ما معتادان مدرن! – شیمیشی

به گزارش شیمیشی، روزنامه خراسان محققان دانشگاه مک گیل در کانادا اخیراً نتایج یک مطالعه بین المللی را در مورد ارتباط مردم در جهان با تلفن های هوشمند منتشر کردند که 81 مطالعه قبلی انجام شده بین سال های 2014 و 2020 را متاآنالیز و تجزیه و تحلیل کرد. در یک مطالعه جدید، 34000 نفر (60 درصد زن، 40 درصد مرد) به عنوان جامعه نمونه در 24 کشور انتخاب شدند. نکته حائز اهمیت این است که سن این افراد بین 15 تا 35 سال و میانگین سنی آنها 28.8 سال بوده است، این نیز نشان می دهد که جامعه مورد مطالعه جوان هستند و نتیجه این است که در ادامه مطلب را مطالعه می کنید:

فاصله کوتاه ما تا چین و عربستان سعودی

* ایران از نظر بیشترین استفاده از تلفن همراه در این بررسی رتبه ششم را به خود اختصاص داد و بالاتر از ما چین، عربستان سعودی، مالزی، برزیل و کره جنوبی در رتبه های اول تا پنجم قرار گرفتند. کشورهایی مانند سوئیس، فرانسه و آلمان نیز در انتهای فهرست 24 قرار دارند و کمترین مشکل را دارند. ترکیه رتبه 8، ژاپن 15، بریتانیا 16، ایالات متحده در رتبه 18 و سوئیس در رتبه 22 قرار دارند.

*موضوع تحقیق در این تحقیق استفاده مشکل ساز از تلفن های هوشمند و وابستگی روانی و دریایی آنها به آن می باشد که دقیقاً مشابه داروهای تلفنی است و در این تحقیق مقداری بین 10 تا 60 به آن اختصاص داده شد. بر این اساس چینی ها با نرخ 36.18 و آلمانی ها با نرخ 18.44 بهترین وضعیت را دارند. امتیاز ما 31.52 بود.

بر اساس این پژوهش، یکی از دلایل تفاوت کشورها در این زمینه، ممکن است هنجارهای اجتماعی و انتظارات فرهنگی متفاوت در مورد اهمیت استفاده مداوم و ارتباط منظم از طریق تلفن یا تلفن باشد و به نظر می رسد کشورهایی مانند آلمان و فرانسه به دلیل روحیه و فرهنگ فردگرایانه خود شرایط بهتری دارند که لزوماً با استانداردهای حاکم در کشورهای دیگر مطابقت ندارد.

* و در نهایت، طبق این مطالعه، به طور کلی از سال 2014 تا 2020 افزایش استفاده از تلفن همراه در سراسر جهان وجود داشته است.

مشکلات و پیامدها

اما اکنون ما در مورد بسیاری از مسائل شخصی و اجتماعی، پیچیدگی ها و پیامدهایی می شنویم که اتصال تلفن های هوشمند دارد و خواهد داشت. محققان دانشگاه مک گیل و دیلی میل اطلاعاتی را در این زمینه منتشر کرده اند که اگرچه قبلاً در مورد آن شنیده بودیم، اما اکنون در یک مطالعه بین المللی تایید شده است:

دشواری یک گوشی هوشمند می تواند “پیامدهای روانی و پیامدهای روانی” زیادی داشته باشد.

– سن کودکان صاحب گوشی هوشمند به 10 سال کاهش یافته و این نیز نشان می دهد که ارتباط جوانان و نوجوانان با گوشی های هوشمند در حال افزایش است.

مطالعات در کره جنوبی نشان می دهد که این داروی ابتکاری می تواند اثرات مخربی بر مغز برخی از جوانان نیز داشته باشد.

جوانانی که به گوشی خود معتاد هستند بیشتر در معرض بیماری های روانی مانند افسردگی و اضطراب هستند.

– یکی دیگر از پیامدهای جالب این است که افرادی که وابستگی شدیدی به تلفن همراه خود دارند به راحتی و حتی با کمال میل هنجارهای اجتماعی را زیر پا می گذارند.

چه کار باید بکنیم

این گزارش بین‌المللی بار دیگر ثابت می‌کند که نه تنها ما، بلکه بسیاری از کشورها تحت سلطه تلفن‌های هوشمند هستند که اگرچه در دنیای امروز واقعاً مردم بدون آن نمی‌توانند زندگی کنند، اما مصرف مواد مخدر آن عواقب گسترده‌ای را در پی خواهد داشت. برای رفع این مشکل، کشورهای مختلف برنامه هایی مانند چین، ژاپن و حتی هند را برای ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در مدارس برای حفظ سلامت جوانان اجرا کرده اند که البته یکی از بدترین پیامدهای عروق کرونا ویروس برای بسیاری از کشورها از جمله ما است. افزایش استفاده دانشجویان از گوشی های هوشمند، کنترل آن را دشوارتر کرده است. به هر حال این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد تا مسائل فردی و اجتماعی مورد غفلت و چشم پوشی قرار نگیرد.

نتایج جالب یک نظرسنجی؛ اینترنت را به ارتباطات انسانی ترجیح دهید

مطالعه دیگری در مورد اتصال تلفن های همراه انجام شد و از 1700 نفر در ایالات متحده سؤالاتی پرسیده شد که نتایج جالبی داشت:

* این دارو به گونه ای است که 72 درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی گفته اند که باید گوشی هوشمند خود را در حین دوش گرفتن نیز چک کنند. علاوه بر این، 11 درصد گفتند که باید در یک مراسم شرکت کنند و نمی توانند تلفن خود را نادیده بگیرند.

* دو سوم این افراد می گویند وقتی تلفن همراهشان به اینترنت وصل نیست اذیت می شوند و عجیب است که بسیاری از آنها می گویند برای داشتن اینترنت آماده انجام کارهای دیگر هستند.

* به طور کلی 61٪ از این افراد گفتند که فکر می کنند غیرممکن است بدون اینترنت و بدون تلفن به آنها متصل باشند، اما تنها 41٪ گفتند که نمی توانند سیگار را ترک کنند.

* این نتیجه نیز در نوع خود جالب توجه است که 19 درصد از شرکت کنندگان اعلام کرده اند که آمادگی برقراری ارتباط انسانی را دارند اما اینترنت همراه دارند.

انتهای پیام/