خلاصه کتاب چگونه با آرامش و بدون نگرانی زندگی کنیم ( نویسنده جول اوستین )
خلاصه کتاب چگونه با آرامش و بدون نگرانی زندگی کنیم ( نویسنده جول اوستین )
کتاب «چگونه با آرامش و بدون نگرانی زندگی کنیم» اثر جول اوستین، راهنمایی ارزشمند برای دستیابی به صلح درونی پایدار است. این اثر با رویکردی تلفیقی از ایمان و بینش های روان شناختی، خوانندگان را دعوت می کند تا با وجود چالش های گوناگون زندگی، انتخابی آگاهانه برای آرامش داشته باشند و به ابزارهای عملی برای محافظت از سلامت روان و ذهن خود مجهز شوند.
این مقاله به منظور ارائه یک دیدگاه جامع و تخصصی از آموزه های کلیدی جول اوستین در این کتاب نگاشته شده است. در ادامه، به بررسی عمیق مکانیزم های نگرانی، راهکارهای عملی برای غلبه بر آن ها، و نقش محوری توکل و ایمان در ایجاد آرامشی فراتر از شرایط بیرونی خواهیم پرداخت. هدف، استخراج جوهره اصلی کتاب و ارائه آن در قالبی است که هم برای عموم قابل درک باشد و هم اعتبار علمی و ساختار تحلیلی خود را حفظ کند.
آرامش درونی، نه یک رویداد، بلکه یک انتخاب آگاهانه
جول اوستین در هسته اصلی آموزه های خود، آرامش را نه یک اتفاق شانسی یا نتیجه شرایط ایده آل، بلکه یک انتخاب روزمره و آگاهانه معرفی می کند. بسیاری از افراد تصور می کنند که آرامش تنها زمانی به دست می آید که تمام مشکلات و دغدغه های زندگی برطرف شوند. این دیدگاه، چرخه ای بی پایان از انتظار و ناامیدی را رقم می زند؛ چرا که زندگی به طور ذاتی با چالش ها، تغییرات غیرمنتظره و فشارهای مداوم همراه است. از منظر اوستین، انتظار برای آرام شدن شرایط بیرونی، تلاشی عبث و محکوم به شکست است.
قدرت حقیقی انسان در توانایی او برای انتخاب نحوه واکنش به رویدادها نهفته است. ممکن است با خبرهای ناخوشایند، اختلافات خانوادگی، مشکلات مالی یا بیماری مواجه شویم، اما آنچه اهمیت دارد، تسلیم نشدن در برابر نگرانی و حفظ تعادل درونی است. این انتخاب فعال، به ما اجازه می دهد تا در میان طوفان های زندگی، لنگرگاه آرامش خود را بیابیم و از رنج مضاعف ناشی از مقاومت بیهوده در برابر واقعیت ها دوری کنیم.
مواجهه با طوفان های زندگی با اتکا به ایمان
یک تفاوت کلیدی که اوستین بر آن تأکید دارد، میان عدم وجود مشکلات و یافتن آرامش در میانه مشکلات است. او معتقد است خداوند هرگز وعده نداده که ما را از مواجهه با طوفان ها یا دشواری ها دور نگه می دارد. در عوض، وعده او این است که در دل همین طوفان ها، آرامشی عمیق و فراتر از درک و فهم ما به ما عطا می کند. این آرامش، لزوماً به معنای حل فوری تمام مسائل نیست، بلکه به معنای حفظ ثبات و صلح درونی، حتی زمانی که واقعیت های بیرونی متلاطم و ناپایدار به نظر می رسند.
به عنوان مثال، اوستین به مواردی اشاره می کند که افراد با گزارش های پزشکی نامطلوب روبرو شده اند، اما به جای غرق شدن در اضطراب، با اتکا به ایمان خود، آرامش را حفظ کرده اند. یا در مواجهه با ناکامی های شغلی یا بدرفتاری دیگران، به جای ناراحتی و کینه، به این باور رسیده اند که قدرتی بالاتر از آن ها محافظت می کند و برنامه ای بهتر برایشان در نظر گرفته است. این رویکرد، به فرد توانایی می دهد تا از طریق اتصال به منبعی پایدارتر از شرایط متغیر جهان، آرامش خود را بازیابی و حفظ کند. این نوع آرامش، نه نادیده گرفتن مشکل، بلکه تغییر زاویه دید به آن و یافتن نقطه ای از سکون در مرکز تلاطم است.
ذهن، قلعه ای نیازمند محافظت: ریشه های نگرانی و اضطراب
ذهن انسان، پیچیده ترین و قدرتمندترین ابزار اوست، اما در عین حال می تواند به آسیب پذیرترین نقطه نیز تبدیل شود، به خصوص زمانی که در برابر هجوم نگرانی ها بی دفاع می ماند. اوستین ذهن را به یک قلعه تشبیه می کند که برای محافظت از آن، نیاز به نگهبانانی هوشیار داریم. نگرانی، از دیدگاه او، نه تنها یک مزاحم موقت نیست، بلکه دزدی بی رحم است که به طور سیستماتیک، ارزشمندترین دارایی های ما را به سرقت می برد: خواب آرام، لذت بردن از لحظات حال، خلاقیت، و توانایی تصمیم گیری منطقی.
ریشه های اضطراب اغلب در تمایل انسان به کنترل کامل همه چیز، پیش بینی آینده و اندیشیدن افراطی به احتمالات منفی نهفته است. این تلاش بی وقفه برای سر درآوردن از هر جزئیات و کنترل نتایج، باری سنگین و غیرقابل تحمل بر دوش ذهن می گذارد. ذهن که نیازمند استراحت و رهایی است، تحت فشار مداوم ناشی از نگرانی، به تدریج تحلیل رفته و علائم خود را در قالب مشکلات جسمانی نشان می دهد.
نگرانی، دزد خاموش آرامش
وقتی ذهن بی وقفه درگیر افکار نگران کننده می شود، پیامدهای آن فراتر از یک احساس ناخوشایند صرف است. جول اوستین به وضوح تشریح می کند که چگونه این «دزد خاموش» می تواند به جنبه های مختلف زندگی ما نفوذ کرده و آن ها را تخریب کند:
- سرقت خواب: یکی از اولین قربانیان نگرانی، چرخه خواب سالم است. ذهن مشغول نمی تواند به آرامش برسد و فرد دچار بی خوابی یا خواب های آشفته می شود. کمبود خواب به نوبه خود، توانایی مقابله با استرس را کاهش داده و چرخه ای معیوب ایجاد می کند.
- ربودن لذت و خوشی: نگرانی، توانایی ما را برای تجربه لذت از لحظات حال از بین می برد. ذهن درگیر مشکلات گذشته یا آینده، نمی تواند زیبایی ها و فرصت های امروز را درک کند و فرد از زندگی خود لذت نمی برد.
- محدود کردن خلاقیت: ذهن مضطرب، نمی تواند به شیوه ای خلاقانه عمل کند. انرژی ذهنی که باید صرف ایده پردازی و حل مسئله شود، به چرخه بی پایان افکار منفی و پیش بینی های بدبینانه اختصاص می یابد.
- تضعیف قدرت تصمیم گیری: وقتی نگران هستیم، توانایی ما برای سنجش منطقی موقعیت ها و اتخاذ تصمیمات صحیح کاهش می یابد. ترس و اضطراب می توانند قضاوت ما را مختل کرده و منجر به انتخاب های نادرست شوند.
- پیامدهای جسمانی: نگرانی مزمن می تواند منجر به مشکلات جسمانی متعددی شود، از جمله اختلالات گوارشی مانند زخم معده، مشکلات قلبی-عروقی، ضعف سیستم ایمنی، سردردهای مزمن، و تنش های عضلانی. ذهن و جسم به یکدیگر پیوسته اند و سلامت یکی، بر دیگری تأثیر مستقیم دارد.
اوستین به این باور است که ما برای تحمل این بار سنگین خلق نشده ایم. این فشار مداوم بر ذهن، نه تنها ناامیدکننده است، بلکه سلامتی و کیفیت زندگی ما را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. به همین دلیل، او تأکید می کند که باید محافظت از قلعه ذهن را به خداوند بسپاریم و به ذهن اجازه استراحت دهیم. این واگذاری، به معنای بی تفاوتی نسبت به مشکلات نیست، بلکه به معنای اعتماد به قدرتی بالاتر است که می تواند بارها را سبک کند و راه حل هایی فراتر از تصور ما ارائه دهد.
راهکارهای عملی برای غلبه بر نگرانی و پرورش ذهن آرام
جول اوستین در کتاب خود تنها به شناسایی مشکل بسنده نمی کند، بلکه راهکارهای عملی و قدرتمندی را برای مقابله با نگرانی و پرورش آرامش درونی ارائه می دهد. این راهکارها بر تغییر الگوهای فکری و تقویت ارتباط معنوی متمرکز هستند.
تبدیل نگرانی به ستایش و شکرگزاری
یکی از قدرتمندترین تکنیک های ارائه شده توسط اوستین، تغییر تمرکز ذهنی از مشکل به شکرگزاری از قدرت خداوند است. زمانی که وسوسه نگرانی به سراغمان می آید، به جای غرق شدن در افکار منفی، باید آگاهانه تمرکز خود را به سمت سپاسگزاری هدایت کنیم. این تغییر تمرکز، به معنای نادیده گرفتن مشکل نیست، بلکه به معنای اعتماد به این است که قدرتی بزرگ تر، کنترل اوضاع را در دست دارد.
وقتی ما شروع به شکرگزاری می کنیم، دیدگاه ما نسبت به موقعیت تغییر می کند. به جای اینکه خود را در برابر چالش ها ناتوان ببینیم، به یاد می آوریم که خداوند همواره مراقب ماست و راه حل هایی فراتر از منطق ما دارد. این عمل شکرگزاری، انرژی مثبت را وارد ذهن می کند و فضای کمتری برای نگرانی باقی می گذارد. به عنوان مثال، اگر نگران سلامتی خود هستیم، می توانیم به جای ترس از بیماری، از قدرت شفابخش الهی و نعمت سلامت هایی که در گذشته داشته ایم، شکرگزاری کنیم. این تمرین، نه تنها آرامش را بازمی گرداند، بلکه می تواند مسیرهای جدیدی را برای حل مشکلات نیز روشن سازد.
رهایی از دام چه می شود اگر…: زیستن در زمان حال
بخش قابل توجهی از نگرانی های انسان مربوط به آینده ای نامعلوم و پرسش های بی پایان چه می شود اگر… است. اوستین با استناد به آموزه های مسیح (ع)، تأکید می کند که نباید نگران فردا باشیم، زیرا فردا نگرانی های خاص خود را خواهد داشت. این بدان معناست که انرژی و زمان ارزشمند امروز را نباید صرف سناریوهای منفی و احتمالی آینده ای کنیم که ممکن است هرگز اتفاق نیفتند.
اوستین داستانی شخصی از تجربه خود با تابلوی سرعت در محله شان را تعریف می کند:
«سال ها پیش، متوجه شدم که قرار است تابلوی خطر سرعت در خیابان ما نصب شود. با دو فرزند کوچک، با این ایده موافقت کردم. اما یک روز، در حین دویدن، دیدم که دارند دقیقاً جلوی خانه دوم، یعنی پارکینگ خانه ما، آن تابلوی بزرگ و زشت را نصب می کنند. ماه ها نگران بودم، به این فکر می کردم که چه منظره بدی خواهد داشت. حتی یک درخت بزرگ کاشتم تا حداقل مانع دید آن شود. دو سال گذشت، درختم رشد کرد و بزرگ شد. شهرداری آمد، اما تابلو را چهار خانه پایین تر در آن طرف خیابان نصب کرد. من دوسال از عمرم را صرف حل مشکلی کردم که هرگز اتفاق نیفتاد.»
این داستان، نمونه ای عینی از بیهودگی نگرانی برای اتفاقاتی است که هرگز رخ نمی دهند. بسیاری از ترس ها و اضطراب های ما در واقعیت تجلی نمی یابند و فقط انرژی و آرامش ما را به هدر می دهند. اوستین توصیه می کند که باید بر لحظه حال تمرکز کنیم، زیرا خداوند فقط امروز را به ما داده است. هر روز یک هدیه است و نباید آن را با نگرانی برای آینده ای نامعلوم از دست داد. زندگی در لحظه، به معنای بهره برداری کامل از فرصت های امروز و رهایی از بند پیش بینی های منفی است.
واگذاری بارها به قدرت برتر: آسایش در اعتماد
یکی دیگر از اصول اساسی جول اوستین برای رهایی از نگرانی، مفهوم واگذاری بارها و مشکلات به خداوند است. او بر این باور است که انسان برای حمل تمام بارهای سنگین زندگی خلق نشده است. تلاش برای کنترل تمام جوانب زندگی، باری طاقت فرسا و غیرقابل تحمل است که در نهایت منجر به خستگی، استرس و ناامیدی می شود.
زمانی که ما آرامش خود را حفظ می کنیم و با اعتماد می گوییم: خداوندا، من به تو اعتماد دارم. زندگی من در دستان توست. من دیگر نگران چیزی نیستم و با استرس زندگی نمی کنم. همه چیز را به تو می سپارم و به تو توکل می کنم و می دانم تو خدای متعال هستی، در واقع، یک جابجایی قدرت انجام می دهیم. ما بار را از دوش خود برداشته و به منبعی نامحدود از قدرت و حکمت واگذار می کنیم.
در این حالت، خداوند به جای ما دست به کار می شود و راه حل ها را از طریق الهامات، فرصت های غیرمنتظره، یا تغییر شرایط، به ما نشان می دهد. این واگذاری به معنای بی عملی نیست، بلکه به معنای انجام سهم خود با ایمان و سپس رها کردن نتیجه به خداوند است. این رویکرد، نه تنها آرامش درونی را به ارمغان می آورد، بلکه راه را برای ورود راه حل های الهی به زندگی ما باز می کند. داوود در کتاب مقدس، با وجود مخالفت ها و تهدیدهای فراوان، به این قاعده پی برده بود و می گفت: خداوند راهنمای من است. او مرا از طریق آب های آرام هدایت می کند. این دیدگاه، به او اجازه می داد تا سلامت عقل و آرامش خود را در میانه هرج و مرج حفظ کند.
توکل و ایمان: ستون های آرامش پایدار
در اندیشه جول اوستین، توکل و ایمان تنها مفاهیمی مذهبی نیستند، بلکه ستون هایی قدرتمند برای ساختن آرامشی پایدار و عمیق در زندگی محسوب می شوند. این دو عامل، نقش کلیدی در تغییر دیدگاه ما نسبت به مشکلات و توانمندسازی برای عبور از آن ها ایفا می کنند.
آرامشی فراتر از شرایط بیرونی: ثبات درونی مستقل
آرامش واقعی، آن گونه که اوستین توصیف می کند، از درون انسان سرچشمه می گیرد و وابسته به اوضاع بیرونی نیست. بسیاری از مردم، ثبات روحی خود را به شرایط بیرونی معطوف می کنند: اگر اوضاع خوب باشد، حالشان خوب است؛ اگر بد باشد، آن ها نیز مضطرب و نگران می شوند. این وابستگی، یک چرخه آسیب پذیر ایجاد می کند که فرد را در برابر هر تلاطم بیرونی، بی دفاع می سازد.
اوستین بر مفهوم ثبات درونی تأکید دارد؛ آرامشی که در دل طوفان های زندگی نیز حفظ می شود. این نوع آرامش، به معنای نادیده گرفتن مشکلات نیست، بلکه به معنای داشتن یک لنگرگاه ثابت درونی است که حتی زمانی که امواج زندگی خروشان هستند، می تواند کشتی وجود ما را محکم نگه دارد. این ثبات از ایمان عمیق به قدرت و حکمت الهی ناشی می شود. این آرامش، یک حال خوب اتفاقی نیست، بلکه مهارت و انتخابی است که از طریق تمرین و توکل به دست می آید. ما نباید اجازه دهیم شادی و آرامش ما به نوسانات بازار، نظر دیگران، یا موفقیت ها و شکست های بیرونی وابسته باشد. این آرامش، هدیه ای از درون است که با محافظت از ذهن و واگذاری بارها به خداوند، شکوفا می شود.
اعتماد به خداوند: عبادت با آسایش به جای التماس با نگرانی
جول اوستین یک تغییر پارادایمی در نحوه ارتباط ما با خداوند پیشنهاد می کند. به جای اینکه در مواقع دشواری با گله و شکایت، یا با التماس و نگرانی صرف به سمت خداوند برویم، او ما را به رویکردی متفاوت دعوت می کند: عبادت با آسایش و اعتماد. او می گوید: مشکل عزیز، خدای من بسیار بزرگ تر از توست. این جمله، چکیده دیدگاه اوستین است؛ انتقال قدرت از مشکل به خداوند.
اغلب اوقات، وقتی با مشکل روبرو می شویم، تمایل داریم تا ساعت ها به آن فکر کنیم، آن را در ذهن خود بزرگ کنیم و به دغدغه ای دائمی تبدیل کنیم. این تمرکز بر مشکل، آن را به خدای ما تبدیل می کند، به گونه ای که تمام انرژی ذهنی و عاطفی ما را به خود اختصاص می دهد. اوستین می آموزد که به جای این رویکرد، باید مشکل را از تخت پادشاهی ذهنمان پایین بکشیم و خداوند را بر آن بنشانیم.
این تغییر رویکرد به معنای:
- رهایی از گله و شکایت: به جای فهرست کردن مشکلات و ایراد گرفتن از شرایط، تمرکز را بر قدرت و مهربانی خداوند بگذاریم.
- افزایش سپاسگزاری: در هر شرایطی، به دنبال دلایلی برای شکرگزاری باشیم. حتی اگر کوچکترین روزنه های امید یا نعمت های موجود را بیابیم، سپاسگزاری از آن ها می تواند دیدگاه ما را تغییر دهد.
- اعتماد بی قید و شرط: با ایمان کامل به خداوند، امور را به او بسپاریم و باور داشته باشیم که او بهترین را برای ما می خواهد و توانایی حل مشکل را دارد.
- آرامش به عنوان دعا: اوستین می گوید، زمانی که شما آرامش خود را حفظ می کنید و به خداوند اعتماد دارید، همین آرامش شما خود به دعایی قدرتمند تبدیل می شود. این آرامش، نشانه ای از ایمان است که خداوند را به اقدام فرا می خواند.
زمانی که ما با آرامش و اعتماد به خداوند عبادت می کنیم، نه تنها خودمان به آرامش می رسیم، بلکه شرایط نیز به نفع ما تغییر می کند. نگرانی هیچ چیز را بهتر نمی کند، اما اعتماد و آرامش، می تواند گره ها را بگشاید و راه هایی را آشکار سازد که پیشتر به نظرمان ناممکن می آمدند. این رویکرد، دعاهای ما را از التماسِ آمیخته با ترس، به سپاسگزاریِ آمیخته با ایمان و اطمینان تبدیل می کند.
گام های عملی روزمره برای حفظ آرامش
برای تبدیل آموزه های جول اوستین به یک شیوه زندگی، لازم است گام های عملی و مشخصی را در برنامه روزمره خود بگنجانیم. این اقدامات، به ما کمک می کنند تا به طور مداوم از آرامش درونی خود محافظت کنیم و ذهنمان را در برابر هجوم افکار منفی مقاوم سازیم.
محافظت مستمر از ذهن در برابر افکار منفی
ذهن شما، میدان نبردی است که افکار در آن هجوم می آورند. اوستین تأکید می کند که افکار خوب به صورت اتفاقی و خودبه خود وارد ذهن ما نمی شوند، بلکه اغلب، به ویژه در شرایط بحرانی، این افکار منفی هستند که ابتدا به سراغمان می آیند. افکاری مانند هرگز خوب نخواهم شد، این مشکل حل نخواهد شد، چرا باید همیشه من؟، یا آینده تاریک است.
مقابله با این افکار، نیازمند هوشیاری و تلاش آگاهانه است. آسان ترین کار، باور کردن این دروغ ها و اجازه دادن به آن ها برای ریشه دواندن در ذهن است. اما باید بدانیم که ما در برابر این افکار منفی در امان نیستیم و باید از ذهن خود محافظت کنیم. اوستین پیشنهاد می دهد:
- شناسایی افکار منفی: اولین قدم، آگاهی از افکاری است که آرامش ما را مختل می کنند.
- چالش کشیدن افکار منفی: از خود بپرسید که آیا این افکار بر پایه واقعیت هستند یا صرفاً ترس های درونی اند؟ بسیاری از نگرانی ها هرگز اتفاق نمی افتند.
- جایگزینی با افکار مثبت: آگاهانه افکار منفی را با افکار امیدبخش، شکرگزاری یا عبارات تأکیدی مثبت جایگزین کنید. به جای گفتن اگر نتوانم قسط ها را پرداخت کنم چه؟، بگویید خداوند راه هایی برای تأمین نیازهای من باز خواهد کرد.
این تمرین مداوم، به تدریج ذهن را به سمتی سوق می دهد که به طور خودکار به جای نگرانی، به سمت امید و راه حل حرکت کند.
آغازی آرام برای هر روز
شروع روز با آرامش، می تواند پایه و اساس یک روز پر از صلح و بهره وری باشد. اوستین توصیه می کند که صبح ها، پیش از آنکه وارد هیاهوی روزمره شوید، زمانی را به آرامش اختصاص دهید. این می تواند شامل:
- قدردانی و شکرگزاری: لحظاتی را به فکر کردن درباره نعمت های موجود در زندگی، طلوع خورشید، یا صدای پرندگان اختصاص دهید و از خداوند به خاطر آن ها شکرگزاری کنید.
- اتصال به منبع آرامش: به خداوند اعتماد کنید و با خود تکرار کنید که همه چیز تحت کنترل اوست. این کار به شما احساس امنیت و اطمینان می بخشد.
- رها کردن بارها: در ابتدای روز، تمام نگرانی ها و استرس های خود را به خداوند بسپارید و به خود یادآوری کنید که برای تحمل این بارها خلق نشده اید.
این آغاز آرام، نه تنها سطح استرس شما را در طول روز کاهش می دهد، بلکه به شما کمک می کند تا با دیدگاه مثبت تر و انرژی بیشتر به مواجهه با چالش ها بپردازید. این انتخاب آگاهانه برای شروع روز با آرامش، یک نشانه ی قدرتمند از اعتماد شما به خداوند است و به شما کمک می کند تا در هر شرایطی، ثبات درونی خود را حفظ کنید. به یاد داشته باشید که آرامش یک سفر است و هر روز یک فرصت جدید برای برداشتن گام هایی در این مسیر است.
نتیجه گیری: سفر همیشگی به سوی آرامش عمیق
کتاب «چگونه با آرامش و بدون نگرانی زندگی کنیم» اثر جول اوستین، بیش از یک راهنمای ساده، یک دعوت به تحول عمیق درونی است. این اثر با تأکید بر اینکه آرامش نه یک مقصد نهایی، بلکه یک انتخاب روزمره و یک سفر دائمی است، خوانندگان را به مسلح شدن با ابزارهایی معنوی و روان شناختی برای مواجهه با چالش های زندگی فرامی خواند. آموزه های اوستین بر محوریت انتخاب آگاهانه آرامش، محافظت هوشیارانه از قلعه ذهن در برابر هجوم نگرانی ها، زندگی در لحظه حال و رهایی از دام «چه می شود اگر…»، و توکل بی قید و شرط به خداوند بنا شده است.
اوستین به ما یادآوری می کند که نگرانی، دزدی بی رحم است که خواب، لذت، خلاقیت و قدرت تصمیم گیری را از ما می رباید. او پیشنهاد می کند که با تبدیل نگرانی به ستایش و شکرگزاری، واگذاری بارها به قدرتی برتر، و پرورش ذهنی که از شرایط بیرونی مستقل است، می توانیم به ثباتی درونی دست یابیم که هیچ طوفانی قادر به برهم زدن آن نیست. این کتاب به ما می آموزد که آرامش حقیقی، در اتکا به ایمان و اعتماد به خداوند، حتی در دل مشکلات بزرگ، یافت می شود و همین آرامش، خود قوی ترین دعا و عامل تغییر شرایط به نفع ماست.
در نهایت، این مقاله به مثابه چکیده ای از مهم ترین پیام های این کتاب الهام بخش، بر اهمیت مداومت در تمرین این اصول تأکید دارد. دستیابی به آرامش پایدار، مستلزم تلاش آگاهانه، مراقبت از ذهن، و تقویت ارتباط معنوی است. این سفر ممکن است با فراز و نشیب هایی همراه باشد، اما با هر گامی که در این مسیر برداشته می شود، صلح درونی عمیق تر و تاب آوری ما در برابر سختی ها بیشتر خواهد شد.
برای تجربه ای کامل و عمیق تر از آموزه های جول اوستین، نسخه کامل کتاب صوتی یا متنی «چگونه با آرامش و بدون نگرانی زندگی کنیم» را تهیه کنید و از قدرت کلمات او الهام بگیرید.
اگر احساس می کنید اضطراب و نگرانی های شما فراتر از آن است که به تنهایی مدیریت کنید، از کمک متخصصان روانشناس و مشاور غافل نشوید. سلامت روان شما اولویت است.
مقالات مرتبط برای رهایی بیشتر از استرس و ارتقاء کیفیت زندگی:
- چگونه افکار منفی را از خود دور کنیم وقتی رهایمان نمی کنند؟
- نوشتن افکار روی کاغذ؛ معجزه ای ساده که ذهن را آرام می کند
- اصل اقدام به جای انتظار؛ راز شیرین شدن رابطه و آرامش در زندگی