پای ماجرای مرغ و تخم‌مرغ به فضا هم کشیده شد!

غزل زیاری: تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا اخیراً تصاویر جدیدی از نور ستارگان از دو کهکشان گرفته است که کمتر از یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ سیاهچاله های فعال و در حال رشد دارند.

نتایج این مطالعه که چند روز پیش منتشر شد، نشان می دهد که این سیاهچاله ها و کهکشان های میزبان آن ها میلیاردها برابر بزرگتر از خورشید ما هستند. جرم این کهکشان ها 130 تا 34 میلیارد برابر خورشید ما است و اندازه گیری های گاز نشان می دهد که جرم این کهکشان ها 1.4 تا 0.2 میلیارد برابر خورشید است.

در همین رابطه، ماسافوسا اونوه، رئیس این پژوهش گفت: «شاید این برای ما تعجب آور نباشد. از آنجایی که ما قبل از پرتاب تلسکوپ جیمز وب، شبیه‌سازی‌های داده زیادی انجام دادیم و بر اساس آن، این دو کهکشان را به عنوان بهترین اهداف برای شناسایی کهکشان‌های میزبان تصادفی در کیهان اولیه انتخاب کردیم.»

اکنون سوال این است که آیا این سیاهچاله ها ابتدا ایجاد شده اند یا کهکشان های میزبان آنها. بحثی که کاملاً شبیه بحث بی پایان مرغ یا تخم مرغ است.

منتظر اکتشافات بیشتر باشید

اونوئه گفت: «نمونه اختروش های ضعیف ما که توسط تلسکوپ سوبارو دیده می شود، کلید این کشف بزرگ است. چیزی که ما را شگفت زده کرد این بود که کهکشان میزبان کم نور را نه تنها در تصاویر تلسکوپ جیمز وب، بلکه در داده های طیفی جیمز وب نیز مشاهده کردیم. اکتشافات بیشتری در انتظار ما هستند. چون در برنامه سیکل اول بیش از 10 هدف داریم.

بیشتر بخوانید:

البته هنوز مشخص نیست که چگونه این سیاهچاله ها اینقدر بزرگ شده اند. به خصوص زمانی که جهان کمتر از یک میلیارد سال پیش شکل گرفته است، که با معیارهای کیهانی زمان زیادی نیست.

اگرچه محققان سن دقیق کیهان را نمی دانند، اما تخمین زده می شود که حدود 13 میلیارد سال باشد. اولویت های اول در این زمینه سوالات بیشتر برای تیم تحقیقاتی است که متشکل از محققان بین المللی به رهبری موسسه کاولی ژاپن در زمینه فیزیک و ریاضیات کیهان شناسی است.

معجزه تلسکوپ جیمز وب

تلسکوپ فضایی جیمز وب، که در سال 2021 به فضا پرتاب شد، تلسکوپی است که نجوم مادون قرمز را هدایت می کند. جیمز وب بزرگترین تلسکوپ نوری در فضا است و می تواند از اجرام بسیار دور و باستانی عکس بگیرد. جیمز وب توانایی رمزگشایی تصاویر اجرامی را دارد که تلسکوپ فضایی هابل (که در سال 1990 به مدار پایین زمین پرتاب شد) نتوانست.

سیاهچاله ها در تصاویر درخشان به نظر می رسند، اما ثبت و دیدن کهکشان ها در تصاویر بسیار دشوار و غیرممکن است. قبل از شروع کار تلسکوپ جیمز وب، محققان به سختی می توانستند کهکشان هایی مانند این دو را پیدا کنند. تلسکوپ فضایی هابل فقط می تواند کهکشان هایی با قدمت سه میلیارد سال را شناسایی کند، اما تشخیص کهکشان های جوان تر برای هابل غیرممکن است.

تحقیقات ادامه دارد

محققان دریافتند که نسبت اندازه سیاهچاله‌ها به کهکشان‌های میزبانشان مشابه چیزی است که اخیراً مشاهده شده است. این بدان معناست که ارتباط بین این دو حدود 860 میلیون سال پس از انفجار بزرگ رخ داده است. محققان پروژه به مطالعه این یافته ها با استفاده از نمونه های بزرگتر به دست آمده توسط تلسکوپ ادامه می دهند.

اونو گفت: «گام بعدی ما دستیابی به شواهد آماری قوی‌تر از رابطه بین جرم سیاه‌چاله‌ها و جرم کهکشان‌هایی است که در زمان کیهانی رخ نمی‌دهند.» کهکشان ها بزرگترین ساختار جهان ما هستند.

منبع: نیوزویک

227227