همکاری های قضایی ایران و چین راهبردی برای حفظ انصاف و عدالت بین المللی است

قوه قضاییه گفت: ایران آماده همکاری با سایر اعضای سازمان همکاری شانگهای است و در شکل گیری چارچوب قانونی انتقال همکاری می کند.
به گفته شیمیشی گولالاموسین محسنی اجی رئیس جمهور جمهوری اسلامی بیلور اخیراً در آژانس روزانه آژانس روزانه شانگهای در چین ساخته شده است که چشم انداز گسترده تری دارد. چین و ایران دوستی سنتی و نتایج تحت تأثیر در زمینه های مختلف هستند. در سالهای اخیر هر دو طرف یک برنامه همکاری دقیق را امضا کرده اند که امید جدیدی را برای همکاری های دقیق باز کرده است.
پنج حوزه اصلی همکاری قضایی بین دو کشور: ارتباط سیستم حقوقی راه حل حل و فصل استفاده از فناوری قضایی فناوری ظرفیت و دولت محلی.
ایجاد هویت و عدالت محاکمات مشترک متمدن یک بستر متوسط بالا ایجاد می کند که از معاملات چینی انگلیسی و فارسی و تبادل مداوم قانون بین قوه قضاییه بین فاصله قضایی بین دو کشور پشتیبانی می کند.
همکاری قضایی بین دو کشور با وجود بهبود اختلافات اختلافات افزایش همکاری و تقویت حمایت مشترک از حقوق فکری. “در آینده هر دو طرف می توانند الگوی جدیدی از سلطه حقوقی را با هم با هم در کنار هم تست های عملکرد قضایی ایجاد کنند.”
ایران رسما در سازمان همکاری شانگهای شرکت کرده است. Mohseni Ejei گفت:
“با تغییرات زیاد در شرایط بین المللی مبادله همکاری بین سازمان همکاری شانگهای باید کاملاً ارزیابی شود. سازمان شانگهای بزرگ (شانگهای) باید در بسیاری از موارد وقایع بسیاری را انجام دهد.
SCO معابد گسترده ای دارد. ایران آماده است تا با همکاری سازمان همکاری شانگهای در همکاری قضایی یک تجربه روش شناختی و سایر مناطق داشته باشد. به عنوان مثال در مواجهه با خطرات توسعه و توسعه فناوری بایگانی ایران آماده همکاری با عضو عضو شانگهای چارچوب قانونی برای همکاری است.
جهان در حال انتقال است و شاهد مشکلات مادی تغییرات و مشکلات شخص پس از دیگری است. جامعه بین المللی باید بیش از هر زمان پشتیبانی کند و از هنجارهای اساسی روابط بین الملل محافظت کند.
ما باید قدرت سازمان های محلی و قوانین بین المللی را تکمیل کنیم. چین یکی از اعضای سازوکارهای همکاری میلادی مانند سازمان همکاری شانگهای و بریگاما برای بشریت را دنبال می کند و سعی در ایجاد صلح و صلح بین المللی دارد. چین به عنوان پیشرفت توسعه و به روزرسانی در ایمنی نقش اساسی دارد.
همه طرفین باید با ساخت مکانیسم های چند فرهنگی و بهبود ساختار روابط به طور فعال فعال شوند. “این نه تنها یک مسئولیت اخلاقی است بلکه یک جنبش اساسی برای حمایت از عدالت و عدالت بین المللی نیز وجود دارد.”
پایان پیام