باز هم دیر رسیدیم – شیمیشی
امروز اما آدامس روی مقبره ای که بدن بی خوابی مهرداد در آن باقی مانده است نشان می دهد که پرتاب ها تا چه اندازه بی فایده و غیرضروری است. این روزها اشک مخالفان دوه بیشتر از عزیزانش اشک می ریزد و تا زمانی که به یاد بیاوریم که همه ما انسان هستیم ، همه ما به هم احتیاج داریم و همه محافظ قلب و عواطف یکدیگر هستیم. چه دیر به یاد می آوریم که می توانیم دیگران را دوست داشته باشیم و آنچه امروز به آن چسبیده ایم ممکن است فردا به گوشه ای خالی از قلب ما تبدیل شود.
به گزارش شیمیشی ، در یادداشتی در روزنامه دنیای اقتصادی توسط رسول بهروش نوشته شده است: “مردم و روزنامه نگاران در سوگ او تیترهای زیادی زدند ؛ بسیاری از مردم به شماره پیراهن او و هادی نوروز روی آوردند و نوشتند:” 25 تا 24 شرکت کردند “و بسیاری از شوخی ها و جوک ها مهرداد میناوند در سن 45 سالگی درگذشت. مرگ نابهنگام مهرداد میناوند تنها یک هفته پس از بستری شدن در بیمارستان با ویروس Covid-19 و همچنین جستجوی واکسن در فضای مجازی رخ داد. یکی از محبوب ترین تیم های ملی در جام جهانی 1998. اکنون مهرداد رفته است و او نمی خواهد علی کریمی و علی دایی را در ایستگاه عزاداری خود کنار هم عزادار کنند و آنها احساس درد می کنند. رفیق داغ ، او آنقدر جدی که در یک قاب غم انگیز ، بی نظیرترین ستاره های این فوتبال را هدایت می کند.
هر خبر مرگ دلیل جدیدی بر مرگ جهانی است که ما برای آن گاهی بسیار داغ ، خسته و درد می کنیم. ما نمی دانیم که در بحبوحه این جنگ ، ممکن است بدون تأخیر پیک برنده شویم ، و بدتر از آن ، شاید این قرعه به نام هدف ما افتاد و ما را با تردید و پشیمانی ترک کرد. مهرداد پیشکسوت مقابل پرسپولیس بود و گاهی اوقات از تیم ها و رقبا بسیار حمایت می کرد. هم خودش گاهی سریع می رفت و هم کسانی که به او پاسخ می دادند گاهی در دام افراط گرایی گرفتار می شدند. امروز اما آدامس روی قبر محل جسد بی خوابی مهرداد نشان می دهد که این مجموعه چقدر بی فایده و غیرضروری بوده است. این روزها اشک مخالفان دوه بیشتر از عزیزانش اشک می ریزد و تا زمانی که به یاد بیاوریم که همه ما انسان هستیم همه به هم احتیاج داریم و همه محافظ قلب و عواطف یکدیگر هستیم. چه دیر به یاد می آوریم که می توانیم دیگران را دوست داشته باشیم و آنچه امروز به آن چسبیده ایم ممکن است فردا به گوشه ای خالی از قلب ما تبدیل شود.
شاید در خودآگاهی عجیب و غریب روزهای نزدیک شدن به مرگ و شاید هم به دلیل رشدی که از دوران میانسالی رخ داده است ، چند هفته پیش فیلم کوتاهی از مهرداد منتشر شد که در آن او از همه خواست مشروعیت داشته باشد. وی گفت که چند ماه پیش فهمید که این دنیای بسته ، به ویژه در روزهای سختی که مردم پشت سر می گذارند ، ارزش این تلخی و جنگ کلمات را ندارد. او زیباتر بود و پیام های محبت آمیزی را به منتقدان و مخالفان خود می فرستاد. کاش می توانست آنها را قانونی کند و آرزو می کند کاش آنها نیز قانونی شوند. یک ماه پیش ، شاید کسی باور نمی کرد ، اما این سرد زمستانی صبح پنجشنبه ، پیکر خاموش مهرداد میناوند با پرچم قرمز ، نماد و خاطره ای از عشق بزرگ او در این جهان به خاک سپرده شد ؛ جسد مردی که در تاریخ 29 دسامبر 1954 در تهران متولد شد ، در تخت جمشید روشن شد و حضور چشمگیر خود را در لیگ قهرمانان اروپا در استورموگراتس اتریش سپری کرد. مهرداد تقریبا 70 بار پیراهن تیم ملی ایران را بر تن کرد و برای خوشحالی مردم کشورش راهی این کشور شد. او اکنون در خانه ای همیشگی خوابیده است. فرشته مرگ ، اما هنوز بیدار است و به نوبت جشن می گیرد. امیدوارم اگر میهمان او بودیم ، طوری زندگی می کردیم که بتوانیم با آرامش به زمین برگردیم. “این یک سرقت شگفت انگیز و نادر است.”
انتهای پیام