نحوه میلگرد گذاری فونداسیون
میلگرد گذاری فونداسیون + نحوه محاسبه میلگرد فونداسیون در نرم افزار
پی یا فونداسیون پایه ای است که ساختمان بر روی آن قرار می گیرد و بارهای وارد به ساختمان که از طریق ستون ها به فونداسیون و پی می رسد را به شکل ایمن به خاک مناسب زیری انتقال می دهد.فونداسیون یا پی پس از خاک برداری و پی کنی اولین اقدام برای ساخت یک پروژه محسوب می شود.
مراحل اجرای فونداسیون:
مراحل اجرای فونداسیون در 6 گام به شرح زیر می باشد. اگر این مراحل به درستی انجام شود قیمت آهن اصفهان نیز دقیق محاسبه می گردد.
گام اول اجرای بتن مگر:
است ضعیف با عیار 100 الی 150 کیلو گرم سیمان در متر مکعب و با ضخامت 10 الی 15 سانتی متر که قبل از اجرای فونداسیون برای ایجادی سطحی صاف و هموار و همچنین ممانعت از برخورد بتن اصلی با خاک زمین اجرا می گردد و آرماتور بندی و میلگرد گذاری پی روی آن انجام می شود.
گام دوم آرماتور بندی و میلگرد گذاری پی:
همان طور که اطلاع دارید بتن در برابر نیروهای فشاری مقاوم است ولی در مقابل نیروهای کششی مقاومت چندانی ندارد در صورتی که ویژگی های فولاد دقیقا عکس بتن است به همین منظور برای رفع این مشکل از میلگرد ساده و آجدار در بتن استفاده می شود به علت بار سنگینی که به پی وارد می شود، آرماتور بندی و میلگرد گذاری در بتن باید با دقت و دقیق انجام شود.
مهندسین محاسب با توجه به باری که پی متحمل می شود و قیمت میلگرد به روز، کلیه اطلاعات سازه ای، طول و سایز میلگردها ی طولی وتقویتی، فاصله بین خاموت و آرماتورها را محاسبه و طراحی می کنند.
میلگرد های شناژ دو نوع میلگردهای سراسری و تقویتی هستند.در بتن میلگردهای طولی در دو ردیف پایینی و بالایی قرار می گیرند و به کمک خاموت ها به هم متصل می شوند.طول اکثر میلگرد ها 12 متر است که برای برش روی خرک یا روی زمین قرار گرفته و سپس برش می زنند اگر طول میلگرد در نقشه بیش از 12 متر باشد یک طول مهاری (اورلب) در نظر گرفته و سپس در امتداد میلگرد قرار می گیرد.طول بعد از خم میلگرد و طول هم پوشانی میلگردها(طول مهاری) در نقشه های سازه ای از قبل مشخص شده اند و باید طبق نقشه اجرا شوند.
آرماتورهای مش بندی نیز پس از برش به طول های مورد نیاز به صورت شبکه روی همدیگر قرار گرفته و با سیم آرماتور بندی محکم کرده و زیر ستون ها قرار می گیرند.باید توجه کرد ریشه ستون یا میلگرد های انتظار و دیوارهای برشی را در ساختمان های بتنی قبل از بتن ریزی و هنگام آرماتور بندی پی اجرا نمود.
گام سوم قالب بندی فونداسیون:
قالب بندی با آجر: بیش تر برای ساختمان های کوچک به کار برده می شود به این صورت که با عرض و ضخامت مورد نظر با ملات گل یا اندود ماسه سیمان چیده می شود.برای جلوگیری از تماس مستقیم بتن با آجر بخش های داخلی آن را با یک لایه پلاستیک به عنوان کاور می پوشانند تا هنگام سفت شدن بتن و جدا کردن آجرها این کار به راحتی انجام شود و از مکیده شدن آب موجود در بتن توسط آجرها جلوگیری شود.باید توجه نمود در صورتی که آجرها تحمل وزن بتن را ندارد پشت آن ها از خاک یا خرده های آجر پر کنیم که موقع بتن ریزی جابجا نشوند.استفاده از میلگرد در ساختمان سازی باعث فروش و می شود.
قالب تخته ای: معمولا برای کلاف های قائم و فوقانی به کار برده می شود.قبل از استفاده برای راحت جدا شدن پس از سفت شدن بتن و جلوگیری از جذب آب بتن، به تخته ها روغن زده می شود.باید هنگام روغن کاری مراقب بود روغن به روی میلگردها نریزد زیرا مانع از اتصال بتن و میلگرد می شود.
قالب فلزی: معمولا برای کلاف تحتانی به کار برده می شود اما در ساختمان های کوچک مقرون به صرفه نیست.این قالب ها نیز قبل از استفاده برای راحت جدا شدن قالب پس از سفت شدن بتن ها، روغن زده می شود.
گام چهارم بتن ریزی فونداسیون:
بتن ترکیبی از ماسه، سیمان، آب و دیگر افزودنی های شیمیایی با درصد ترکیب متفاوت می باشد و چون بتن فونداسیون حجم زیادی دارد و امکان درست کردن آن با کیفیت بالا و سرعت زیاد به صورت دستی وجود ندارد معمولا از بتن های آماده کارخانه ها استفاده می شود که توسط میکسرها حمل می شوند.
پس از پمپاژ کردن نوبت متراکم و ویبره کردن بتن برای یکنواخت شدن و خارج کردن هوایی که زمان پمپاژ کردن وارد بتن شده است، می باشد.
گام پنجم باز کردن قالب ها:
پس از سفت و خشک شدن بتن مرحله باز کردن قالب ها می باشد که در هر ساختمان این مدت زمان متفاوت است ولی معمولا پس از 24 ساعت بتن سفت می شود.
قالب ها را زمانی جدا می کنند که بتن به مقاومت مورد نظر رسیده باشد.این کار باید دقیق انجام شود و مراقب بود ضربه ای به فونداسیون و میلگردهای داخل آن وارد نگردد.
گام ششم عمل آوری و حفظ رطوبت بتن:
پس از بتن ریزی و باز کردن قالب ها به دلیل این که دمای فعل و انفعالات داخلی بتن بالاست، آب آن به سرعت تبخیر می شود و برای جلوگیری از ترک خوردن آن باید رطوبت بتن حفظ گردد.به این منظور می توان با پوشاندن گونی کنفی خیس، استفاده از پلاستیک یا پشم شیشه به دور بتن و یا آب پاشی به صورت مستقیم، مرحله عمل آوری بتن را انجام داد.باید توجه نمود که اگر هوا گرم باشد این کار 2 الی 3 بار در روز انجام شود.
چند نکته در خصوص اجرای فونداسیون بتنی:
- طول و اندازه اورلب حدودا 40 الی 55 برابر قطر میلگرد و به روش های پوششی، جوشی، مکانیکی (کوپلر) و اتکایی انجام می شود.
- طول بعد از خم میلگردها حدودا 12 برابر قطر میلگرد و شعاع خم 5 برابر میلگرد می باشد.
- قبل از اجرای میلگرد و آرماتور بندی باید سطح میلگرد را از هر ماده اضافی پاک کرد تا مانع اتصال میلگرد با بتن نشود.
- میلگرد گذاری و آرماتور بندی باید بسیار دقیق انجام شود، فاصله مناسب بین آن ها رعایت شود به صورتی که حتی بزرگترین ذرات بتن از بین آن ها رد شوند.
پس انجام مراحل فوق، اقدامات بعدی برای تکمیل پروژه با توجه به قیمت تیرآهن اصفهان انجام می گردد. خرید پروفیل و فروش انواع میلگرد از جمله در ساختمان سازی کاربرد دارد.
آرماتور بندی فونداسیون منفرد نواری گسترده با تصویر اجرایی
در این مقاله قصد داریم به مبحث آرماتور بندی فونداسیون بپردازیم ابتدا بهتر است تعریفی از پی یا شالوده داشته باشیم.
کوتاهترین و سادهترین تعریف پی: قسمتی از است که در تماس با خاک بوده و بارهای مرده و زنده سازه را به زمین منتقل مینماید.
انواع پی (فونداسیون):
پیها به طور کلی از دو حیث طبقهبندی میشوند.
یکی از نظر شکل اجرا و دیگری از نظر مصالح تشکیل دهنده آن، که از نظر شکل اجرا با توجه به نوع سازه و مقدار بارهای وارده از طریق مهندسین محاسب تعیین گردیده و از نظر مصالح تشکیل دهنده با توجه به مصالح موجود.
در زمانهای قدیم از سنگ و و… استفاده میشد امروزه اکثراً از بتن آرمه در احداث فونداسیون استفاده میشود.
این نوع پی همانطور که از نامش پیداست به شکل نواری هرجایی که عضو باربر قرار دارد اجرا گردیده و طول آن نسبت به عرض آن بیشتر است و معمولاً در ساختمانهای آجری یا اسکلت فلزی و بتن آرمه که دارای ستونهایی در یک ردیف یا دیوار و ستون توأم باشند اجرا میشود.
قبل از اجرای هر نوع پی باید محل اجرای پی با بتن نظافت یا همان بتن مگر که عیار سیمان آن معمولاً 150 کیلوگرم در هر متر مکعب بتن میباشد با ارتفاع حدود 10 سانتیمتر پوشانده شود.
هدف از اجرای ، ایجاد سطحی صاف و هموار جهت بستر آرماتور بندی فونداسیون و همچنین جلوگیری از تماس بتن اصلی پی با خاک میباشد.
برای این نوع پی همانطور که از نامش پیداست برای هر ستون با توجه میزان تحمل بار آن یک فونداسیون جداگانه در نظر گرفته میشود.
این نوع پی زمانی مناسب است که احتمال نشست غیر یکنواخت زمین وجود نداشته باشد و این امر مستلزم آن است که خاک زمینی که ساختمان بر روی آن بنا میگردد یکنواخت بوده و مقاومت آن در همه جا تقریباً یکسان باشد.
در این نوع شالوده یک شبکه (مش) از میلگرد در کف پی قرار داده شده و در کنارهها با رعایت پوشش بتن، انتهای میلگردها با زاویه 90 درجه یا 180 درجه خم داده میشود.
همانطور که اشاره شد ابعاد فونداسیون از نظر طول، عرض و ارتفاع براساس میزان بار وارده و براساس محاسبات تعیین خواهد شد.
در فونداسیونهای منفرد موقعیت قرارگیری هر ستون در میزان باربری آن تأثیر داشته و به عنوان مثال در ستونهای گوشه چون از دو دهنه بار تحمل میکنند، کوچکترین ابعاد و برای ستونهایی که در کنار یعنی بین گوشهها قرار میگیرند ابعادی به مراتب بزرگتر از ستونهای گوشه در نظر میگیرند.
زیرا بار سه دهنه را تحمل میکنند و برای ستونهایی که در وسط قرار میگیرند چون بار چهار دهنه را تحمل میکنند بزرگترین ابعاد لحاظ خواهد گردید.
برای مقابله با نیروهای جانبی مانند زلزله، باد و یکنواختی نشست در ساختمانها از شناژهای رابط بین فونداسیونهای منفرد استفاده میشود.
در واقع وظیفه شناژ در فونداسیون، کلاف کردن و مهار نمودن شالودههای تکی (منفرد) میباشد.
ابعاد شناژ نیز توسط مهندس محاسب طراحی میگردد به طوری که حداقل توانایی تحمل باری معادل 10 درصد بار ستونهای طرفین خود را به صورت کششی و فشاری داشته باشد.
به هر حال سطح مقطع شناژ نبایستی از 30 × 30 سانتیمتر کمتر در نظر گرفته شود.
تعداد آرماتورهای طولی شناژها حداقل 4 میلگرد به قطر 12 میلیمتر میباشد (دو عدد در بالا و دو عدد در پایین) که توسط خاموتهایی به قطر 6، 8 یا 10 میلیمتر (طبق محاسبات) به فاصلهی حداکثر 25 سانتیمتر نگهداری میشوند.
توجه شود که میلگردهای طولی شناژها میبایست در پیهای منفرد میانی به صورت ممتد باشد و در پیهای کناری آرماتورهای شناژ میبایست حداقل 20 برابر قطر خود از محور ستون عبور کنند تا مهار آنها تأمین شود.
شناژهای رابط را به دو صورت هم سطح با قسمت تحتانی فونداسیون و یا هم سطح با قسمت فوقانی فونداسیون، به فونداسیونهای منفرد ارتباط میدهند.
در پیهای منفرد چنانچه عملکرد پی یکطرفه یا دو طرفه و به شکل مربع باشد، توزیع میلگردها در سراسر عرض پی باید به صورت یکنواخت انجام شود.
در غیر این صورت توزیع میلگردها به صورت زیر خواهد بود:
الف:
میلگردهای طولی پی به طور یکنواخت در سراسر عرض پی توزیع میشوند.
ب:
قسمتی از میلگردهای عرضی پی در نوار میانی که عرض آن برابر با بعد کوچکتر سطح پی است و به طور متقارن نسبت به ستون پایه قرار دارد، به طور یکنواخت توزیع میشوند.
بقیه میلگردهای عرضی در سمت میانی به طور یکنواخت قرار داده میشوند.
نکاتی درخصوص آرماتور بندی کلافهای رابط بین فونداسیونها:
- کلافهای رابط بین پیها باید برای نیروی کششی معادل ده درصد بزرگترین نیروی محوری نهایی وارد به ستونهای طرفین خود طراحی شوند.
- ابعاد مقطع کلاف رابط باید متناسب با ابعاد پی و حداقل 30 سانتیمتر در نظر گرفته شده به گونهای که سطح فوقانی آن با فوندانسیون همتراز باشد.
- تعداد میلگردهای طولی کلافها باید حداقل چهار عدد آرماتور با قطر 14 میلیمتر باشد.
این میلگردها باید توسط میلگردهای عرضی به قطر حداقل 8 میلیمتر و با فواصل حداکثر 250 میلیمتر از یکدیگر تعبیه شوند.
- میلگردهای طولی کلافها باید در پیهای میانی ممتد باشند و در پیهای کناری از محاذات بر ستون مهار شوند.
باید توجه داشت که شناژهای ارتباطی برخی مواقع به دلیل محدودیتهایی از جمله در یک راستا نبودن ستونها به صورت موازی اجرا نگردیده و ممکن است به صورت غیر موازی (مورب) نیز اجرا گردند که در پلان زیر نمونهای از اجرای یک پلان فونداسیون منفرد شناژدار با شناژهای مورب را میبینید.
پلان فونداسیون منفرد با شناژهای مورب
اجرای آرماتور بندی فونداسیون منفرد شناژدار در زمینهای شیبدار:
اجرای پی در زمینهای شیبدار و یا با شیب اجرا نمودن پی مجاز نبوده و چنانچه بنا به ضرورت بخواهیم پی را در چنین حالتهایی اجرا نماییم، باید موارد زیر را مدنظر قرار دهیم:
چنانچه شیب زمین کم باشد، میتوان با انجام عملیات خاکبرداری سطح زیر پی را مسطح نماییم.
چنانچه عملیات خاکبرداری امکانپذیر نباشد میتوان با لاشهچینی (سنگ لاشه و ملات ماسه و ) آن قسمت از سطح زیر فونداسیون را که با دیگر قسمتها اختلاف سطح دارد هم سطح نمود.
اگر میزان شیب زمین زیاد باشد، میتوانیم فونداسیون را به صورت پلهای اجرا نماییم و با استفاده از شناژهای رابط (عمودی و افقی) پیهای منفرد را به یکدیگر متصل نماییم.
- پی صفحهای (رادیه ژنرال):
در این نوع پی که تمام سطح زیربنای سازه به عنوان فونداسیون در نظر گرفته میشود زمانی اجرا میگردد که وزن سازه خیلی زیاد (برجها) و یا مقاومت زمین محل اجرای سازه توان باربری لازم را نداشته باشد.
که در این حالت جهت انتقال بار سازه به خاک، تمام سطح بنا به عنوان فونداسیون مورد استفاده قرار میگیرد.
این پی در حقیقت یک صفحهی یکپارچه از بتن آرمه بوده و همهی ستونها و دیوارها روی آن قرار میگیرند.
برای این پی نامهایی از قبیل پی گسترده، پی عمومی و پی یکپارچه نیز آورده شده است.