آقای برخواه! کسی دشمن شما نیست

امروز هم مثل دو روز قبل باید رفت و رفت، دوستان زیادی بودند از پیر و جوان، پیشکسوت و ورزشکار، قهرمانان جهان و المپیک مثل محمد نصیری، بهداد سلیمی، حسین توکلی و البته محمد حسین برکسا، سرمربی اصلی تیم ملی احترام و تحسین او همیشه مورد احترام جامعه وزنه برداری است. اما اتفاقی غیر منتظره افتاد. و نباید بگوید: «همه چیز کابوس است». دوستی و دوستی به کنار و انتقاد و ارزیابی در جای خود. یواش یواش شاکی! اگر این کار را نکرد، پیامی ارسال می کند.

راستی من نمی دانم مسیر شخصی من و محمد حسین برکسا از کجا آمده است؟ و میدونم که نمیخواستی ببینیش! سلام شما هم واجب بود، این به کنار، اما من هیچ وقت نفهمیدم چه گفتید و گفتید «به دشمنان خوش آمدید!» اشکالی ندارد، ما دشمن او نیستیم، نه اینگونه، ما دشمن او نیستیم! ما وحشی هستیم و شما چه فکر می کنید اما شما با علم به اینکه دشمن هیچ وقت عزیز نیست یک سری از نوشته های من (جدا از انتقادات فنی دنیای ورزش) را به ما نشان دادید که ما را دشمن عزیز خود قرار دادیم. که میتونم با احترام بگم “ببخشید” اگه دیگه چیزی تو کیفت نیست که بری تیم ملی و اگه مثل قبل نشد بنویس که چیزی نیست خب طبیعت سر جایش هست و یه سری چیزای دیگه چیزهایی که در جای خود هستند کسانی هستند که اصلی هستند و ما دشمن هستیم. ما برای شما عزیزیم جناب بره و شک نکنید که تا امروز با شما دوست خواهیم بود. روز قیامت به احترام نان و نمکی که با هم خوردیم.

251 251