این خودزنی تاریخی است – شیمیشی
ما می دانیم که سعودی ها بهانه می گیرند ، لابی می کنند و واقعیت را نقض می کنند. همچنین به یاد داریم که تیم های این کشور صد بار به ایران آمدند ، در کار خود موفق شدند ، باختند و باختند و مصدوم شدند. همه ما همه اینها را درک می کنیم ، اما این واقعیت که فوتبال ایران توانایی انجام یک بازی لیگ ساده و ایمن را ندارد ، یک واقعیت تاریخی است و به راحتی از رقبا پیشی می گیرد.
به گزارش شیمیشی ، این روزنامه دنیای اقتصادی وی نوشت: “یک شکست بزرگ ، یک شرم قابل توصیف نیست”. اینها برخی از احساسات تماشاگران فوتبال هنگام رویارویی با صدای کمیته انضباطی فدراسیون است. به دنبال درگیری هایی که در بازی سپاهان – پرسپولیس رخ داد ، این کمیته جلوی برخی افراد را گرفت که داستان آنها متفاوت است.
با این حال ، قسمت دردناک داستان مربوط به ممنوعیت میزبانی دو تیم در دیدار برگشت فصل آینده است. بنابراین ، در لیگ بیست و یکم پرسپولیس و سپاهان باید هر دو مسابقه را در زمین بی طرف انجام دهند. آیا چهره غمگین داستان را می شناسید؟ چند سالی است که ما آب و آتش می اندازیم تا ثابت کنیم انجام مسابقات فوتبال ایران با عربستان در زمین بی طرف مناسب نیست ، اما در عمل حتی توانایی انجام یک بازی لیگ را در خود نداریم. کشور. انجام آن آسان است. وقتی پرسپولیس-سپاهان مجبور به انتقال به کشور ثالث می شود ، چرا ایران و عربستان چنین سرنوشتی ندارند؟ در این شرایط طبیعی است که هند در میزبانی مسابقات بین المللی نیز از ما پیشی بگیرد. آیا واقعاً با همین شرایط میزبان جام ملت های آسیا 2027 خواهیم بود؟
ما می دانیم که سعودی ها بهانه می گیرند ، لابی می کنند و واقعیت را نقض می کنند. همچنین به یاد داریم که تیم های این کشور صد بار به ایران آمدند ، در کار خود موفق شدند ، باختند و باختند و مصدوم شدند. همه ما این را می فهمیم ، اما این واقعیت که فوتبال ایران توانایی انجام یک بازی لیگ ساده و ایمن را ندارد ، یک بازی تاریخی است و به راحتی از رقبا پیشی می گیرد. چند سال است که بازی های پرسپولیس و سپاهان انجام شده است؟ در این سالها برای حل بحران چه کاری انجام داده ایم؟ یک بار هواداران نابینا شدند ، یک بار آب معدنی داشتیم ، یک بار طرفداران مخالف زنجیر شدند ، یک بار دکه روزنامه فروشی شکسته ، یک بار صندلی های استادیوم شکسته شد. فوتبال ایران 20 سال است که با این بحران دست و پنجه نرم می کند و هنوز نتوانسته آن را حل کند. بدتر از همه آنها این است که این مسابقه اخیراً در یک استادیوم خالی برگزار شد و باعث آشفتگی دیگری شد. وقتی از تماشاگران “صفر” بی خبری است که ما باید به آنها دستور دهیم یک بازی بی طرفانه انجام دهند ، روشن است که آنها مهمان نوازی بین المللی را به ما نمی دهند.
شاید AFC با ما مشکلی داشته باشد. ممکن است هزار و یک خارجی وجود داشته باشد ، اما آیا واقعاً در این فوتبال همه چیز خوب پیش می رود؟ آیا کاستی های سخت افزاری ، فرهنگی و اداری وجود دارد؟ زمین و ساختمانها و کمک آموزشی اشتراک گذاری فیلم و سایر موارد به کنار. با تیم رقیب مقداری عطوفت و احترام که دیگر انتظار نمی رود. چه کسی را فریب خواهیم داد؟ چه زمانی باید بدانیم که این حاشیه در لیگ استاندارد و محبوب “نوبر” وجود دارد؟ آقای مدیر ، آقای مربی ، بازیگر عزیز ، عالی! بیایید کمی از فوتبال لذت ببریم. این یکی از معدود لذتهای انسان است. حداقل به اعتبار کشور فکر کنید. “آرزو می کنیم کاش ابتدا نقایص خود را بپذیریم و سپس طلبکار زمین و زمان شویم.”
انتهای پیام