آنجلس.

به گزارش یورونیوز ، وی گفت: “آنها اساساً آزاد هستند ، به مدرسه می روند و کارهای عادی خود را انجام می دهند ، بدون اینکه نگران باشند که این عفونت زندگی آنها را تهدید کند.”

نتایج مطالعه جدید محققان در شماره جدید مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است.

انتهای پیام