بازی بایدن روی مدار عصبی پوتین 

کشورهای اروپایی و آمریکایی؛ به ویژه، «جوبایدن» مانند افرادی صحبت کرده است که می خواهند به دوران صلح بازگردند، اما مانند افرادی عمل می کنند که می خواهند جنگ را تا تعیین ماموریت نهایی روسیه و انتقال آن از یک ابرقدرت به یک ابرقدرت ادامه دهند. گرد
اکنون بیش از هر زمان دیگری، جو بایدن رویارویی را کنار گذاشته و مصمم به شکست روسیه در انتخاب استراتژی برای گسترش مرزهای امنیتی خود در غرب این کشور است. همچنین با وارد کردن همسایگان روسیه به ناتو، نگرانی‌های امنیتی روسیه را که برای قرن‌ها همواره بزرگترین نگرانی امنیتی آنها بوده است، نادیده می‌گیرد. حتی قبل از آن، زمانی که برنارد باروخ، رئیس کمیسیون امنیت ایالات متحده، در سال 1945 از اصطلاح “جنگ سرد” استفاده کرد، تایمز در دفاع از دفاع روسیه از مرزهای غربی خود نوشت: “روسیه آنچه او می خواهد. او می خواهد امنیت را تضمین کند. انگلستان همیشه به طور سنتی مخالف مداخله دولت های بزرگ در امور داخلی هلند یا در منطقه کانال سوئز بوده است.ایالات متحده آمریکا همین سیاست را در آمریکای مرکزی اعمال کرده است.دو دولت بزرگ غربی به رسمیت شناخته اند. این مناطق برای امنیت کشورهای خود مهم هستند، بنابراین اگر از روسیه بخواهیم از حق خود برای تأمین امنیت دقیقاً مانند خودش صرف نظر کند، اشتباه است. و حتی ریاکاری».
جالبتر اینکه «کورد هال» وزیر امور خارجه سابق آمریکا در خاطرات خود به توافق لندن و مسکو در سال 1944 یعنی قبل از پایان جنگ جهانی دوم درباره توافق بر سر به رسمیت شناختن. از حوزه های نفوذ شرق و غرب و نگرش انتقادی فرانکلین.روزولت از رئیس جمهور وقت آمریکا انتقاد می کند و می نویسد: آیا روزولت در جلسه اضطراری کنگره آمریکا در سال 1943 نگفته است; از این به بعد بحث حوزه نفوذ، تشکیل وحدت، طبقه بندی، موازنه قوا و هر ترتیب دیگری وجود نخواهد داشت، مثل قبل، چگونه برای حفظ استقلال خود تلاش کردند؟ »
اگرچه توافقات کشورهای بزرگ در آن زمان به سرعت به جنگ سرد منتهی شد، اما یک اصل اخلاقی-سیاسی بین دو طرف «پرده آهنین» پیدا شد; به حوزه نفوذ یکدیگر احترام بگذارید. این اصل حتی در کنوانسیون هلسینکی (1975) نیز به رسمیت شناخته شد. پایان جنگ سرد و آشتی روسای جمهور ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق با این تعهد اخلاقی جیمز بیکر، وزیر امور خارجه دولت جورج واکر بوش، به میخائیل گورباچف، رئیس جمهور وقت اتحاد جماهیر شوروی یکیتی و شوارد نادزه وزیر امور خارجه این کشور گفتند غرب و ناتو به امنیت مرزهای غربی روسیه احترام گذاشته و از گسترش ناتو به سمت شرق اروپا خودداری می کنند. اما این آزمون نشان داد که نه غرب به تعهدات اخلاقی خود پایبند است و نه روسیه تحت رهبری «ولادیمیر پوتین» از سیاست تزاری خود عقب نشینی می کند. به قول شاعر فرانسوی پل والری، «تنها توافقاتی که بین مقاصد واقعی انجام می شود ارزشمند است».
از زمان های بسیار قدیم، روس ها سیاست خود را بر تحمیل دیدگاه های خود بر دولت های ضعیف قرار داده اند. با این حال، آنها یاد گرفته اند در مقابل مقاومت جدی عقب نشینی کنند و منتظر فرصت مناسب برای ضربه زدن دوباره هستند. این همان نکته ای است که بایدن از روسیه می خواهد بپذیرد که اکنون برخلاف جنگ سال 2014 علیه اوکراین که به اشغال شبه جزیره کریمه انجامید، وضعیت متفاوت است و اوکراین ضعف قبلی را ندارد. همچنین روسیه باید به حدی تضعیف شود که امکان حمله در آینده وجود نداشته باشد. به گفته «نیکولو ماکیاولی» در کتاب شهریار; مقایسه یک فرد مسلح با یک فرد غیرمسلح غیرممکن است.
جو بایدن که معمولاً نرم زبان است اما همیشه شمشیر را بالای سر خود برای ترساندن مخالفان خود نگه داشته است، با دستان پر در نشست ناتو در لیتوانی شرکت خواهد کرد تا متحدان غربی خود را وادار به انجام تعهدات مالی خود و اجرای توسعه ناتو کند. از سوی دیگر، بگذارید پوتین این واقعیت را نشان دهد که گذشته گذشته است. اوکراین نه کشور ضعیف و شکست خورده ای است و نه کشورهایی مانند فنلاند از سیاست فنلاند بودن پیروی می کنند.
رفتار تحریک آمیز بایدن با ارسال هزاران بمب خوشه ای که مخالفت برخی از اعضای ناتو را برانگیخته است. در واقع جو بایدن با آخرین تصمیم خود «کنوانسیون منع استفاده از سلاح های دسته جمعی» را که 123 کشور جهان امضا کرده اند، نقض می کند. طنز ماجرا این است که برخلاف اقدامات عملی بایدن در عضویت کشورهای همسایه روسیه در ناتو، او همچنان با بحث عضویت اوکراین تا جنگ کنونی مخالفت می کند، در حالی که ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور لهستان، مهمان ویژه نشست ناتو در لیتوانی است. . او همچنین از دریافت نارنجک ها و بازگشت فرماندهان دست راستی «هنگ آزوف» به اوکراین که برخلاف وعده رجب طیب اردوغان به پوتین از زندان ترکیه آزاد شدند، خوشحال است. دو نمایش قدرت دیگر در نشست لیتوانی برای آسیب رساندن به سیستم عصبی پوتین طراحی شد. این اولین حضور فنلاند به عنوان عضو جدید ناتو در این اجلاس پس از عضویت در ناتو است. دومین؛ توافق اقتصادی اخیر پکن و واشنگتن که به منزله ریختن آب سرد بر خاک درگیری شدید بین چین و آمریکا تلقی می شود، پوتین را با مشکلات بیشتری مواجه می کند.
آیا نشان دادن رفتار متضاد و ریاکارانه غرب و به ویژه واشنگتن در قبال روسیه به نقطه بی بازگشتی و پاکسازی این رفتار رسیده است؟ روسیه تحت رهبری پوتین چه قدرتی برای برهم زدن ساختار این نمایش دارد؟ “ولادیمیر ایلیچ لنین” ضرب المثلی دارد که می گوید: “کسی که فقط پیشرفت را یاد می گیرد و نمی داند چگونه در شرایط سخت عقب نشینی کند، در جنگ پیروز نخواهد شد.”