«شب چهارباغ» برگزار شد – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان

به گزارش خبرنگار آنلاین چهارباگ عباسی این محور تاریخی اصفهان روزگاری نه تنها قلب تپنده شهری پر از زندگی و حرکت بود بلکه نشانی از افتخار فرهنگی و اجتماعی ایران زمین بود. اما امشب پنجشنبه شب چارباغ که در 27 ژانویه 1402 برگزار شد با نگاهی به گذشته و حال این خیابان همه به یک سوال مشترک دچار شدند: آیا می توانیم فراموش کنیم که چاربیگ قبلاً چیزی بوده است؟ و امروز چه بر سر او آمده است؟

در مراسم امشب که توسط علی دهباشی و در قالب شب های بخارا (شب 850) برگزار شد سخنرانی ها و خاطرات متعددی از ابعاد مختلف تاریخی فرهنگی و اجتماعی این خیابان مورد توجه حاضران قرار گرفت.

مربع نمادی از خاطرات که به فراموشی سپرده می شوند

معمار معروف اصفهانی مرتضی بخاردی به گرمی و صمیمی از تحولات چارباکس صحبت کرد و گفت: امروز چارباکس را خراب کردند حالا خاطره گذشته برمی گردد و مرا آزار می دهد.

وی ادامه داد: چاربه در دوره های مختلف زندگی برای او اهمیت خاصی داشت. بخردی به بیان خاطرات کودکی خود پرداخت و گفت: کافی شاپ ها در ساختن جامعه و فرهنگ اصفهانی ها نقش بسزایی داشتند. قهوه خانه مرکز اجتماعات عمومی محلی برای مطالعه و اجتماعات خانوادگی بود. گاهی می دیدیم کارگری 30 فنجان قهوه در دستش می گذارد.

این معمار اصفهانی در ادامه سخنان خود با ابراز تأسف از تغییرات اخیر چاربیکس پرسید: چرا اثری را که می خواهیم خلق کنیم تخریب می کنیم؟

چارباکس داستانی که هر کسی می تواند بنویسد

مهرداد سرنوشتنویسنده کتاب «داستان مردم چارباکس» از زاویه دیگری به چارباکس نگاه کرده است. وی به اهمیت تاریخ آب در این منطقه اشاره کرد و گفت: اولین تاسیسات آبی ایران در اصفهان و اولین انشعاب آب در چهارباخ ساخته شد.

سرنوشت وی با بیان اینکه تصمیم گرفت کتابش را با الهام از داستان هایی که قبلا شنیده است بنویسد گفت: همه می توانند داستان خود را درباره چارباکس بنویسند.

چارباخ یک آیین در لباس پوشیدن و رفت و آمد است

نویسنده کتاب «اهالی چارباکس» علی خدایی از دیگر سخنرانان این شب بود. به تفصیل تاریخ سفرنامه نویسان از جمله دیولافوا و جمال زاده از تغییرات چارباخ در طول زمان گفت.

وی همچنین گفت: در زمان من چارباکس مکانی پر از آدم های شگفت انگیز و دستاوردهای جالب بود. رفتن به چارباکس خود آیینی بود که در نحوه لباس پوشیدن تاثیر داشت.

خدایی همچنین گفت: یکی از ویژگی های این خیابان توسعه سینما آموزش دبیری و حتی تنوع شیرینی بود. چاربه جایی است که آن را می بینید. از سینما گرفته تا پخت انواع شیرینی.

داستان های کوچک از چارباکس

در این شب فیلم مستند «داستان های کوتاه چارباکس» نیز پخش شد و داستان ها و خاطراتی که کمتر از این خیابان تاریخی شنیده شده بود فیلمبرداری شد. این مستند نشان داد که چگونه چارباکس نه تنها به عنوان یک خیابان بلکه به عنوان یک نماد فرهنگی و اجتماعی در زندگی مردم اصفهان نقش داشته است.

چرا باید میدان را بازنویسی کنیم؟

عصر امروز همه سخنرانان متفق القول بودند که میدان اصفهان فقط یک خیابان نیست. این مکان نمادی از تاریخ و فرهنگ این شهر است که هر یک از ما می توانیم بخشی از آن را در داستان ها و روایت های خود ثبت کنیم. از کافه تا گالری از سینما تا شیرینی فروشی چارباکس همیشه جایگاه ویژه ای در قلب مردم اصفهان داشته است.

با همه تغییراتی که در این خیابان رخ داد امروز این سوال مهم باقی مانده است: آیا از آنچه داشتیم از چارباکس محافظت کردیم؟ یا فقط به نام توسعه و مدرنیته آن را از دست داده ایم؟

شب چارباکس اصفهان از نگاه به گذشته تا یادآوری خاطراتی که در دل این خیابان وجود دارد فرصتی بود تا از ارزش های فرهنگی و اجتماعی که همیشه باید زنده باشند صحبت کنیم. چارباجی که امروز می بینیم شاید از نظر ظاهری تغییر کرده باشد اما در بطن تاریخ و خاطره اصفهانی ها مانند چارباگ قدیمی باقی خواهد ماند.