ارتباط دیابت نوع ۲ و مشکلات ادراری

عصر ایران گفت: “به دلیل تفاوت در آناتومی ، روش هایی که قند نوع 2 بر دستگاه ادراری تأثیر می گذارد می تواند بین زن و مرد متفاوت باشد ، اما بدون توجه به جنسیت ، مشکلات ادراری با هم ارتباط دارند.” “با شکر می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی روزمره افراد تأثیر بگذارد.

علاوه بر این ، تعدادی از عوارض احتمالی ادرار ممکن است مربوط به قند باشد. از نظر علل و علائم ممکن است شباهت های زیادی وجود داشته باشد. یک روش برای درک بهتر مشکلات دستگاه ادراری مربوط به قند ، دسته بندی آنها در چهار دسته بی اختیاری ادرار ، عفونت های ادراری ، اختلال عملکرد جنسی و بیماری های کلیوی است.

بی اختیاری ادرار

بیش از نیمی از بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 دارای مشکلات مثانه هستند. مطالعات نشان داده است که متداول ترین آنها که معمولاً به یکدیگر مربوط می شوند ، موارد زیر است:

مثانه بیش فعال – هنگامی اتفاق می افتد که اسپاسم یا اسپاسم عضلات مثانه رخ دهد حتی اگر ادرار بسیار کم باشد. این امر منجر به نیاز فوری به ادرار می شود.

پلی اوریا یا هایپراوریسمی – تولید بیشتر ادرار ، معمولاً بیش از 2.5 و 3 لیتر در روز است.

شب ادراری – کابوس های مکرر و بی اختیاری ادرار.

بی اختیاری ادرار – بی اختیاری ادرار نامیده می شود.

دو علت عمده نارسایی مثانه به دلیل دیابت وجود دارد. آسیب کلیه یکی از آنها نه تنها در مثانه بلکه در مثانه است. اسفنکتر مجرای ادرار از دو عضله تشکیل شده است که باز و بسته شدن آنها باعث می شود ادرار از مجرای ادرار خارج شده و جریان یابد. هنگامی که این عضله به درستی کار نمی کند ، ادرار می تواند به صورت غیرارادی جریان یابد.

سطح بالای قند خون همچنین می تواند مسئول مشکلاتی باشد که در نهایت منجر به بی اختیاری ادرار می شود. وقتی مقدار زیادی قند در خون وجود دارد ، بدن مایعات را از بافت های بدن خارج می کند تا به حذف آن کمک کند. قند اضافی از طریق کلیه دفع می شود و از طریق ادرار دفع می شود و باعث بی اختیاری ادرار می شود.

گزینه های درمانی شامل دارو برای عملکرد مثانه ، روش های آموزش مثانه مانند تمرینات کگل و جراحی است. گزینه دیگر تزریق بوتاکس است که معمولاً برای درمان مثانه بیش فعال در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده و افرادی که مشکلات مثانه ناشی از دیابت دارند استفاده می شود.

عفونت های دستگاه ادراری

عفونت های دستگاه ادراری مرتبط با دیابت می توانند مجرای ادرار ، مثانه یا کلیه ها را تحت تأثیر قرار دهند. مطالعات نشان می دهد که این عفونت ها در افراد دیابتی نوع 2 شدیدتر ، شایع تر و بدتر است. همچنین ، عفونت دستگاه ادراری می تواند توسط باکتری هایی ایجاد شود که در برابر درمان مقاوم هستند.

علائم این عفونت ها در ادرار اغلب درد ، درد یا سوزش و ادرار قرمز یا کدر است. زنان ممکن است احساس فشار بر استخوان روح خود و مردان نیز ممکن است احساس سیری در راست روده داشته باشند. اگر کلیه درگیر باشد ، علائم اضافی مانند حالت تهوع ، کمر درد یا پهلو و تب ممکن است ایجاد شود.

نوروپاتی خود ایمنی می تواند در عفونت های ادراری مرتبط با دیابت نقش داشته باشد. فلج مثانه یکی از علائم رایج این نوع نوروپاتی است. وقتی این اتفاق می افتد ، عروق مثانه دیگر وقتی که اندام طبیعی پر است به طور طبیعی به فشار پاسخ نمی دهند. در نتیجه ، ادرار در مثانه می ماند و می تواند باعث عفونت ادراری شود.

سطح بالای قند خون می تواند منجر به افزایش باکتری ها و منجر به عفونت ادراری شود. برای درمان عفونت دستگاه ادراری دوره آنتی بیوتیکی لازم است.

آزار جنسی

دستگاه ادراری و اندام ها و ساختارهایی که از عملکرد و میل جنسی پشتیبانی می کنند به هم پیوسته اند ، بنابراین وقتی قند روی اولی تأثیر می گذارد ، اغلب بر روی دومی نیز تأثیر می گذارد.

براساس موسسه ملی دیابت و بیماری های دستگاه گوارش ، این مشکلات با آسیب به اعصاب و عروق خونی همراه است که از اندام های تولید مثل و یا ساختارهای اطراف آن حمایت می کنند.

درمان عملکرد جنسی به دلیل دیابت نوع 2 تا حد زیادی به ماهیت مشکل بستگی دارد. به عنوان مثال ، زنی که در حین رابطه جنسی درد می کند ممکن است با استفاده از روان کننده تسکین یابد ، یا مردی که عملکرد جسورانه ای دارد ممکن است به دارو نیاز داشته باشد.

بیماری کلیه (دیابت شیرین)

در کنار فشار خون بالا ، قند یکی از دلایل اصلی بیماری مزمن کلیه است. بیماری کلیوی دیابتی که به نفروپاتی دیابت نیز معروف است ، به دلیل آسیب تدریجی ساختارهای عملکردی کلیه ها به نام نفرون ، در مدت زمان طولانی رخ می دهد. در هر کلیه بیش از یک میلیون نفرون وجود دارد که هر کدام شامل گروهی از رگهای خونی به نام گلومرول است که از طریق آن خون جریان می یابد و محصولات باقیمانده و مایع پاک می شود. هنگامی که نفرون ها قادر به عملکرد صحیح نیستند ، مواد زائد و مایعات در خون جمع می شوند ، از بدن خارج می شوند.

بیماری مزمن کلیه علائم کمی را ایجاد می کند یا علائمی ندارد تا زمانی که در حدی که نارسایی کلیه حتمی باشد پیشرفت کند. نارسایی کلیه یک نتیجه مهلک بالقوه است. براساس بنیاد ملی کلیه ، دیابت نوع 2 و فشار خون بالا مهمترین دلایل نارسایی کلیه در این کشور هستند.

به همین دلیل ، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 باید به طور منظم از نظر علائم نارسایی کلیه آزمایش شوند. آزمایشات استفاده شده شامل نسبت آلبومین و کراتینین (ACR) و میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) است. ACR میزان آلبومین (نوعی پروتئین) در ادرار را کنترل می کند. مقادیر بالای آن نشانه سریع آسیب کلیه است. GFR عملکرد کلیه را طبق آزمایش خون اندازه گیری می کند. این آزمایش مشخص می کند که یکی از پنج مرحله بیماری کلیه چیست.

درمان دیابت شیرین با مدیریت بیماری زمینه ای آغاز می شود. این شامل کنترل قند خون و فشار خون ، کاهش مصرف پروتئین و داروهایی است که توسط پزشک تجویز شده است. در واقع ، انجام این مراحل ، و همچنین تغییرات عمده در سبک زندگی مانند کاهش وزن ، افزایش فعالیت بدنی و ترک سیگار ، می تواند به جلوگیری و یا درمان مشکلات ادراری که ممکن است به دلیل دیابت باشد ، کمک کند.