امنیت و ثبات – شیمیشی

مؤمن امنیت خود را از خدا و یاد او می گیرد و اگر راه درست را انتخاب کرده باشد طوفان حوادث نمی تواند او را شکست دهد. انواع مختلفی از امنیت وجود دارد، اما مهمترین آنها در میدان یا بر اساس آن ایجاد می شود. بعد از آن امنیت سیاسی می آید. اگر قدرت و اقتدار نباشد، هیچ کشوری نمی تواند از موضع قدرت در مذاکرات سیاسی صحبت کند و قطعاً زیر دست نیروهای ظالم خواهد افتاد. اگر برنامه داشته باشید، بعد از آن امنیت دیگری رخ خواهد داد.

اولین نتیجه وجود امنیت این است که باید در همه امور به ویژه در حوزه اقتصادی به ثبات برسد. اگر پایدار نباشد، امنیت را به خطر می اندازد.

ایمنی نقطه مقابل ترس است. وقتی ترس وجود دارد، افراد سریع تصمیم می گیرند و این روی گفتار، رفتار، قوانین و حتی قضاوت آنها تأثیر می گذارد. اما اگر امنیت و ثبات وجود داشته باشد، آینده قابل پیش بینی و تصمیم گیری ها عقلانی و مبتنی بر عقل خواهد بود.

اگر به کشور خود نگاه کنیم، نه تنها در این دولت، بلکه در اکثر دولت های گذشته نیز با وجود اینکه امنیت در حد مطلوب بود، نتوانست به آرامش برسد. قوت و ضعف آن به سیاست دولت بستگی دارد. نمونه آن رقابت در افزایش فروش، کم فروشی و بسته بندی است که ناشی از عدم ثبات است.

اکنون این بی ثباتی را در خرید و اجاره خانه، در افزایش بسیار زیاد صرافی ها و نرخ های این چنینی خانه ها، در ساخت و ساز خانه هایی که مردم از افزایش قیمت ها خسته شده اند، می بینیم. رقابت برای خرید کالا به دلیل اینکه مردم ثبات قیمت ها را نمی بینند، در توجیه فروشندگان برای افزایش قیمت کالاهای خود و ترس خریداران از اینکه به دلیل سقوط نتوانند به خواسته خود برسند. در مورد ارزش پول ملی و بسیاری سوالات و شرایط دیگر که عدم ثبات باعث نگرانی برخی از مردم در مورد هزینه ها و حتی یارانه ها شده است.

این بی ثباتی قیمت ها به خوبی در تعدیل پروژه ها و کسری بودجه خود را نشان می دهد. همه از فردا می ترسند، پول خود را در کالا و سپرده سرمایه گذاری می کنند. این بسیار ناخوشایند و خطرناک است!

نارضایتی اقشار مختلف بدون نشان دادن نشانه های درست و افراد معتقد به توسعه به جایی نمی رسد، عرصه را بر اصلاح طلبان تنگ می کند.

این چشم اسفندیار (پنگا آخیللس) دولت فعلی در شب اولین سال تاسیس آن است. تعارف را باید کنار گذاشت. چشم فتنه را کور کرد و بی رحم مجازات کرد وگرنه چشم مردم کور می شود. با وجود اینکه امنیت در کشور برقرار است، نبود ثبات همه را نگران کرده است! مساله این است

کسانی که امنیت ایجاد می کنند نمی توانند صلح ایجاد کنند؟

آیا آنها نمی خواهند یا نمی دانند چگونه این کار را انجام دهند؟

آیا منافع عده ای در کار است که نامشان فاش و پیگرد قانونی ندارد؟

آیا در این زمینه بانک ها و بانک مرکزی که رکن مهم تولید نقدینگی هستند مقصر هستند؟

آیا این افراد همکاری نمی کنند و اگر چنین است چه طبقه ای از مردم؟ کلمه مردم اغلب به اشتباه استفاده می شود.

آیا آقای رئیس جمهور گاهی افراد خوب اما کم تجربه را برای کار گماشته اند و مجلس موافقت کرده است که با آنها همراه شود؟

آیا این عدم ثبات مربوط به مسائل بیرونی است؟

آیا رئیس جمهور به درستی نگفته است که نمی خواهیم مشکلات اقتصادی را به مسائل خارجی مرتبط کنیم؟ اما الان دیده می شود که بیشتر از قبل به مسائل بیرونی مربوط می شود!

وقتی دادگاه جنگ علیه آمریکا برگزار می شود واقعاً ناراحت کننده است که هر لحظه تصاویر دلار آمریکا به دلیل افزایش قیمت ها روی صفحه جمهوری اسلامی پخش می شود و مبادله بر اساس دلار تقویمی انجام می شود. .

آیا روابط با کشورهای همسایه که سیاستی بسیار خوب (و در عین حال شکننده) است، می‌تواند مذاکرات را حداقل تا حدی بر اساس ارزهای حزبی حل کند؟ آیا این خیلی سخت است؟

بالاخره آیا روسیه وابستگی خود به دلار را کاهش نداده است؟ حتی در جنگ و تحریم هم ارزش پول روسیه افزایش پیدا نکرد؟ اگر ما با آنها دوست هستیم یا آنها با ما هستند، چرا از روش ها و توصیه های آنها درس نمی گیریم؟ افزایش ارزش پول ملی و حفاظت از آن یکی از اساسی ترین مسائل است. این هم به دولت و هم به مجلس بستگی دارد. برنامه ریزی برای ایجاد ساعات بدون تخصص مشکلی را حل نمی کند از ترس اینکه این اتفاق نیفتد.

تعهد به لغو تحریم ها تا زمانی که یک طرف شکست نخورد، دور از دسترس به نظر می رسد. اگر ایران شکست بخورد واقعا از حقوق از دست رفته خود چشم پوشی کرده است و اگر آمریکا شکست بخورد کمی از ظلم خود کاسته است و آمریکا نمی خواهد این کار را بکند چون مجلس آن کشور دستش را بسته است. . پس به درون خود فکر کنید و سیاست خارجی خود را بر اساس سیاست داخلی خود بسازید وگرنه دیر یا زود تسلیم می شوید و حداقل آن وقت موافقت می کنید و نتیجه اش تحقیر دیگری خواهد بود!

دلیل اینکه عده‌ای فقط می‌خواهند ایران برود، فقط منطق «مگر آنقدر قوی نباشد» نیست!

در باغ سبز اگر توسعه و تقویت پول ملی را با برنامه ریزی درست نشان دهید، قطعا افراد شایسته همکاری خواهند کرد. معطل نکن که میگن خیلی دیر میشه!