بدون برادرم هرگز! – شیمیشی

به گزارش شیمیشی ، این روزنامه تابعیت “خبر شگفت انگیز این روزها در مورد باشگاه استقلال ، انتصاب فرزاد مجیدی به عنوان” سرپرست “باشگاه استقلال است ؛ یک اتفاق شگفت انگیز که می تواند در هرجای دیگری به غیر از ایران رخ دهد. ، یا حضور عبداللهی در این سمت صرفاً تشریفاتی و تشریفاتی است ، یا فرزاد مجیدی فقط در این موقعیت قرار دارد که دست خود را بسته فقط به این دلیل که برادر فرهاد سرمربی تیم است ؛ هیچ یک از این روش ها صحیح و حرفه ای نیست. اما این نه فقط برادران مجیدی که می روند و دور هم جمع می شوند. باز هم ، در فوتبال ایران نمونه هایی از این را داشتیم.

Apê محمد؛ جهنم با برادرت

محمد دایی یکی از برادران علی دایی است که معمولاً در تیم های مختلف کنار شهریار می نشیند. علی علی به دریاهای برادرش اعتقاد دارد ، اما عجیب است که سایر فوتبالیست ها این باور را بو نکرده اند. زیرا محمد بدون برادرش هیچ پیشنهادی برای همکاری از هیچ تیمی دریافت نمی کند. علی آقا به دلایل نامعلومی 2 سال در تیم نبوده است. در نتیجه ، اقامت وی ​​در آنجا نیز به ماندن برادرش منجر شد. در این میان ، شهریار ایک دو بار مجبور شد از توانایی های برادرش دفاع کند ، اما از حرفه ای او استقبال خوبی نشد. در سال 1993 ، محمد در آخرین تور حضور عمویش روی تخت جمشید روی صندلی ، محمد توضیح داد که چرا همیشه در کنارش است: “من با برادرم به جهنم خواهم رفت!”

زلاتکو ایوانکوویچ؛ استاد

برانکو ایوانکوویچ چنان دوره موفقیت آمیز و پر فراز و نشیبی را در پرسپولیس سپری کرد که شاید هواداران و تماشاگران از وجود نابهنگام برادرش انتقاد نکنند ، اما به هر حال زلاتکو ایوانکوویچ به او وابسته است و فکر کردن برای یافتن شغل آسان نیست. برادر. البته او مربی زیرا برق نیز بود که شکست استادانه ای داشت اما با مربی برانکو در تیم ملی نیز قرینه بود. بعد از پرسپولیس ، زلاتکو اکنون دستیار برادرش در تیم ملی عمان است.

چرا فرزاد رفت؟

فرزاد مجیدی با استقلال غریبه نیست و سابقه بازی طولانی در این تیم را دارد. با این حال ، عجیب است که او باید منتظر آماده شدن فرهاد برای تصدی پست شود. مجیدی دوم ممکن است فقط یک دوره در زمینه پیام کوتاه بدون برادرش داشته باشد. بعلاوه ، او کار مستقلی را دنبال نکرد و پیشنهاد خاصی دریافت نکرد. در این مرحله نیز اگر به جای “دستیار سرپرست” عجیب و غریب ، همان سرپرست ساده بود ، داستان شاید چندان عالی نبود.

خارجی ها هم این را می دانند

ما در مورد برانکو و زلاتکو ایوانکوویچ صحبت کردیم ، اما سایر خارجی هایی که به فوتبال ایران آمده اند ، بعضی اوقات می دانند که چگونه از چنین روابطی استفاده کنند. به عنوان مثال وینفرد شفر ، پسرش ساشا را با خود به استقلال آورد که به نظر می رسد بیشتر از فوایدش سردرد و جنجال دارد. “تونی اولیویرا و وینگو بگویچ از دیگر مربیان خارجی بودند که پسرشان را به ایران آوردند و تحت عناوین مختلفی کار می کردند.”

انتهای پیام