چرا بچه ها دوست دارند همیشه یک لباس را بپوشند؟

بعضی کودکان سبک خاصی از لباس‌پوشیدن را دوست دارند

گاهي‌ اوقات ممکن است برخي‌ از رفتارهاي کودکان براي ما بزرگ‌سالان عجيب‌وغريب باشد و به‌هيچ‌وجه علت آن رفتارها را درک نکنيم. بعيد نيست خودمان هم در کودکي چنين رفتارهايي را نشان داده باشيم، اما به‌احتمال‌زياد يادمان نمي‌آيد. يکي از اين عادت‌هاي عجيب‌وغريبِ بسياري از کودکان (شايد نه همهٔ آنها) اين است که در مرحله‌اي از دوران رشدشان، تمايل دارند يک لباس را هر روز بپوشند. خواه يک تي‌شرت باشد يا يک دست لباس کامل، کودک هر روز همان ترکيب را تکرار مي‌کند.

در چنين شرايطي، معمولا والدين براي شستن لباس‌هاي کودک با دردسر مواجه مي‌شوند، زيرا به‌سختي مي‌توان کودک را راضي کرد که آن لباس خاص را دربياورد و لباس ديگري را بپوشد. روان‌شناسان بالينيِ کودکان مي‌گويند که هر کودکي دلايل خودش را براي اين کار دارد. شايد اين لباس حس راحتي به او مي‌دهد، شايد هروقت آن را پوشيده است، ديگران تحسينش کرده‌اند يا شايد هم در آن لباس احساس خوش‌حالي يا قدرت به او دست مي‌دهد. حتي ممکن است هدفش جلبِ‌توجه ديگران باشد يا فقط از آن به‌عنوان راهي براي ابراز هويتش استفاده مي‌کند.

جهت خرید لباس پلیس یگان ویژه، لباس پلیس و دریافت لیست قیمت لباس پلیس راهنمایی و رانندگی با ما تماس بگیرید.

بياييد ببينيم برخي ‌از اين دلايل چه هستند: کودک ممکن است با آن لباس راحت باشد. خود ما هم همين‌طور هستيم: وقتي با پوشيدن يک لباس احساس راحتي مي‌کنيم، اغلب اوقات همان را مي‌پوشيم. يک بار وقتي از زاکربرگ پرسيدند که چرا هر روز همان تي‌شرت خاکستري و همان کاپشن را مي‌پوشد، او گفت: مي‌خواهم طوري زندگي کنم که کمترين تصميم‌ها را در زندگي‌ام بگيرم. دوست دارم بيشتر فکرم را بر يافتن روش‌هايي براي خدمت به جامعه متمرکز کنم. دليلش اين است که وقتي بعضي از کارها را به عادت تبديل مي‌کنيم و به‌شکل خودکار انجامشان مي‌دهيم، فضاي ذهنمان را براي تصميم‌هاي مهم‌تر و فکرکردن به‌موضوع‌هاي جالب‌تر آزاد مي‌کنيم. شايد کودک هم همين کار را انجام مي‌دهد تا سريع‌تر به‌ کارهاي موردعلاقه‌اش برسد.

وقتي لباس موردعلاقه‌تان را مي‌پوشيد، اعتماد به نفس پيدا مي‌کنيد؛ چون سرووضع‌تان خوب به‌ نظر مي‌رسد و حس خوبي داريد. وقتي اعتمادبه‌نفستان بالاست و حالتان خوب است، بدون نگراني، همهٔ کارها را بهتر از هميشه انجام مي‌دهيد؛ بنابراين، همهٔ ما همين‌طور هستيم. کودکان هم ممکن است حس کنند که با لباسي خاص اعتمادبه‌نفس بيشتري دارند.

کودک هم مثل همهٔ ما ممکن است سبک خاص خودش را داشته باشد. شايد با ابراز سبک لباس‌پوشيدنش حس خوبي دارد. به‌ همين ‌دليل، ممکن است هرگز قبول نکند رنگ خاصي را بپوشد. تا زماني ‌که اين موضوع برايش دردسري ندارد، اجازه دهيد کار خودش را بکند. البته دربارهٔ مشکلاتي که ممکن است پيش بيايد و راه‌حل‌هاي آن، در ادامه صحبت خواهيم کرد. چرا بسياري از ما هميشه غذاهاي تکراري را براي صبحانه مي‌خوريم؟ چون خيلي راحت است که هر روز همان را درست کنيم. اگر دقت کرده باشيد، بسياري از ما به‌خاطر انتخاب غذا براي ناهار گيج و کلافه‌ايم. طرز لباس پوشيدن هم همين‌طور است.

وقتي کودک پوشيدن لباس خاصي را ياد مي‌گيرد، دوست دارد هر روز همان لباس را بپوشد و احساس استقلال کند. دلايلي ‌که از آنها صحبت کرديم، تقريبا مشکلي ايجاد نمي‌کنند. شايد بهترين راه‌حل اين باشد که بگذاريد کودک کار خودش را بکند. در واقع اين مرحله معمولا خودبه‌خود رفع مي‌شود، اما دو مشکل بزرگ وجود دارد: اول اينکه اين گرايش معمولا در ۲ تا ۸سالگي کودک اتفاق مي‌افتد. اين سن بهترين زمان براي آموزش اصول و نکات بهداشتي به کودک و عادت‌دادن او به رعايت اين اصول است. اين لباس‌ها بايد شسته شوند.

لباس براي بزرگترها و حتي براي كودكان حاوي ارزشها و بيانگر مفاهيم مختلفي است.به همين جهت معمولاً بر سر لباس ميان كودك و پدر و مادر مشاجره ايجاد مي شود. براي نمونه اغلب پدر و مادرها لباس را وسيله اي براي زيباتر كردن ظاهر كودك مي شناسند. بعضي ديگر دوست دارند كه فرزند آنها هميشه آراسته و مرتب باشد، چرا كه اين دسته از پدر و مادرها چنين مي پندارند كه آراسته بودن كودك نشانگر مرتب و آراسته بودن والدين او است،برخي ديگر ممكن است لباسهاي كودك را مشابه لباس خود انتخاب نمايند. هيچ یك از اين مباني ارزشي، براي كودك مهم نيستند، او فقط دوست دارد كه لباسهايش راحت و مشابه ديگر همبازي هايش باشد تا در ميان آنها احساس تفاوت نكند و به موازات همه اينها به مقدار كافي زيبا باشد.

نكاتي كه كودك در مورد لباس به آنها اهميت مي دهد به قرار زير مي باشد:

۱. رنـــــگ لباس:

كودك لباس را به دليل رنگهاي جذاب و شاد آن دوست دارد. او درباره تناسب رنگ لباس و اين كه آيا چنين رنگي به او مي آيد يا نه چيز زيادي نمي داند و به همين دليل ممكن است حتي در يك زمان لباس هايي با رنگ هاي مختلف و ناهماهنگ را براي پوشيدن انتخاب نمايد. كودكان بيشتر مايل به پوشيدن رنگ هاي قرمز، سبز، نارنجي، زرد، آبي و صورتي هستند.

۲. طـــرح و شكــل لباس:

دگمه هاي رنگي و شكل هاي دوخته شده و برجسته بر علاقه كودك به لباس مي افزايد. كودك به اين گونه چيزها بيش از مدل لباس اهميت مي دهد.

۳. جديد و نـــو بـــودن لباس:

به دليل عقايد و نظراتي كه همواره از طرف مردم در مورد لباس نو ابراز مي شود، كودك علاقه مند به پوشيدن لباس نو است. به طور مثال كودك هنگام خريد يك جفت كفش نو  آنها را در همان فروشگاه به پا كرده و مورد استفاده قرار مي دهد. لباس بايد طوري باشد كه بپوشد و مورد استفاده قرار دهد. چنين لباسهايي جاذبه زيادي براي كودك دارند و در تقويت ايجاد حس استقلال در او مؤثرند.

۴. بـــافت لباس:

اين مسئله براي كودك حائز اهميت است. آنها معمولاً مواد نرم مانند ابريشم، مخمل يا خز را دوست دارند.

۵. تنـــاسب با لباس همبازي هايشان:

بچه ها معمولاً دوست دارند لباس هايشان از نظر رنگ يا مد مشابه رنگ لباس ديگر همبازي هايشان باشد چرا كه نمي خواهند متفاوت از ديگران به نظر برسند.

۶. لباس مـــورد علاقه:

كودك دوست دارد لباس مورد علاقه خود را چندين بار پشت سر هم بپوشد. در چنين مواردي او را راحت بگذاريد و به او اصرار بر پوشيدن لباس ديگري به سليقه خودتان نكنيد.

۷. عدم تـــوجه به قيمت لباس:

كودك تفاوت ميان لباس ارزان قيمت و گران قيمت را درك نمي كند.بنابراين والدين نبايد حتي در صورت داشتن پول كافي، در خريد لباس هاي گران قيمت براي فرزندان خود اصرار ورزند، به عوض آن بهتر است اين پول را در موارد ديگري از قبيل هزينه هاي آموزشي كودك در كلاس هاي گوناگون و مورد علاقه اش خرج كنند تا در آينده فردي مفيد براي جامعه اش گردد. منظور از عدم خريد لباس هاي گران قيمت، لباسهايي است كه داراي هزينه هاي سرسام آوري هستند. لباس كودك بايد به اندازه كافي شيك، زيبا، جذاب و با كيفيت مطلوب باشد.

شهرزاد: لباس برای بزرگترها و حتی برای کودکان حاوی ارزش‌ها و بیانگر مفاهیم مختلفی است.به همین جهت معمولاً بر سر لباس میان کودک و پدر و مادر مشاجره ایجاد می‌شود. برای نمونه اغلب پدر و مادرها لباس را وسیله‌ای برای زیباترکردن ظاهر کودک می‌شناسند. بعضی دیگر دوست دارند که فرزند آنها همیشه آراسته و مرتب باشد چرا که این دسته از پدر و مادرها چنین می‌پندارند که آراسته بودن کودک نشانگر مرتب و آراسته بودن والدین او است،برخی دیگر ممکن است لباس‌های کودک را مشابه لباس خود انتخاب کنند. هیچ یک از این مبانی ارزشی برای کودک مهم نیستند، او فقط دوست دارد که لباس‌هایش راحت و مشابه دیگر همبازی‌هایش باشد تا در میان آنها احساس تفاوت نکند و به موازات همه اینها به مقدار کافی زیبا باشد.

سایر موارد:

کودک لباس را به دلیل رنگ‌های جذاب و شاد آن دوست دارد. او درباره تناسب رنگ لباس و  اینکه آیا چنین رنگی به او می‌آید یا نه چیز زیادی نمی‌داند و به همین دلیل ممکن است حتی در یک زمان لباس‌هایی با رنگ‌های مختلف و ناهماهنگ را برای پوشیدن انتخاب کند. کودکان بیشتر مایل به پوشیدن رنگ‌های قرمز، سبز، نارنجی، زرد، آبی و صورتی هستند.

دگمه‌های رنگی و شکل‌های دوخته شده و برجسته بر علاقه کودک به لباس می‌افزاید. کودک به این گونه چیزها بیش از مدل لباس اهمیت می‌دهد.

به دلیل عقاید و نظراتی که همواره از طرف مردم در مورد لباس نو ابراز می‌شود، کودک علاقه‌مند به پوشیدن لباس نو است. به طور مثال کودک هنگام خرید یک جفت کفش نو  آنها را در همان فروشگاه به پا کرده و مورد استفاده قرار می‌دهد. لباس باید طوری باشد که بپوشد و مورد استفاده قرار دهد. چنین لباس‌هایی جاذبه زیادی برای کودک دارند و در تقویت ایجاد حس استقلال در او مؤثرند.

این مسئله برای کودک حائز اهمیت است. آنها معمولاً مواد نرم مانند ابریشم، مخمل یا خز را دوست دارند.

بچه‌ها معمولاً دوست دارند لباس‌هایشان از نظر رنگ یا مد مشابه رنگ لباس دیگر همبازی‌هایشان باشد چرا که نمی‌خواهند متفاوت از دیگران به نظر برسند.

کودک دوست دارد لباس مورد علاقه خود را چندین بار پشت سر هم بپوشد. در چنین مواردی او را راحت بگذارید و به او اصرار بر پوشیدن لباس دیگری به سلیقه خودتان نکنید.

کودک تفاوت میان لباس ارزان قیمت و گران قیمت را درک نمی‌کند.بنابراین والدین نباید حتی در صورت داشتن پول کافی در خرید لباس‌های گران قیمت برای فرزندان خود اصرار ورزند، به عوض آن بهتر است این پول را در موارد دیگری از قبیل هزینه‌های آموزشی کودک در کلاس‌های گوناگون و مورد علاقه‌اش خرج کنند تا در آینده فردی مفید برای جامعه‌اش گردد. منظور از عدم خرید لباس‎های گران قیمت، لباس‏‏‏‎هایی است که دارای هزینه های سرسام آوری هستند. لباس کودک باید به اندازه کافی شیک، زیبا، جذاب و با کیفیت مطلوب باشد.