ثواب رفتن به کربلا در اربعین

زیارت امام حسین(ع) در هر زمانی مستحب است و ثواب دارد. اما ثواب زیارت اربعین امام حسین(ع) که در واقع چهلمین روز شهادت ایشان و یارانشان است و مصادف با ۲۰ صفر می شود از امتیاز و فضیلت ویژه‌ای برخوردار است و حضور در بارگاه این امام شهید و خواندن زیارت اربعین در این روز، ثواب خاص و ویژه ای دارد. در ادامه این مطلب ثواب امام حسین (ع) با پای پیاده در کربلا در روایاتی از امام صادق (ع) و سایر روایات نقل شده در کتب دینی آورده شده است.

تور کربلا به دو صورت زمینی و هوایی برگزار می‌شود. تور هر کدام از این روش‌ها برای سفر به کربلا شرایط و ویژگی‌های خاص خود را داشته و همین تفاوت نیز باعث شده تا تور کربلا هوایی و زمینی برگزار شود.

برای ثبت نام کاروان زیارتی کربلا میتوانید به موسسه نهال گشت مراجعه کنید.

ثواب زیارت اربعین امام حسین (ع) از امام صادق (ع)

از حضرت صادق (ع) درباره ثواب زیارت امام حسین (ع) در کربلا آمده است:

کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمی دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى‏ فرماید و یک درجه مرتبه‏ اش را بالا مى‏ برد، وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موکل او مى‏‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‏‌گویند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل‌بیت رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد.

(کامل الزیارات ص۱۳۴)

همچنین در روایتی دیگر از حضرت صادق (ع) آمده است:

اَلبَرَکَهُ مِن قَبرِ الحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه ‏السلام عَشَرَهُ اَمیالٍ؛

تا ده میل اطراف قبر حسین بن على علیه‏ السلام برکت است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۹۸، ص ۱۱۶، ح۴۱

ثواب زیارت اربعین امام حسین (ع)

در روایاتی که در کتاب شریف وسایل شیعه نقل شده است چهل مورد از فضایل و ثواب زیارت امام حسین (ع) آمده است:

۱. روزى را زیاد مى كند.

۲. عمر را طولانى مى كند.

۳. خطرات را دفع مى كند.

۴. گناهان گذشته و آینده را مى آمرزد.

۵. زائر مى تواند پنجاه نفر را شفاعت كند.

۶. حاجات او كنار قبر مستجاب است .

۷. ملائكه براى زوار امام حسین (ع) دعا مى كنند.

۸. نام او را در اعلى علیین مى نویسند.

۹. هنگام خروج از خانه از گناه خارج مى شود.

۱۰. ثواب هزار حج مقبول دارد.

۱۱. ملائكه مأمور حفظ او و مالش هستند تا برگردد.

۱۲. روز قیامت خداوند بهترین حافظ اوست .

۱۳. در قدم اول آمرزیده و در قدمهاى بعدى با توسل به امام مقرب درگاه حق میگردد.

۱۴. به هر درهمى ده هزار درهم در دنیا و آخرت به او عوض مى دهند.

۱۵. در قیامت همه آرزو مى كنند از زوار آن امام حسین علیه السلام باشند.

۱۶. زوار امام حسین علیه السلام در قیامت بر سفره‌هاى نور هستند.

۱۷. زوار امام حسین علیه السلام در جوار پیامبر خدا و امام على و حضرت فاطمه علیهم السلام هستند.

۱۸. زوار امام حسین علیه السلام چهل سال قبل از دیگران به بهشت داخل مى شوند.

۱۹. خداوند مهمات دنیوى زائر را بر آورده مى كند.

۲۰. زائر امام حسین علیه السلام شهید مى میرد.

۲۱. ثواب دو ماه اعتكاف و روزه در مسجدالحرام را دارد.

۲۲. زیارت هر ماه امام حسین علیه السلام ثواب هزار شهید دارد.

۲۳. هر یك قدم كه با پاى پیاده بردارد موجب هزار حسنه و آمرزش هزار گناه و بالا رفتن هزار درجه ، براى زائر مى‌شود.

۲۴. هر قدم كه پیاده بردارد ثواب آزاد كردن یك بنده از فرزندان اسماعیل دارد.

۲۵. هر یك روز اقامت نزد حضرت، معادل هزار ماه است .

۲۶. هر قدم كه مى گذارد ثواب یك حج و هر قدم كه بر مى دارد ثواب یك عمره دارد، به شرط آنكه بخاطر ریا و شنیدن مردم و بیهوده نباشد.

۲۷. زیارت سیدالشهداء علیه السلام ثواب هزار شهید از شهداى بدر دارد.

۲۸. زیارت سیدالشهداء علیه السلام ثواب هزار صدقه مقبوله دارد.

۲۹. ثواب هزار روزه به زائر مى دهند.

۳۰. ثواب هزار بنده آزاد كردن دارد.

۳۱. زائر امام حسین علیه السلام اگر از اشقیاء باشد، جزء سعادتمندان نوشته مى شود.

۳۲. ثواب آماده كردن هزار اسب با زین و لجام در راه خدا دارد.

۳۳. زیارت امام حسین علیه السلام، زیارت خداست .

۳۴. ثواب هزار جنگ همراه با پیامبر مرسل یا امام عادل دارد.

۳۵. ثواب زیارت امام حسین علیه السلام قابل شمارش نیست .

۳۶. زیارت حضرت در عرفه ثواب یك میلیون حج و یك میلیون عمره دارد.

۳۷. زیارت امام حسین علیه السلام بهترین عمل است .

۳۸. خداوند به زائر امام حسین علیه السلام مباهات مى كند.

۳۹. پیامبر و ائمه اطهار علیهم السلام براى او دعا مى كنند.

۴۰. پیامبر صلی الله علیه و آله و ملائكه در قیامت با زائر مصافحه مى كنند و با امام حسین علیه السلام محشور مى‌شود.

ثواب زیارت اربعین با پای پیاده در احادیث

حدیث اول

«حُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ بْنِ أَبِی فَاخِتَهَ قَالَ قَالَ صادق ع‏ یَا حُسَیْنُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَهَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص. إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَهٍ حَسَنَهً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَهً حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ [الْمُفْلِحینَ الْمُنْجِحِینَ‏]حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص. یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى.»

حسین بن ثویر بن أبى فاخته می‌گوید، امام صادق (ع) فرمودند: «اى حسین! کسى که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین ابن على علیهما السّلام باشد، اگر پیاده رود، خداوند منّان به هر قدمى که بر می‌‏دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو می‌فرماید تا زمانى که به حائر برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار می‌دهد؛ تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان رساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب می‌فرماید تا زمانى که اراده مراجعت نماید؛ در این وقت فرشته‏‌اى نزد او آمده و می‌گوید: «، سلام رسانده و به تو می‌فرماید: «از ابتدا عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته‌ات آمرزیده شد.»

ثواب زیارت اربعین

حدیث دوم

«عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ عَنْ صادق ع قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ لَیَخْرُجُ إِلَى قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع. فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَهٍ مَغْفِرَهُ ذُنُوبِهِ- ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یُقَدَّسُ بِکُلِّ خُطْوَهٍ حَتَّى یَأْتِیَهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى فَقَالَ عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ ادْعُنِی أُجِبْکَ اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ سَلْنِی حَاجَهً أقضی‌ها [أَقْضِهَا]لَکَ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ یُعْطِیَ مَا بَذَلَ.»

بشیر دهّان، می‌گوید؛ حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: «شخصى که به زیارت قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام می‌رود، زمانى که از اهلش جدا شد با اولین گامى که برمی‌دارد تمام گناهانش آمرزیده می‌شود. سپس با هر قدمى که برمی‌دارد پیوسته تقدیس و تنزیه شده تا به قبر برسد و هنگامى که به آنجا رسید حق تعالى او را خوانده و با وى مناجات نموده و می‌فرماید: «بنده من! از من بخواه تا به تو اعطاء نمایم، من را بخوان اجابتت نمایم، از من طلب کن به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برایت روا سازم.»

راوى می‌گوید، امام علیه السّلام فرمودند: «و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را که بذل نموده اعطاء فرماید.»

حدیث سوم

«عَنْ صادق ع قَالَ:

إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَهً مُوَکَّلِینَ‏ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ ع. فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ الرَّجُلُ أَعْطَاهُمُ اللَّهُ ذُنُوبَهُ فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تَضَاعَفُ حَتَّى تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّهَ

ثُمَّ اکْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ وَ یُنَادُونَ مَلَائِکَهَ السَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِیبِ اللَّهِ فَإِذَا اغْتَسَلُوا نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ ص یَا وَفْدَ اللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِی فِی الْجَنَّهِ ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ‏ع أَنَا ضَامِنٌ لِقَضَاءِ حَوَائِجِکُمْ وَ دَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ ثُمَّ الْتَقَاهُمْ [اکْتَنَفَهُمُ‏] النَّبِیُّ ص عَنْ أَیْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ حَتَّى یَنْصَرِفُوا إِلَى أَهَالِیهِمْ.»

امام صادق علیه السلام فرمودند:

«خداوند متعال فرشتگانى دارد که موکّل قبر حضرت امام حسین علیه السّلام می‌‏باشند؛ هنگامى که شخص قصد زیارت آن حضرت را می‌نماید حق تعالى گناهان او را در اختیار این فرشتگان قرار می‌دهد و زمانى که وى قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو می‌کنند. سپس قدم دوّم را که برداشت حسناتش را مضاعف و دو چندان می‌کنند و پیوسته با قدم‌‏هائى که برمی‌دارد حسناتش مضاعف می‌گردد تا به حدّى می‌رسد که بهشت برایش واجب و ثابت می‌گردد.

سپس اطرافش را گرفته و تقدیسش می‌کنند و فرشتگان آسمان نداء داده و می‌گویند: «زوّار دوست خدا را تقدیس نمائید.» و وقتى زوّار غسل کردند حضرت محمّد (ص) ایشان را مورد نداء قرار داده و می‌فرماید: «اى مسافران خدا! بشارت باد بر شما که در بهشت با من هستید.» سپس  به ایشان نداء کرده و می‌فرماید: «من ضامنم که حوائج شما را برآورده کرده و بلا را در دنیا و آخرت از شما دفع کنم، سپس پیامبر اکرم (ص) با ایشان از طرف راست و چپ ملاقات فرموده تا بالأخره به اهل خود بازگردند.»

ثواب زیارت اربعین

حدیث چهارم

«عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ الصَّائِغِ عَنْ صادق ع. قَالَ:

یَا عَلِیُّ زُرِ الْحُسَیْنَ وَ لَا تَدَعْهُ قَالَ قُلْتُ مَا لِمَنْ أَتَاهُ مِنَ الثَّوَابِ قَالَ مَنْ أَتَاهُ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَهٍ حَسَنَهً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَهً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَهً فَإِذَا أَتَاهُ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکَیْنِ یَکْتُبَانِ مَا خَرَجَ مِنْ فِیهِ مِنْ خَیْرٍ وَ لَا یَکْتُبَانِ مَا یَخْرُجُ مِنْ فِیهِ مِنْ شَرٍّ وَ لَا غَیْرَ ذَلِکَ فَإِذَا انْصَرَفَ وَدَّعُوهُ وَ قَالُوا یَا وَلِیَّ اللَّهِ مَغْفُوراً لَکَ أَنْتَ مِنْ حِزْبِ اللَّهِ وَ حِزْبِ رَسُولِهِ وَ حِزْبِ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِهِ وَ اللَّهِ لَا تَرَى النَّارَ بِعَیْنِکَ أَبَداً وَ لَا تَرَاکَ وَ لَا تَطْعَمُکَ أَبَداً.»

على بن میمون صائغ، از حضرت صادق (ع) نقل کرده که آن حضرت فرمودند:

«اى على! قبر حسین علیه السّلام را زیارت کن و ترک مکن.» عرض کردم: «ثواب کسى که آن حضرت را زیارت کند چیست؟» حضرت فرمودند: «کسى که پیاده زیارت کند، خداوند به هر قدمى که برمی‌دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو می‌فرماید و یک درجه مرتبه‏‌اش را بالا می‌برد و وقتى به زیارت رفت حق تعالى دو فرشته را موکّل او می‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى می‌گویند: «اى ولىّ خدا گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بیت رسولش می‌باشى و خداوند هرگز چشمانت را به آتش جهنم بینا نمی‌کند و آتش نیز تو را ابدا نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد نمود.»

فرا رسیدن اربعین حسینی تسلیت باد. کاربران گرامی‌ می‌توانید با ارسال پیام یا به اشاعه فرهنگ حسینی در این ایام پربرکت کمک نمایند.

از اینکه با مطالعه مقاله ثواب زیارت اربعین از دیدگاه ائمه معصومین همراه ما بودید بسیار سپاسگزاریم. لطفا نظرات و پیشنهادات خود را در انتهای همین مطلب با ما به اشتراک گذارید.

برای کسب درآمد؛ کافیه یکسری قواعدی که ثروتمندان بلد هستن رو تو هم یاد بگیری. اینکه چطوری پول دربیاری و ثروتمند بشی تو جلسه‌ی آموزشی بهت یاد داده شده. بعد ازدیدن این جلسه، زندگیت عپایگاه اطلاع رسانی ، رفتن به کربلا و زیارت امام حسین چه ثوابی دارد؟

هر کس با علم و معرفت به مقام الهی اولیاء و امامان معصوم (علیهم السلام) به زیارت حرم منور و قبور مطهر آنها به خصوص سرور و سالار شهیدان حضرت ابا عبدا الله الحسین (سلام الله علیه) در کربلا معلّا مشرف بشود برکات، آثار، فضائل و ثوابهای دنیوی و اخروی فراوانی دارد، از جمله آمرزش و بخشش گناهان است. و این جای تعجب ندارد چون آن هادیان امت و شفیعان روز قیامت چنان آبرویی در پیشگاه خداوند دارند که می توانند برای محبان، عاشقان، توبه کنندگان و پاک جویان واسطه ی فیض شوند که خداوند آنها را ببخشد. به نظر مناسب است در این زمینه به برخی برکات، آثار، فضائل و ثوابهاى کلان و پاداشهاى عظیم که در روایات ائمه (علیهم السلام)، برای زیارت امام حسین (علیه السلام) نقل شده اشاره کنیم.
امام صادق(علیه السلام) در روایتى، براى زیارت حسین بن على، ثوابى همچون پاداش نبرد در رکاب پیامبر و امام عادل بیان مى کند. (1) در جاى دیگر، پاداشى همچون اجر شهیدان ( بدر) را نوید مى دهد. (2) و در احادیث بسیارى، ثواب حج و عمره مکرر رابراى آن بر مى شمارد.در سخنى، امام صادق(علیه السلام) براى کسى که به زیارت حسین برود، با این خصوصیت که نسبت به حق آن حضرت، معرفت و شناخت داشته باشد ( عارفا بحقه ) پاداش آزاد کردن هزار برده، و آماده کردن هزار اسب براى مجاهدان راه خدا را بشارت داده است.(3) و با تعبیرات دیگر، پاداشهایى کمتر و بیشتر نقل شده است.راز این همه ثواب چیست؟مى دانیم که هر عمل، با توجه به اینکه در چه زمانى، در چه مکانى، و در چه شرایطى و از سوى چه کسى و با چه انگیزه و هدفى و با چه میزان رشد و آگاهى و بصیرت، انجام بگیرد، ارزشهاى متفاوت و تأثیراتى مختلف پیدا مى کند.

مرحوم علامه مجلسى، در بیان رمز این اختلاف پاداشها و گوناگونى تعبیرها در ثواب آن، مى گوید:« … شاید اختلاف این اخبار، در اندازه ارزش و فضیلت و ثواب زیارت را بتوان بر اختلاف اشخاص و عملها، و نیز، کم و زیادى ترس در راه زیارت، یا دورى و نزدیکى مسافت و … حمل کرد. زیرا هر عمل نیکى، نسبت به اختلاف مراتب اخلاص و شناخت و تقوا و دیگر شرایطى که موجب کمال یک عمل است، داراى ثواب و ارزشهاى متفاوت مى شود. علاوه بر اینکه در بسیارى از احادیث، امامان، طبق درک و شعور و اندازه ایمان و ظرفیت و گنجایش فکرى طرف، سخن مى گفتند…».(4) آنچه مسلم است، زیارت کربلا، همیشه آزاده نبوده، بلکه همراه با گرفتاریها و محدودیتهایى بوده است که موجب دشوارى زیارت مى گشته است ولى ائمه، براى همین شرایط هم، تکلیف را ساقط ندانسته و به زیارت امام حسین(علیه السلام) دستور مى دادند.به این قطعه از تاریخ، دقت کنید:

یکى از شیعیان، به نام حسین، نوه( ابو حمزه ثمالى )، نقل کرده است که: «در اواخر دوره بنى امیه به قصد زیارت حسین بن على، بیرون آمدم ولى مخفیانه حرکت مى کردم تا اهل شام، نفهمند، تا اینکه شب فرا رسید و مردم به خواب رفتند. شب، از نیمه گذشته بود که غسل زیارت کردم و به سوى قبر سیدالشهدا عزیمت کردم. نزدیکیهاى قبر که رسیدم، با مردى رو به رو شدم، زیبا روى و خوشبو و سفید چهره، که به من گفت: برگرد، الان نمى توانى زیارت کنى. برگشتم. اواخر شب باز رفتم، باز هم آن مرد را دیدم که گفت: دسترسى پیدا نمى کنى. گفتم: چرا نتوانتم به زیارت فرزند پیامبر و سالار جوانان بهشت برسم؟ من پیاده از کوفه در این شب جمعه به اینجا آمده ام. مى ترسم که صبح شود و هوا روشن گردد و نیروهاى مسلح بنى امیه مرا بکشند. گفت: برگرد، فعلا نمى شود … چون حضرت موسى و فرشتگان، هم اکنون به زیارت مشغولند.برگشتم و صبر کردم تا اینکه سحرشد.غسل کردم و نزدیک قبر رفتم و آن مرقد را زیارت نمودم و نماز صبح را در آنجا خواندم و از ترس شامیان، به سرعت از آنجا برگشتم ».(5) آیا کسى که در چنین وضعیت مخفیانه، به زیارت قبر مولایش حسین برود و همراه با دلهره و هراس از نگهبانانى که مأمور کنترل و ممانعت از زئران تربت کربلا هستند، زیارت کند، مستحق ثوابى بیشتر نیست؟! (معاویه بن وهب) مى گوید وارد منزل حضرت صادق(علیه السلام) شدم. در نمازخانه منزلش، به نماز ایستاده بود، صبر کردم تا نمازش تمام شد. دیدم پس از نماز، دست به دعا برداشت و براى زائران قبر حسین بن على دعا کرد، آنان که با انفاق مال و تلاش بدنى به زیارت مى روند، براى پیوند با ائمه و شاد کردن رسول خدا و پاسخگویى به فرمان امامان و خشمگین ساختن دشمنان و راضى کردن خداوند. و چنین دعا کرد:

خدایا، از آنان راضى باش، و خود و خانواده شان را، شب و روز، نگهدار، و همراهی شان کن و از شر هر جبار سرکشى و ستمگر، و از گزند شیاطین نهان و آشکار در امانشان بدار و نیازهایشان را برآور … خدایا به آنان، بخاطر اینکه از وطن، دور ماندند و ما را بر فرزندان و بستگان خود برگزیدند، بهترین پاداشها را عطا کن. خدایا! دشمنان ما، این زائران را به خاطر سفر، ملامت کردند ولى این سرزنشها، هرگز پیروان ما را از این زیارت، مانع نگشت. آمدند تا با مخالفان ما مخالفت کرده باشند! خدایا! آن چهره ها را که آفتاب در این راه تغییر داد، رحمت کن، آن صورتهائى را که بر تربت حسین، قرار گرفت، مورد لطف قرار بده، آن چشمهایى را که در راه ما اشک ریخت، آن دلهایى که براى ما و تشنگى ما سوخت، آن ناله هایى که براى ما سر داده شد، رحمت کن. خدایا! من آن بدنها و جانها را تا قیامت، تا هنگام ورود به کوثر در آن روز تشنگى بزرگ، به تو امانت مى سپارم… . امام، همچنان دعا مى خواند و سجده مى کرد. پس از فراغت از نماز، گفتم: این دعاهایى را که از شما شنیدم، اگر در حق کسى بود که خدا را نمى شناخت، مى پنداشتم که هرگز به آتش دوزخ نخواهد سوخت به خدا قسم، (با این دعاهاى شما؟ آرزو کردم که اى کاش به حج نرفته بودم و حسین را زیارت مى کردم. امام فرمود: تو به او بسیار نزدیکى. پس چه چیز مانع از آن مى شود که به زیارتش بروى؟ اى معاویه بن وهب! مبادا که این کار را ترک کنى؟ گفتم: نمى پنداشتم که کار، به این ارزش و عظمت مى رسد.(6)

همین معاویه بن وهب، نقل مى کند که: امام صادق(علیه السلام) به من فرمود، هرگز زیارت حسین(علیه السلام) را به خاطر ترس، رها مکن. هر کس زیارت آن حضرت را واگذارد و به سبب ترس، زیارت نکند، حسرت فراوان خواهد دید. اى معاویه!آیا دوست ندارى که خداوند تو را در میان کسانى ببیند که پیامبر دعایشان کرده است؟ آیا دوست ندارى که با فرشتگان همدوش باشى و در قیامت، بى گناه به محشر آیى و جزء کسانى باشى که با پیامبر دست مى دهند؟!…(7)

رسول خدا، در ضمن گفتار مفصلى به امیرالمومنین، که فضیلت زیارت قبر على و فرزندش حسین و تشویق به زیارت آنان را بیان مى کند و ثواب اخروى آنرا مى گوید، مى فرماید: «لیکن عده اى پست و فرومایه، زائران قبر شما را سرزنش و ملامت مى کنند، آنچنان که زن بدکاره را ملامت مى کنند، آنان، بدترین افراد امت من مى باشند که هرگز به شفاعتم نرسند و بر حوض کوثر وارد نشوند…»،(8).

در سخنى دیگر، پیامبر اسلام، خطاب به حسین، هنگامى که جاى شمشیر را بر پیکر او مى بوسید، فرمود: « تو و پدرت و برادرت، شهید خواهید شد. حسین، مى پرسد: از امت تو، چه کسانى ما را زیارت خواهند کرد؟ پیامبر فرمود: مرا و پدر و برادرت و خودت را، جز کسانى از امت راستین من، زیارت نمى کند»،(9).

در حدیث هم، زیارت ائمه، در ردیف جهاد با دشمنان به حساب آمده است،(10).

زیارت امام حسین (علیه السلام)، براى تهیدستان، به جاى زیارت حج محسوب مى شود و خداوند، پاداش حج را به آنان مى دهد،(11) .

توجه و روى آوردن به مزار سید الشهدا و بیان فضایل زیارت آن حضرت، در واقع تکرار و یادآورى همه روزه و همواره حق و مظلومیت و تکلیف و تعهد است، تا دلها به آن جهت و آن سو، تمایل پیدا کند و امت اسلام، کربلایى شود و فکر و ذکر و نشست و برخاست و آغاز و انجام شیعه، همواره حسینى گردد.خداوند اگر براى زیارت کربلاى حسین، پاداش هزار حج و عمره مى دهد، چون حج هم به برکت عاشورا باقى مانده است. حج را هم حسین زنده کرد. حیات اسلام در سایه خون پاک شهیدان کربلا بود. اگر نامى و سخنى از پیامبر و کعبه و قبله و وحى و دین و قرآن مانده است، به برکت وجود حسین و خون و شهادت اوست. اسلام، مدیون سید الشهداء است. از اینجاست که مى گوییم: کربلا، همه چیز ماست، چون اساس دین را حفظ کرد. مگر نه اینکه امویان، کمر به هدم اسلام بسته بودند؟! مگر نه اینکه برنامه هاى ضد اسلام رجعت طلبان، در راستاى ارزشهاى جاهلى، یکى پس از دیگرى احیا مى شد؟ مگر نه اینکه آل امیه، اسلام را به بازیچه گرفته بودند و خلافت اسلام را هم چون توپى میان خود دست به دست مى گرداند؟! مگر نه اینکه حسین بن على (علیهما السلام) فرمود: در شرایطى که امت اسلامى به والى و زمامدار ناپاک و نالایقى همچون (یزید) گرفتار شده است، (فعلى الاسلام السلام) باید با اسلام خداحافظى کرد و با دین، بدرود گفت؟! بنابر این، حرکت عاشورا، پیش از آنکه یک نهضت شیعى و در جهت احیاى حق آل محمد باشد، یک حرکت اسلامى و براى نجات دین خدا بود، که در آستانه زوال و نیستى قرار داشت. پس کربلا، تنها مربوط به شیعیان نیست، بلکه قبله گاه همه مسلمین است، چرا که فسق علنى یزید و بدعتها و تحریفها و ستمها و اسلام زدایى هاى بنى امیه، ازنظر اهل سنت هم مطرود و محکوم است و ایستادن در مقابل آن رجعت فاحش یک عمل ارزشمند!… سخن خود امام حسین(علیه السلام)، این بود که اگر استوارى و استقامت دین جدم با مرگ من است، پس: اى تیغها بیایید و بر فرق من فرود آیید … ان کان دین محمد لا یستقم الا بقتلى یا سیوف خذینى.آن همه تأکید، براى آن است که حسین، اسلام را زنده کرد و خون او، بقاء دین را بیمه نمود. و …. پیامبر، در وجود حسین، تداوم یافت.

پی نوشت:

1 – ثواب الاعمال، ص 81.2 – کامل الزیارت ، ص 183.3 – همان، ص 164.4 – بحار الانوار، ج 98 ص 44.5- بحار الانوار، ج 98 ص 57 و 59 (دو حدیث است، با اندکى اختلاف در تعبیرات).6 – کامل الزیارات، ص 116، بحار الانوار، ج ص 8 و 52.و سائل الشعیه، ج 10 ص 320.7 – کامل الزیارات، ص 117.8 – بحار الانوار، ج 97 ص 121.9 – بحار الانوار، ج 97 ص 119، کامل الزیارات، ص 70.10 – بحار الانوار، ج 97 ص 124 .11 – وسائل الشیعه، ج 10 ص 360.

وض میشه.