چرا با افزایش سن، وضعیت سلامت استخوان ها بدتر می شود؟

به طور کلی، تا سن 30 سالگی، فعالیت سلول های “استئوبلاست” بیشتر است. این بدان معنی است که ما بیشتر از آنچه که از دست می دهیم، استخوان جدید می سازیم.

به گزارش شیمیشی، استخوان های ما حاوی سلول های خاصی به نام «استئوبلاست» هستند که بافت استخوانی جدیدی می سازند.

در پایان چرخه زندگی اسکلت ما، سلول های دیگری به نام استئوکلاست ها وجود دارند که بافت استخوانی قدیمی و آسیب دیده را حل می کنند تا بتوان آن را با بافت جدید و سالم تر جایگزین کرد.

یک عامل کلیدی در سلامت استخوان، تعادل فعالیت این دو نوع سلول است. یعنی اگر فعالیت آنها متعادل باشد، تغییری در بافت استخوانی ایجاد نمی شود و بافت استخوانی جدید به طور مرتب جایگزین بافت قدیمی می شود.

به طور کلی، تا سن 30 سالگی، فعالیت سلول های “استئوبلاست” بیشتر است. این بدان معنی است که ما بیشتر از آنچه که از دست می دهیم، استخوان جدید می سازیم.

در واقع، با این سن، سلول های استئوبلاست بافت استخوانی جدیدی می سازند، استخوان های موجود را بازسازی می کنند و استخوان های آسیب دیده را با کمک موادی که از ترکیب کلسیم، کلاژن و سایر مواد تشکیل دهنده توده استخوانی ما ساخته شده اند، ترمیم می کنند.

اما وقتی به سن 35 سالگی می رسیم، با شروع فعالیت سلول های «استئوکلاست» ضخامت و کیفیت استخوان هایمان شروع به کاهش می کند و این فعالیت باعث از بین رفتن 1 درصد از بافت استخوانی بدن می شود. هر سال

این وضعیت در زنان پس از یائسگی جدی تر می شود، زیرا در این زمان سطح استروژن تولید شده توسط بدن به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

به نظر می رسد کاهش سطح استروژن باعث کاهش تعداد استئوبلاست ها و افزایش طول عمر استئوکلاست ها می شود و به همین دلیل سلول های گروه دوم برای مدت طولانی تری فعال می مانند.

حالت «استئوپنی» زمانی رخ می دهد که سطح خاصی از استخوان از بین برود و اگر استخوان های قسمتی از بدن به حدی کاهش یابد که استخوان به راحتی بشکند، این حالت به «پوکی استخوان» تبدیل می شود.

متاسفانه، پوکی استخوان قبل از وقوع هیچ علامتی نشان نمی دهد و معمولاً زمانی که یک زن استخوانی را می شکند و سپس پزشک دستور اسکن استخوان را می دهد، «به طور تصادفی» تشخیص داده می شود.

همه زنان مبتلا به استئوپنی به پوکی استخوان مبتلا نمی شوند. اگرچه احتمال آن در بین آنها زیاد است.

در این میان، به گفته متخصصان، سیگار و مشکلاتی مانند بیماری تیروئید و دیابت نیز می تواند باعث تبدیل «استئوپنی» به پوکی استخوان شود. برخی از داروها مانند استروئیدها نیز می توانند بر تراکم استخوان تاثیر بگذارند.

مانند تمام اقدامات پیشگیرانه، هرگز برای محافظت از استخوان هایتان زود نیست. یک راه مهم برای محافظت از استخوان ها، پیروی از یک رژیم غذایی متعادل، متنوع و سرشار از کلسیم است.

اگر محصولات لبنی (شیر، تخم مرغ، پنیر) مصرف می کنید، ممکن است کلسیم کافی دریافت کنید. با این حال، اگر گیاه خوار هستید یا لبنیات نمی خورید، ممکن است نیاز به مصرف مکمل ها برای افزایش سطح کلسیم داشته باشید.

اما کلسیم تنها چیزی نیست که استخوان های ما به آن نیاز دارند. بدن ما همچنین نیاز به تولید ویتامین D از طریق نور خورشید دارد.

به گزارش یورونیوز، اگرچه کلسیم و ویتامین D برای حفظ سلامت استخوان ها مهم هستند، اما ورزش، به ویژه فعالیت هایی که بر استخوان ها فشار وارد می کنند، مانند ورزش های مقاومتی با شدت بالا، می توانند با تحریک فعالیت استئوبلاست از پیشرفت پوکی استخوان جلوگیری کنند.

این امر سرعت تشکیل استخوان جدید را افزایش می دهد و ترکیب کلاژن استخوان ها را تغییر می دهد که همگی باعث افزایش استحکام اسکلتی می شوند.

علاوه بر این، مطالعات نشان می دهد که تمرینات مقاومتی، که قدرت عضلانی را افزایش می دهد و تعادل را بهبود می بخشد، به ما کمک می کند وضعیت بدنی سالم داشته باشیم و خطر کلی سقوط و شکستگی را کاهش دهیم.

البته باید توجه داشت که بعد از یائسگی، اثربخشی ورزش و افزایش سطح مواد معدنی مورد نیاز استخوان ها تا حد زیادی به دسترسی کافی به کلسیم و ویتامین D بستگی دارد، بنابراین مصرف مکمل ها به شدت توصیه می شود.

همچنین داروهای مختلفی وجود دارند که می توانند پوکی استخوان را درمان یا به تاخیر بیندازند. بنابراین، استروژن به عنوان بخشی از درمان جایگزینی هورمون (درمان توصیه شده برای پیشگیری از پوکی استخوان در زنان یائسه، به ویژه آنهایی که نارسایی زودرس تخمدان دارند) توصیه می شود.

انتهای پیام