نقدی به خانه-موزه جلال و سیمین

محمدحسین دانایی، برادرزاده جلال آل احمد، در مطلبی که به شیمیشی ارائه کرده، درباره برگزاری جشن صدمین سالگرد تولد جلال در این خانه موزه گفت: دیروز صدمین سالگرد تولد جلال بود.جلال آل احمد. نویسنده مشهور همزمان دو مراسم در تهران برگزار شد، دو مراسم فرهنگی در تهران برگزار شد: یکی در فرهنگ لغت اندیشه که بر اساس معیارها و امکانات ما خوب و باوقار بود و می توان آن را قابل قبول دانست. خانه-موزه سیمین و جلال، موزه ای که اگر شغل و وظیفه ای نداشت، حداقل وظیفه دارد امسال و همزمان با صدمین سالگرد موسس این مراسم، برگزار کننده اصلی چنین مراسمی باشد. جهان و حتی کشورهای منطقه، اما آنچه در روزهای دیگر و در مراسم مذکور مشاهده شد، بدون شک چیزی غیر از نشانه آشکار ناتوانی دولت حداقل در استفاده از این نهاد فرهنگی و به عبارتی دیگر بود. ، نشانه شکست و شکست دردناکی بود!

گفتنی است این بنا در سالهای 32-1330 توسط مرحوم جلال آل احمد ساخته شد و در سال 1392 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و پس از فوت خانم سیمین دانشور (همسر جلال) در اختیار تهران قرار گرفت. . شهرداری باید به عنوان یک نهاد فرهنگی استفاده شود. عملیات مرمت، بازسازی و بازسازی و تبدیل آن به خانه موزه در سال 1397 به پایان رسید و به عنوان نمونه منحصر به فرد و حتی بهترین خانه موزه کشور مورد استفاده قرار گرفت. در چند سال اول وضعیت بهره برداری نسبتا قابل قبولی بود اما در چند سال اخیر وضعیت بهره برداری روز به روز ضعیف تر و بدتر شد تا اینکه امسال نه تنها توان اجرا نداشت. وظایف طبیعی او در رابطه با مرحوم احمد، اما اقدام دیرهنگام و ناقص دیروز، اتفاقی بود که واقعاً “نفتاده”!

با توجه به اینکه سایر نهادهای شهرداری تهران از جمله کیف کتاب و ابنی سینا فرهنگسراهای فردوس و اندیشه امسال و به همین مناسبت برنامه ها و برنامه های مثبت خاص خود را دارند و کارکنان و مدیران مستقیم این نهادهای فرهنگی همواره در خدمت فرهنگ خود بوده اند. به نظر می رسد دلیل اصلی این ضعف و ناتوانی را باید در مدیریت ضعیف و غیرحرفه ای شرکت برای توسعه حوزه های فرهنگی دانست. اکنون نیز بدون تهدید، انتظار می رود مسئولان شهرداری تهران صحت این موضوع را بررسی کرده و با اتخاذ تصمیمات مقتضی از ادامه این وضعیت جلوگیری کنند.

انتهای پیام