«تردستی لاوروف» و ساده‌اندیشی ما

سایت رسمی وزارت امور خارجه دیروز خبری مبنی بر گفتگوی تلفنی آقای امیر عبداللهیان با سرگئی لاوروف منتشر کرد. در این خبر: سرگئی لاوروف بار دیگر اعلام کرد که روسیه صادقانه و صادقانه و بدون قید و شرط به تمامیت ارضی ایران احترام می گذارد و این موضع مسکو است که قابل تغییر نیست. این خبر را برخی از آژانس های داخلی نیز منتشر کردند و برخی از آنها از عقب نشینی روسیه و اصلاح موضع آن صحبت کردند.

با توجه به تجربه چند ماه پیش که شاهد انتشار اخبار دستکاری شده در مورد مواضع روسیه در داخل کشور بودیم، با کنجکاوی به سایت وزارت امور خارجه روسیه مراجعه کردم. متاسفانه حدس من درست بود.

در خبری که سایت وزارت امور خارجه روسیه تاکنون به زبان های روسی و انگلیسی درباره دیدار وزرای خارجه دو کشور نه مستقیم و نه مخفیانه منتشر کرده است، جمله مذکور ذکر نشده و حتی یک مورد نیز گفته نشده است. word هیچ متنی درباره تمامیت ارضی ایران وجود ندارد و این جمله فقط در سایت وزارت امور خارجه ایران موجود است. دلیل تفاوت دو متن رسمی چیست؟

اگر روس ها چنین مواضعی را اعلام کرده باشند، اما در اسناد رسمی عمومی خود منتشر نکنند، چه معنایی دارد؟ و اگر نگفتند چرا به این شکل در سایت وزارت امور خارجه ایران منتشر شده است؟

می توان گفت روس ها این موضع را به گونه ای خاص تعریف کرده اند. این یک بهانه معتبر نیست. اظهار نظر علنی و رسمی روسیه با اعراب در مورد جزایر سه گانه قابل قبول نیست اما به صورت خصوصی و غیر رسمی با ایران گفتگو می کند. این نکته ای است که باید از آن به عنوان سنگ بنای دیپلماسی روسیه و سادگی وزارت امور خارجه ایران یاد کرد. در حسن نیت وزارت امور خارجه و اهتمام به وحدت گرانبهای ایران تردیدی نیست، اما در این زمینه و بنا به دلایل نامعلوم و معلوم، به نظر می رسد وزارت امور خارجه ایران و رسانه های وابسته در این زمینه نقش دارند. آنها بر تلاش خود برای مهار خشم مردم ایران از مواضع روسیه متمرکز شدند و به جای فشار بر روسیه برای اصلاح مواضع غلط خود، افکار عمومی مردم ایران را توجیه کردند. اما وزارت خارجه ما بداند که نماینده منافع ایران است نه نماینده روسیه در ایران! و چنین رویکردی باعث فرار روس ها و بی اعتمادی به مردم می شود.

ثانیاً در بیانیه لاوروف در سایت وزارت امور خارجه ایران نکته ظریفی وجود دارد که جزایر سه گانه در بیانیه لاوروف ذکر نشده است. فقط به رعایت تمامیت ارضی ایران اشاره شده است که یک بیان کلی است و ممکن است وزارت امور خارجه معنای این بیانیه را نداند. اخیراً همین حرف را یکی از مقامات وزارت خارجه روسیه در دیدار با سفیر ایران اعلام کرده که در هیچ سندی از وزارت خارجه روسیه ذکر نشده و ثانیاً معنای دیپلماتیک خاصی ندارد. در نتیجه شاهد بودیم که در نشست مراکش، روسیه اشتباه چند ماه پیش خود را تکرار کرد. طبیعتاً آیا انتظار نمی رود که روس ها رسماً اعلام کنند که تمامیت ارضی کشور دیگری از جمله ایران را قبول ندارند؟ ابتدا یک دعوای حقوقی بر سر یک سرزمین خاص ایجاد می کنند و سپس آن را از حوزه یکپارچگی قابل احترام خارج می کنند، در غیر این صورت آن اعلامیه پوچ و متقلبانه هرگز در مراکش امضا نمی شد.

درست است که عرصه روابط بین الملل میدان مردان و ترسو نیست، اما همه می دانیم که سیاست خارجی قوی به ثبات متحدان می انجامد و چنین سیاست خارجی مبتنی بر شناخت منافع ملی، قدرت و قدرت است. قدرت. و حمایت داخلی، درک روابط بین الملل و تحولات از طریق توافقنامه های راهبردی، با ثبات و انعطاف پذیری و مدیران با دیدگاه استراتژیک و با تجربه حاصل می شود. به نظر می رسد در شرایط کنونی در معاونت سیاست خارجی ما درک درستی از نگرش و رفتار همسایه شمالی وجود ندارد و همسایه شمالی به عدم تعادل و ضعف های راهبردی سیاست خارجی ایران، مشکلات ناشی از آن واقف است. تحریم ها و درگیری با تخلفات آنها در روژاوا متولد شده اند. شاید لابی‌های ثروتمند امارات و سازمان‌های ویژه نیروهای مخالف نیز بر تیم‌های تصمیم‌گیر روسیه تأثیر گذاشته است. در این شرایط انتظار می رود مسئولان ارشد کشور با دقت بیشتری بر این موضوع نظارت داشته باشند و وزارت امور خارجه و وزیر محترم رویکرد تخصصی تری را دنبال کنند. از سوی دیگر در سیاست کلان و با توافق محافل فکری میهن پرستان واقعی راه حل های عملی بیابید تا روسیه مجبور به رعایت تمامیت ارضی کشورمان نباشد و اعلام کند که هر سه جزیره متعلق به ایران است.

ما باید اقتدار، تعادل و استراتژی را به دست آوریم که برای روس ها روشن باشد، اگر این اشتباه تکرار شود یا اصلاح نشود، واقعا سطح روابط پایین می آید و بیشترین ضرر را روسیه می بیند نه ایران! و اکنون نه تنها شاهد تکرار این اشتباهات از سوی روسیه خواهیم بود، بلکه وارد دومینوی گسترش وحدت و منافع کشورمان توسط قدرت های مختلف جهان و منطقه خواهیم شد.

در این راستا بر ضرورت اصلاح ساختار وزارت امور خارجه و ارتقای سطح کیفی نخبگان این نهاد راهبردی تاکید شده است. همچنان می بینیم که برای سودهای ناچیز چقدر حق الزحمه پرداخت می شود و چقدر اتحادها، قراردادها و قراردادها نیمه کاره مانده و هزینه های آنها از خزانه ملت گرانقدر ایران می رود و گاه فقط به درگیری های داخلی منجر می شود. . به نظر می رسد بسیاری از مسئولان کشور از آسیب های حقوقی، اعتبار بین المللی یا ارقام و اعداد اقتصادی و آسیب های معنوی که به سربلندی ملت وارد می شود بی اطلاع هستند. ملت محترم ایران اجازه نمی دهد کسی به تمامیت کشور دست بزند، اما این بی مسئولیتی، عدم تدبیر و بی اعتنایی به دنیا در سطح مسئولیت در ایران و در میان آنها در وزارت امور خارجه نگران کننده است. در دنیای امروز روابط بلندمدت با دیگر قدرت ها و ملت های جهان بر اساس تحقیقات مراکز تحقیقات استراتژیک و گروه های تراز اول غرب شناسی و شرق شناسی و با حضور برجسته ترین نخبگان با علم و راهبرد برقرار می شود. . دیدگاه.در محافل بسته و محدود ساختارهای جناحی سبک و نه با حمایت و شعارهای کمتر حزبی!

انتظار می‌رود رسانه‌های معتبر و مستقل داخلی نیز رویکردی تحقیقی‌تر در گزارش‌های خبری داشته باشند. رسانه ها روابط عمومی دولت ها نیستند و باید منافع ملت و کشور را دنبال کنند. به ویژه می دانیم که خلأ دانش زبان های خارجی و عدم استفاده مستقیم از منابع اصلی و ضعف سواد رسانه ای از مشکلات بسیاری از دولت ها و مقامات عالی رتبه و حتی سفرای کشور است. و همچنین به همین دلیل است که گاه با ترجمه های ناقص و نادرست، با آوردن مطالبی از منابع ضعیف و نامتعارف، پذیرفته می شود و یا در رسانه های رسمی کشور بازنشر می شود که صحت ندارد و گاه عواقب سنگینی را بر کشوری که انجام می دهند تحمیل می کند. البته قبلاً مطالب بیشتری در دو یادداشت تحت عنوان «فریب روسی» ارائه شده است.

311311