توسعه پایدار بدون در نظر گرفتن کاهش خطر بلایا امکان‌پذیر نیست

به گزارش خبر شیمیشیدکتر. ; بنابراین خسارات بلایا افزایش یافته است.

وی آمار وقوع تهدیدات در ایران را نشان از میزان بالای وقوع تهدیدات طبیعی و انسانی اعلام کرد و گفت: این موضوع به دلیل موقعیت جغرافیایی و ویژگی های توپوگرافی ایران و آسیب پذیری بالای ساختمان ها و غیره است. سازه های. از ساختمان ها، که می تواند باعث مرگ، صدمات بی شماری و عوارض بد شود

به گفته وی، با توجه به اهمیت کاهش اثرات بلایای طبیعی، اسناد بلندپایه ایران از جمله برنامه پنجم و ششم توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و اهداف اصلی نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران بر پیشگیری، کاهش آسیب و آمادگی نظام سلامت برای مقابله با بلایا با تاکید بر رویکرد توسعه پایدار.

رئیس مرکز مدیریت شبکه وزارت بهداشت خاطرنشان کرد: دفتر بین المللی کاهش اثرات بلایای طبیعی همه ساله 22 مهرماه مصادف با 21 اردیبهشت را به عنوان «روز جهانی کاهش اثرات» اعلام کرد. . بلایای طبیعی» و چارچوبی را برای سازماندهی اقدامات کشورها که شعار سال است، فراهم می کند. امسال «مبارزه با نابرابری برای آینده ای تاب آور».

بارونی با بیان اینکه بین سال های 2005 تا 2015 خسارت اقتصادی 1.3 تریلیون دلاری ناشی از بلایا بوده است، گفت: خطرات تغییر اقلیم نیز از نظر وزنی و تعداد افزایش یافته و توسعه پایدار را با موانع جدی مواجه کرده است. به منظور بررسی اهمیت زیان های اقتصادی ناشی از ریسک ها و امکان مقایسه کشورها با یکدیگر، این زیان ها به صورت درصدی از تولید ناخالص داخلی گزارش می شود.

وی ادامه داد: میزان خسارت گزارش شده از کشورهای پردرآمد در سال های 94 تا 1392 یک میلیارد و 660 میلیون دلار است که اگر درصد این میزان از تولید ناخالص ملی محاسبه شود تنها 0.3 درصد این میزان است. این میزان را می توان در مقایسه با کشورهای کم درآمد که 1/5 درصد تولید ناخالص داخلی است محاسبه کرد و موید تفاوت ریسک خسارت برای این دو گروه است.

رئیس مرکز مدیریت شبکه وزارت بهداشت با اشاره به اینکه بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها و یک سوم جمعیت شهری در کشورهای کم درآمد و متوسط ​​زندگی می کنند، گفت: ضعیفان و کسانی که زندگی در سکونتگاه های غیررسمی با خطرات بسیاری از جمله طبیعی و انسانی مواجه است.

بارونی به توسعه ظرفیت های جامعه به عنوان عاملی در کاهش خطرات و توانایی افراد، سازمان ها و جوامع در مدیریت خطر بلایا اشاره کرد و گفت: آموزش های عمومی، تخصصی و فنی را می توان از جمله این اقدامات نام برد. از سوی دیگر، اگرچه دولت ها مسئول حفاظت از شهروندان و سرمایه های ملی هستند، اما کاهش خطر بلایا مستلزم مشارکت فعال جامعه در همه سطوح است. مشارکت جوامع در طراحی و اجرای برنامه ها می تواند تضمین کننده کیفیت و از همه مهمتر توانایی آنها در اجرای آنها باشد.

توضیح داد: کاهش خطر بلایا بخش مهمی از برنامه های توسعه دولت محسوب می شود و باید به عنوان سرمایه گذاری برای توسعه پایدار مورد توجه قرار گیرد. سازمان ها، جامعه مدنی، نیروهای داوطلب، بخش خصوصی، رسانه ها و جامعه علمی از جمله ذینفعان این برنامه ها هستند.

رئیس مرکز مدیریت شبکه وزارت بهداشت با بیان اینکه در روز جهانی کاهش بلایا در سال 2023 بر ارتباط متقابل بلایا و نابرابری تاکید کرد و اعلام کرد: نابرابری و آسیب پذیری در برابر بلایا دو روی یک سکه است؛ دسترسی نابرابر به خدمات، مانند کمبود منابع مالی و بیمه، بزرگترین خطر برای مردمی است که با بلایا مواجه هستند. همزمان با شدت آثار بلایا، نابرابری ها نیز افزایش یافته و جامعه فقیر را به سمت فقر سوق داده است.

وی فقر، نابرابری و اختلاف را از علل و پیامدهای افزایش خطر بلایا اعلام کرد و گفت: نابرابری شرایطی را به وجود می آورد که علاوه بر افزایش میزان مواجهه مردم با بلایا، آسیب پذیری آنها را بیشتر می کند. علاوه بر این، پیامدهای بلایا بر فقیرترین و آسیب پذیرترین افراد تأثیر مضاعف می گذارد و در نتیجه نابرابری را افزایش می دهد. به همین دلیل، کاهش آسیب پذیری در برابر بلایا مستلزم پرداختن به این ابعاد است.

وی یادآور شد: بر اساس پیش بینی های فعلی اقلیم تا سال 2030 جهان با 560 تهدید در سال مواجه خواهد شد و پیش بینی می شود 37.6 میلیون نفر از تغییرات اقلیمی و بلایای طبیعی رنج ببرند و در فقر شدید زندگی کنند. اضافه شود. در بدترین سناریو تا سال 2030، تغییرات اقلیمی و بلایای طبیعی 100.7 میلیون نفر را به فقر می کشاند.

بر اساس بیانیه وزارت بهداشت، وی در پایان تاکید کرد: می توان با یک برنامه ریزی دقیق و هماهنگ برای کاهش آسیب ها و آسیب های مردم، قدرت تخریب تهدیدات را کاهش داد یا به عبارتی کاهش داد. از تبدیل شدن آن به یک فاجعه جلوگیری کنید. از سوی دیگر، برای ایجاد درک بهتر از تأثیر نابرابری و مواجهه با خطرات، لازم است برنامه‌های تاب‌آوری تهیه و در جمع‌آوری و استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده سرمایه‌گذاری بیشتری شود.

انتهای پیام