علائم ساییدگی مفصل ران

آرتریت روماتوئید یا ساییدگی مفصل ران نوعی آرتریت پیشرونده است که معمولاً در سنین 50 سالگی به بعد رخ می دهد و باعث درد و سفتی در این ناحیه می شود و می تواند از فعالیت جلوگیری کند. در آرتریت غضروف مفصل ران به تدریج از بین می رود و مایع محافظ بین مفاصل کاهش می یابد.

از آنجایی که این عارضه با گذشت زمان بدتر می شود، درمان سریع و به موقع برای فرد مفید خواهد بود. البته هیچ درمان قطعی برای آرتروز وجود ندارد، اما هدف از درمان، کنترل درد و حفظ توانایی فرد در انجام کارها است.

علل آرتروز مفصل ران

عوامل متعددی در ایجاد ساییدگی مفصل ران نقش دارند، از جمله:

– افزایش سن

– سابقه خانوادگی این وضعیت.

– آسیب ها و آسیب های قبلی به مفصل ران

– چاقی و اضافه وزن

– وضعیتی که در آن مفصل ران از بدو تولد به درستی تشکیل نشده باشد، دیسپلازی هیپ نامیده می شود.

علائم آرتروز مفصل ران

درد شایع ترین علامت آرتروز است. این درد معمولا با گذشت زمان افزایش می یابد. به خصوص صبح ها بعد از بیدار شدن از خواب یا بعد از نشستن طولانی مدت. و می تواند به جایی برسد که فرد هنگام استراحت یا خواب درد را تجربه کند. سایر علائم آرتروز عبارتند از:

– درد در ناحیه نزدیک کمر، زانو را نیز درگیر می کند

-دردی که با افزایش فعالیت بدتر می شود

سفتی مفصل ران، به طوری که فرد نمی تواند راه برود یا مفصل را خم کند

– کاهش دامنه حرکتی، به طوری که گاهی اوقات فرد هنگام حرکت می لنگد.

تشخیص آرتروز مفصل ران

متخصص ارتوپد ابتدا علائم و سوابق پزشکی بیمار را بررسی می کند و برای تعیین میزان درد، سفتی مفصل ران، تحرک یا هرگونه نشانه ای از آسیب به ماهیچه ها، رباط ها و رباط ها، آزمایش های تشخیصی از جمله اشعه ایکس را تجویز می کند. و تاندون های اطراف مفصل ران را شناسایی کنید.

تصویربرداری با اشعه ایکس، سی تی اسکن و ام آر آی از دیگر روش های آزمایش هستند.

درمان آرتروز مفصل ران

همانطور که در این مقاله از دکتر مهرداد منصوری گفته شد هدف از درمان آرتروز کنترل درد و تقویت عضلات است.

– درمان غیر جراحی

فعالیت هایی را که باعث افزایش فشار روی مفصل ران می شود، محدود کنید، مانند بالا رفتن از پله ها.

کاهش وزن برای کاهش فشار روی مفصل ران.

استفاده از عصا یا کمک راه رفتن در حین راه رفتن وزن بیشتری را روی عصا وارد می کند.

پس از کاهش درد، فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات و بهبود دامنه حرکتی کمک کند.

مصرف برخی مسکن‌ها، مانند استامینوفن یا داروهای ضد التهاب، می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.

– درمان جراحی

اگر پس از اعمال اقدامات فوق درد از بین نرفت، جراحی توصیه می شود.

• جراحی استئوتومی. در این روش جراحی، سر و حفره استخوان ران برداشته می‌شود و فشار از روی مفصل ران برداشته می‌شود.