«درس خارج» آیت‌الله رئیسی – شیمیشی

به گزارش شیمیشی، کمال لطفی، فعال رسانه ای در یادداشتی به این روزنامه اعلام کرد ایران وی نوشت: در حوزه دیپلماسی، واژه ها و کاربرد آنها مهم است و پس از انعقاد توافق، همه بحث ها در چارچوب توافق شده انجام می شود. در مذاکرات، میز مذاکره ارزیابی نمی شود، بلکه متن مذاکره مطرح می شود. متن باید آنقدر دقیق و حساب شده باشد که دشمنان انقلاب اسلامی که در موضع خصمانه قرار دارند، قابل استفاده نباشد. برای دوستداران ما در عرصه دیپلماسی به عنوان یک تجربه بعد از انقلاب متن قرارداد الجزایر را یادآوری می کنم. کلمه ملی در متن قرارداد الجزایر ذکر شده بود. ما تابعیت مضاعف را در نظام حقوقی خود به رسمیت نمی شناسیم، اما تابعیت مضاعف در نظام حقوقی بین المللی یا کشورهایی مانند آمریکا و اروپا به رسمیت شناخته شده است. یعنی فردی که تابعیت ایران را دارد می تواند تابعیت آمریکا یا کانادا را نیز بگیرد. از اصطلاح دوتابعیتی قابل فسخ سوء استفاده شد و آن را به معنای تابعیت مضاعف تعبیر کردند که به خودمان می دهیم و همین باعث شد که بسیاری از ضدانقلاب ها بعد از انقلاب اموالشان را مصادره کنند. پرونده ای علیه جمهوری اسلامی در دادگاه لاهه باز کنید و با تصمیم این دادگاه و تنها به دلیل کلمه شهروندی میلیاردها پول جمهوری اسلامی در بانک ها گرفته شد.

این هشدار تاریخی بخشی از سخنان معاون اول دادگستری دکتر است. «سیدابراهیم رییسی» پیش از خطبه های نماز جمعه تهران در 31 دی 1392، یعنی چند روز پس از توافق موقت ژنو درباره برنامه هسته ای ایران.

اهمیت این هشدار تاریخی در آن زمان اهمیت دوچندان می یابد زیرا اولاً دولت وقت به دلیل سرمایه گذاری سنگین در پروژه سیاست خارجی روژاوا و به نوعی قمار آبروی خود در موضوع مذاکرات هسته ای، تمام توانش در داخل و خارج از کشور برای انجام تبلیغات سنگین توسط شبکه عملیات روانی و ثانیاً گذشت زمان ثابت کرد که مهمترین نقطه بد برای طرف های دیگر محقق نشد. نقش آنها در توافق هسته ای بهره برداری از تفاسیر مختلف از متن توافق بود. رصد فعالیت های دولت سابق نشان می دهد که اولویت دیپلماسی قبلی تنظیم و بازتعریف روابط جمهوری اسلامی ایران با دنیا بوده و جهان از دیدگاه روحانی و ظریف به آمریکا کوتاه شده است. و ایالات متحده. اروپا با آنها مذاکرات هسته ای داشتند و توافق برجام را با آنها برقرار کردند و در نهایت سیاست خارجی روحانی در همه ابعاد و کارکردها با دیپلماسی برجام پایین آمد.

حذف و ناتوانی سیاست اولیه مدیران اجرایی کشور در دهه 90 منجر به قربانی شدن منافع ملی و نابودی جان مردم و هزینه سنگینی از جیب ملت ایران برای تحصیل دولت سابق شد. این هزینه‌ها باعث شد حسن روحانی سال‌ها پس از این ادعا که «خوش‌بینی یا بدبینی در دنیای سیاست معنا ندارد و باید واقع‌بین باشیم» (۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۳ در یک مصاحبه تلویزیونی) کنار رفت و گفت: «خوشحالی از برجام یعنی خوش بینی در مورد ابرقدرت ها.” نه ما نسبت به برجام خوش بین هستیم و نسبت به آمریکا بدبین هستیم. (1395/12/24) و چه هزینه هایی از جیب مردم ایران خرج شد تا آقای روحانی بفهمد خوش بینی و بدبینی در دنیای سیاست معنا دارد!

می توان سیاست روحانی و ظریف در 8 سال 1400 تا 1392 را در عرصه خارجی، ترکیبی از «سیاست التماس توجه غرب» با انبوه «جهل» و «سرگردانی» معرفی کرد که علاوه بر پیچیده‌تر شدن پرونده هسته‌ای، باعث شد تا روابط کشور با سایر کشورها در حوزه‌های مختلف پیچیده‌تر شود. کاهش سطح روابط با کشورهای همسایه، نادیده گرفتن دوستی کشورهای دوست در شرایط سخت دوران تحریم برای جلب رضایت دولت های اروپا و آمریکا، عدم استفاده از ظرفیت های مختلف کشورهای همسایه و آفریقا و …. چارچوب تجاری و اقتصادی و غیره. بخشی از آسیب ها و آسیب های بی پایان این نوع سیاست و نگاه اولیه به موضوع دیپلماسی. اما در 20 ماه گذشته، بیوگرافی آیت الله رئیسی نشان می دهد که ایشان بر خلاف سلف خود که بیشتر از عناوینی چون «وکیل» و «شیخ دیپلمات» برای سخنرانی استفاده می کردند، فردی عمل گرا است.

آیت الله رئیسی که با درک عمیق و واقعی به میدان آمد، می دانست که برنامه ریزی راهبردی، اراده سیاسی و هنر فرصت آفرینی لازمه یک سیاست خارجی موفق است. کسانی که مدعی دانستن زبان دنیا هستند، از ابتدا با فعال کردن و به هم پیوستن زنجیره ای از وزارتخانه ها در حوزه های مختلف، با در نظر گرفتن اصول انقلابی و منافع ملی، دیپلماسی را آموزش دادند که سازش و عقب نشینی نیست، بلکه هنر است. و توانایی اعمال مسالمت آمیز قدرت در نظام بین الملل به نفع جمعی مردم است.

گشایش واردات واکسن در اوج بحران کرونا در کوتاه ترین زمان ممکن و ریشه کنی این ویروس معروف که روزانه جان نزدیک به ۷۰۰ نفر از شهروندان عزیزمان را می گیرد، اولین اقدام سالم دولت سیزدهم برای نشان دادن رویه جدید بود. دولت از نظر دیپلماسی تشکیل شده است.

عضویت در سازمان همکاری شانگهای، انعقاد 147 تفاهم نامه همکاری در سفرهای خارجی، ایجاد بازارهای مختلف برای خرید نفت و افزایش چند برابری فروش نفت و دریافت وجه نفت فروخته شده، توافق با عربستان و آغاز روند برقراری روابط با مصر پس از چندین دهه، سرمایه گذاری خارجی به بیش از پنج میلیارد دلار رسید و افزایش چشمگیر روابط تجاری و اقتصادی ایران با کشورهای مختلف از 100 درصد به 400 درصد، به صفر رسید. بشکه های میعانات گازی روی دریا آغاز روند اجرای توافقات جامع بلندمدت با روسیه و چین آغاز ساخت راه آهن رشت – آستارا با سرمایه روسیه گذر اولین قطار کریدور راه آهن (قزاقستان – ترکمنستان – ایران – ترکیه) توافق گاز با ترکمنستان و مبادله بازسازی گاز، موفقیت دیپلماتیک در سازمان ملل با کسب ریاست مجمع اجتماعی شورای حقوق بشر و گزارشگر کمیته خلع سلاح سازمان ملل متحد علیرغم تحمیل تحریم های سنگین. فشارها و توطئه های بزرگ دشمنان مردم ایران در عرصه بین المللی پس از قیام های پاییز 1401 و … تنها بخشی از دستاوردهای ملموس و واقعی سیاست خارجی دولت سیزدهم به رهبری آیت الله رئیسی است. .

اکنون این موفقیت‌های به دست آمده در مدت کمتر از دو سال را می‌توان با دیپلماسی پیشین گدایی و افزایش فشار بر مردم ایران پس از چندین اقدام انفعالی، مماشات و کناره‌گیری از حقوق ایران مقایسه کرد. 10 سال پیش آیت الله رئیسی هشدار داده بود که استفاده نادرست از تعابیر مختلف از کلمات برنامه توسط دشمنان برای منافع جمعی کشور هزینه بر خواهد داشت و سپس مشخص شد که استفاده نابجا از کلمه توقف “. «رفع تحریم‌ها» در دوره‌ای که اجرای توافق هسته‌ای برای ایران را رقم زد و بلافاصله پس از آن، با خروج ایالات متحده آمریکا از این توافق و استفاده از حفره‌های برجام، «تقریباً هیچ دستاوردی نداشت». مزایای این معامله کاهش یافت. الان هم درس آیت الله کهار به همه ادعاها رسیده که دنیا کمتر از چند کشور غربی نیست، توافق و افزایش روابط هم نباید فقط با روابط چشم آبی دنیا باشد، بلکه اصل این است. . تامین منافع ملی در سایه استفاده از فرصت ها، امری جهانی است. از این رو دولت سیزدهم باب مذاکره و توافق بر روی کشورهای غربی در خصوص برنامه را نبست، بلکه با بستن تمام دریچه های نفوذ و تفاسیر چند جانبه بر توافق احتمالی که آمریکایی ها درصدد استفاده از آن بودند، فرصتی شد تا قادر به استفاده از مکانیسم استفاده از آسیب ماشه، و تجدید ایمان بد.

در واقع می‌توان گفت که تبدیل برجام از یک مسئله حیاتی برای معیشت مردم به یک مسئله فرعی و تمرکز بر سایر ظرفیت‌های جهانی مهم‌ترین درس آیت‌الله در بیست ماه گذشته بوده است. «درخواست دیپلماسی» باید در کلاس درس تدریس شود.

انتهای پیام